SMS Orjen
Wygląd
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Wodowanie | |
K.u.K. Kriegsmarine | |
Nazwa |
SMS „Orjen” |
Wejście do służby |
11 sierpnia 194[1] |
Wycofanie ze służby |
1920 |
Regia Marina | |
Nazwa |
„Pola” |
Wejście do służby |
26 września 1920 |
Wycofanie ze służby |
1937 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
projektowa 850 t |
Długość |
pełna: 83,5 m |
Szerokość |
7,8 m |
Zanurzenie |
3 m |
Napęd | |
6 kotłów parowych 2 turbiny parowe AEG-Curtis 20 640 shp | |
Prędkość |
32,6 węzła |
Uzbrojenie | |
2 x armata okrętowa 100 mm L/50 6 x armata okrętowa 66 mm L/45 4 x wyrzutnia torped kal. 450 mm | |
Załoga |
105 |
SMS Orjen – austro-węgierski niszczyciel z początku XX wieku. Piąta jednostka typu Tátra. Okręt przetrwał I wojnę światową i w 1920 roku został przekazany Włochom. Wcielony do Regia Marina pod nazwą Pola. Skreślony z listy floty w 1937 roku.
„Orjen” wyposażony był w cztery kotły parowe opalane ropą i dwa opalane węglem. Współpracowały one z dwoma turbinami parowymi AEG-Curtis. Okręt uzbrojony był w dwie pojedyncze armaty kalibru 100 mm L/50 (po jednej na dziobie i rufie), sześć pojedynczych armat 66 mm L/45 (po trzy na każdej burcie), oraz dwie podwójne wyrzutnie torped kalibru 450 mm.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway's All The World's Fighting Ships 1906-1921. Annapolis, Md.: Naval Institute Press, 1985. ISBN 978-0-87021-907-8.