SM UB-45
 SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Początek budowy |
31 lipca 1915 |
| Położenie stępki |
3 września 1915 |
| Wodowanie |
12 maja 1916 |
 Kaiserliche Marine
| |
| Wejście do służby |
26 maja 1916 |
| Wycofanie ze służby |
6 listopada 1916 |
| Los okrętu |
zatopiony na Morzu Czarnym |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
36,13 metra |
| Szerokość |
3,2 metra |
| Zanurzenie |
3,7 metra |
| Zanurzenie testowe |
50 metrów |
| Rodzaj kadłuba |
jednokadłubowy |
| Napęd | |
| 2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM) 2 wały napędowe, 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
6940 Mm przy 5 węzłach (pow.) |
| Uzbrojenie | |
| 4 torpedy, potem 6, działo kal. 5 cm SK L/40 | |
| Wyrzutnie torpedowe |
2 x 500 mm (dziób) |
| Załoga |
23 osoby |
SM UB-45 – niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 247) w Bremie w roku 1916. Zwodowany 12 maja 1916 roku, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 26 maja 1916 roku. W czasie swojej służby SM UB-45 odbył 5 patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT. Okręt 6 listopada 1916 roku zatonął na minie u wejścia do portu w Warnie.
Budowa
[edytuj | edytuj kod]SM UB-45[a] był dwudziestym piątym z typu UB II, który był następcą typu UB I[1]. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 ton, zasięgu 6940 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[2]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma[3].
Służba
[edytuj | edytuj kod]26 maja 1916 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany kapitan marynarki (niem. Kapitänleutnant) Karl Palis, który wcześniej skutecznie dowodził okrętem SM UC-12[4]. Jednostka rozpoczęła służbę we Flotylli Pola (niem. Deutsche U-Halbflotille Pola). 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do służby na Morzu Czarnym i przydzielony do Flotylli Konstantynopol (niem. Deutsche U-Halbflottille Konstantinopel)[1].
Okręt odbył łącznie pięć patroli, w czasie których zatopił 4 statki o łącznej pojemności 15 361 BRT[5]. Pierwszym z nich był brytyjski parowiec „Virginia” o pojemności 4279 BRT. Statek był zbudowany w 1901 roku w stoczni Napier & Miller w Glasgow. Płynął z Torrevieja w Hiszpanii do Kalkuty z ładunkiem soli. Został storpedowany i zatopiony 42 mile na południowy zachód do Matapanu. W wyniku ataku zginęło 2 członków załogi[6]. Dwa dni później 120 mil na południowy zachód od Matapanu UB-45 zatopił francuski transportowiec „Ville De Rouen” o pojemności 4721 BRT[7]. Zbudowany w 1903 roku w stoczni Forges & Chant. de la Méditerranée w Hawrze dla Société Anonyme Des Longs Courriers Français statek płynął z ładunkiem sześciu samochodów ciężarowych Berliet CBA oraz 450 butlami z ciekłym wodorem, paliwem dla sterowców stacjonujących w Salonikach[8]. 12 sierpnia 1916 roku UB-45 został przeniesiony do Flotylli Konstantynopol, podobnie jak kilka dni później bliźniaczy okręt SM UB-42[1]. 31 sierpnia u wybrzeży Gruzji w pobliżu portu w Poti UB-45 zatopił włoski parowiec „Tevere” o pojemności 2660 BRT[9]. Ostatnim zatopionym przez UB-45 statkiem był rosyjski parowiec pływający pod banderą Marynarki Wojennej Imperium Rosyjskiego „Gioconda” o pojemności 3701 BRT[10]. Statek został zbudowany w 1902 roku w Middlesbrough w stoczni R. Craggs & Sons. Został storpedowany około 45 mil od tureckiego portu Trabzon. Uszkodzony statek został doholowany do plaży w okolicach Trabzon i był używany jako pływająca przystań[10].
6 listopada 1916 roku na pozycji 43°12′N 28°09′E/43,200000 28,150000, przy wejściu do portu w Warnie, okręt wszedł na minę i zatonął. Tylko pięciu członków załogi zostało uratowanych. Symboliczny grób poległych znajduje się na cmentarzu wojennym w Heikendorf[11].
W listopadzie 1938 roku w Warnie wzniesiono pomnik marynarzy UB-45, odsłonięty podczas wizyty krążownika „Emden” z udziałem cara Borysa III[12].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ SM - Seiner Majestät.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 45. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
- ↑ R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
- ↑ Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- ↑ Karl Palis, Kapitänleutnant (Crew 4/04). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 45. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-01]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Virginia. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Ville De Rouen. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-04]. (ang.).
- ↑ SS Ville De Rouen ( 1916). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-04-054]. (ang.).
- ↑ Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Tevere. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ a b Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI - Gioconda. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. u-boat.net. [dostęp 2017-04-06]. (ang.).
- ↑ Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein: U-Boot-Ehrenmal Möltenort UB-45, Typ UB II, Mittelklasse-Küsten-Boot, Pola-Flottille. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler. [dostęp 2017-04-06]. (niem.).
- ↑ Siergiej Patianin, Maksim Kniaziew. Logkij kriejsier «Emden». „Morskaja Kampanija”. Nr 2(15)/2008, s. 27, marzec 2008. Chimki: Izdatielstwo Kollekcyja. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats From 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).