SN 1006
Wygląd
Zdjęcie pozostałości supernowej w zakresie promieniowania X (Teleskop kosmiczny Chandra) | |
Data odkrycia |
30 kwietnia 1006 |
---|---|
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Typ supernowej |
II |
Galaktyka | |
Gwiazdozbiór | |
Rektascensja |
15h 02m 48,4s |
Deklinacja |
-41° 54′ 42″ |
Odległość | |
Największa jasność |
-9m ±1m |
Charakterystyka fizyczna |
SN 1006 – najjaśniejsza zarejestrowana w historii supernowa. Rozbłysła w gwiazdozbiorze Wilka najprawdopodobniej 30 kwietnia 1006.
Według średniowiecznych obserwatorów (głównie astrologów) z Europy, Chin, Japonii, Egiptu i Iraku znajdowała się na granicy gwiazdozbioru Centaura, w pobliżu gwiazdy beta Lupi. Jej położenie ustalono na podstawie odkrytej w latach 60. XX wieku pozostałości po supernowej.
Miała kolor żółty. Najprawdopodobniej była widoczna przez około rok, co wskazuje, że była ona supernową typu II. Miała jasność około -9m, była więc widoczna nawet w dzień.
W 2009 japońscy naukowcy prawdopodobnie odkryli ślady pozostawione przez wybuch w rdzeniu lodowym z Antarktyki[1][2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ An Antarctic ice core recording both supernovae and solar cycles. [dostęp 2009-02-24].
- ↑ First evidence of a supernova in an ice core. [dostęp 2009-02-24].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- SN 1006 w SEDS.org (ang.)
- Obraz DSS i położenie (ang.)
- SN 1006: Liberating Star Stuff. [w:] Chandra Photo Album [on-line]. NASA, 2008-07-01. [dostęp 2014-01-29]. (ang.).