STS-7
| |
| Dane misji | |
| Indeks COSPAR |
1983-059A |
|---|---|
| Zaangażowani | |
| Oznaczenie kodowe |
STS-7 |
| Pojazd | |
| Wahadłowiec | |
| Załoga | |
 L-P: Ride, Fabian, Crippen, Thagard, Hauck | |
| Dowódca | |
| Start | |
| Miejsce startu | |
| Początek misji |
18 czerwca 1983 |
| Orbita okołoziemska | |
| Apogeum |
296 km |
| Perygeum |
291 km |
| Okres orbitalny |
90,4 min |
| Inklinacja orbity |
28,5° |
| Lądowanie | |
| Miejsce lądowania |
Edwards AFB, pas startowy 15 |
| Lądowanie |
24 czerwca 1983 13:56:59 UTC |
| Czas trwania misji |
6 dni, 2 godz, 23 min, 59 sek |
| Przebyta odległość |
4 072 553 km |
| Liczba okrążeń Ziemi |
97 |
| Program lotów wahadłowców | |
STS-7 (ang. Space Transportation System) – druga misja wahadłowca kosmicznego Challenger i siódma programu lotów wahadłowców. Po raz pierwszy na pokładzie wahadłowca znalazła się kobieta – Sally Ride, był to też pierwszy w historii lot Amerykanki w Kosmos[1].
Załoga
[edytuj | edytuj kod]- źródło[1]
- Robert Crippen (2)*, dowódca (CDR)
- Frederick Hauck (1), pilot (PLT)
- John Fabian (1), specjalista misji (MS1)
- Sally K. Ride (1), specjalista misji (MS2)
- Norman Thagard (1), specjalista misji (MS3) – lekarz
- *(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)
Parametry misji
[edytuj | edytuj kod]- Masa:
- startowa orbitera: 113 025 kg
- lądującego orbitera: 92 550 kg
- ładunku: 16 839 kg
- Perygeum: 291 km
- Apogeum: 296 km
- Inklinacja: 28,5°
- Okres orbitalny: 90,4 min
Cel misji
[edytuj | edytuj kod]Umieszczenie na orbicie satelitów telekomunikacyjnych Anik-C2 oraz Palapa-B1. Satelitę SPAS-01 umieszczono na orbicie w celu wykonania badań oraz zdjęć fotograficznych wahadłowca z niewielkiej odległości, a następnie zabrano do wnętrza Challengera, aby dostarczyć go na Ziemię. Platformy SPAS (Shuttle Pallet Satellite) wykorzystywano początkowo do testowania materiałów i sensorów przewidywanych dla amerykańskiego programu Gwiezdnych Wojen (misje STS-7 i STS-39[3].
Przebieg misji
[edytuj | edytuj kod]- źródło[4]
Załoga, pierwszy raz 5-osobowa, umieściła na orbicie satelitę telekomunikacyjnego Anik C-2 kanadyjskiego operatora TELESAT (satelita został ustabilizowany na orbicie geostacjonarnej na 112,5° długości geograficznej zachodniej) oraz indonezyjskiego satelitę PALAPA (B-1), ustabilizowanego na orbicie geostacjonarnej na 108° długości wschodniej, jak również satelitę SPAS-01 z Republiki Federalnej Niemiec, który przez 4 godziny i 19 minut poruszał się po orbicie zbliżonej do orbity wahadłowca, w odległości około 300 m, wykonując różne badania fizyczne i fotografując wahadłowiec, a następnie został zdjęty z orbity i zabrany z powrotem do luku oraz przewieziony na Ziemię. Dr Sally Ride obsługiwała m.in. manipulator RMS, którym wynoszono na zewnątrz sztuczne satelity, i zabrano jeden z nich z powrotem. Na pokładzie wahadłowca wykonano też różne obserwacje i doświadczenia naukowe oraz eksperymenty biologiczne.
Incydent
[edytuj | edytuj kod]Podczas orbitowania okno wahadłowca zostało uszkodzone przez kosmicznego śmiecia[5].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 157. ISBN 83-7167-224-1.
- ↑ Władysław Geisler. Kronika astronautyczna. Pierwszy murzyn na orbicie. „Astronautyka”. 5 (129), s. 24, 1983. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. (pol.).
- ↑ Misje free-flyer. Poznań: Amermedia Sp. z o.o., 2014, s. 21, seria: Kosmos. Tajemnice Wszechświata. Encyklopedia Astronomii i Astronautyki. ISBN 978-83-252-2324-3.
- ↑ Władysław Geisler. Kosmiczne loty załogowe w roku 1983. „Astronautyka”. 2 (132), s. 8-10, 1984. Polskie Towarzystwo Astronautyczne. (pol.).
- ↑ Orbital Debris Photo Gallery. NASA Orbital Debris Program Office. [dostęp 2010-01-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-27)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Mark Wade: STS-7. [w:] Encyclopedia Astronautica [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
- Spaceflight mission report: STS-7. [w:] Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).