Przejdź do zawartości

Rzepa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzepa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

kapustowce

Rodzina

kapustowate

Rodzaj

kapusta

Gatunek

kapusta właściwa

Podgatunek

rzepa

Nazwa systematyczna
Brassica rapa L. subsp. rapa
Synonimy
  • B. campestris var. rapa (L.) C. Hartm.
  • B. campestris subsp. rapifera (Metzg.) Sinskaya
  • B. napus var. quadrivalvis (Hook. f. & Thomson) O. E. Schulz
  • B. quadrivalvis Hook. f. & Thomson
  • B. rapa subsp. rapifera Metzg.
  • B. rapa var. septiceps L. H. Bailey
  • B. septiceps (L. H. Bailey) L. H. Bailey[3]
Organy spichrzowe jednej z odmian

Kapusta właściwa typowa, rzepa właściwa typowa, najczęściej jednak nazywana w skrócie rzepą (Brassica rapa subsp. rapa) – podgatunek kapusty właściwej, należący do rodziny kapustowatych (dawniej zwanej rodziną krzyżowych). Znany jest wyłącznie z uprawy, nie rośnie dziko[3].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
U roślin zasianych wczesną wiosną łodyga, kwiaty i owoce wytwarzają się w tym samym roku (roślina jednoroczna). Zwykle jednak rzepa uprawiana jest jako poplon ścierniskowy. Wówczas pęd kwiatowy wytwarza się dopiero w drugim roku (roślina dwuletnia).
Korzeń
Zgrubiały, o ostrym smaku, bardzo podobnym do smaku rzodkiewki. W dolnej części zwykle jasny, w górnej czerwony, ciemnoczerwony lub prawie czarny (u różnych odmian uprawnych).
Łodyga
Wzniesiona, wyprostowana, rozgałęziająca się. Ma wysokość 60–120 cm.
Liście
Dolne lirowatego kształtu i owłosione, zielonego koloru, górne jajowate, ząbkowane, sine. Najwyższe liście całobrzegie. Swoją nasadą obejmują łodygę.
Kwiaty
Drobne, złocistożółtego koloru o płatkach długości 6–12 mm. Kwiaty przewyższają skupione na szczycie pędu pączki. Kwiaty słabo przedsłupne, samopylne.
Owoc
Łuszczyna.

Historia uprawy

[edytuj | edytuj kod]

Dokładne miejsce pierwotnego występowania rzepy nie jest znane. Przypuszcza się, że warzywo to może pochodzić z Afganistanu, Pakistanu lub z rejonu Morza Śródziemnego. Rzepa była uprawiana w starożytnej Grecji i w Cesarstwie rzymskim. Znaleziska pochodzące z roku ok. 1500 p.n.e. z Indii świadczą o pozyskiwaniu oleju z nasion rosnącej dziko rzepy. Znaleziska neolityczne poświadczają występowanie rzepy w chłodnym klimacie. Tę samą odmianę uprawiają współcześni rolnicy.

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Wartości odżywcze

[edytuj | edytuj kod]
Ilość aminokwasów w 100 g[5]
Nazwa Ilość w mg
Izoleucyna 51
Leucyna 84
Lizyna 41
Metionina 24
Cystyna 41
Fenyloalanina 43
Tyrozyna 30
Treonina 60
Tryptofan 24
Walina 52
Arginina 34
Histydyna 17
Alanina 97
Kwas asparaginowy 118
Kwas glutaminowy 191
Glicyna 54
Prolina 71
Seryna 67
Wartość odżywcza
Rzepa
(100 g)
Wartość energetyczna 138 kJ (33 kcal)
Białka 1,1 g
Węglowodany 8,2 g
Tłuszcze 0,3 g
Woda 89,7 g
Dane liczbowe na podstawie: [5]
Wartości RDA i AI wyznaczone na podstawie danych Institute of Health[6]

Uprawa

[edytuj | edytuj kod]

Wymaga gleb piaszczysto-gliniastych lub gliniasto-piaszczystych, najlepiej żyznych i niezakwaszonych. Roślina nie lubi podłoża suchego i dlatego podczas jej wzrostu w okresach bez opadów należy ją podlewać. Uprawiana jest z nasion wysiewanych bezpośrednio do gruntu w okresie kwietnia-sierpnia[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].
  4. Bohumír. Hlava: Rośliny kosmetyczne. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1984, s. 184. ISBN 83-09-00765-5.
  5. a b Hanna Kunachowicz; Beata Przygoda; Irena Nadolna; Krystyna Iwanow: Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wyd. II zmienione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2017, s. 509. ISBN 978-83-200-5311-1.
  6. Dietary Reference Intakes Tables and Application. Institute of Health. The National Academies of Sciences, Engineering, and Medicine. (ang.).
  7. Magdalena Michalak: Rzepa. [w:] Baza i wyszukiwarka roślin - rosliny.urzadzamy.pl [on-line]. ZPR Media S.A., 2013. [dostęp 2017-05-31].