Rozkład logarytmicznie normalny
Gęstość prawdopodobieństwa µ=0 | |
Dystrybuanta µ=0 | |
Parametry |
|
---|---|
Nośnik |
|
Gęstość prawdopodobieństwa |
|
Dystrybuanta |
|
Wartość oczekiwana (średnia) |
|
Mediana |
|
Moda |
|
Wariancja |
|
Współczynnik skośności |
|
Kurtoza |
|
Entropia |
|
Funkcja tworząca momenty |
Nie istnieje funkcja generująca momenty, jednak wszystkie momenty istnieją i są dane wzorem: |
Odkrywca |
John Henry Gaddum (1945) |
Rozkład logarytmicznie normalny (albo logarytmiczno-normalny, log-normalny) – ciągły rozkład prawdopodobieństwa dodatniej zmiennej losowej, której logarytm ma rozkład normalny.
Z uwagi na to, że wiele zmiennych naturalnie pojawiających się zastosowaniach jest nieujemnych (rozmiar organizmu, wielkość opadów deszczu w meteorologii, przychód w ekonomii), rozkład logarytmicznie normalny znajduje zastosowanie w statystyce. Andriej Kołmogorow wyznaczył rozkład logarytmicznie normalny jako granicę procesu podziału cząsteczki na dwie kolejne o losowych wielkościach[1]
Definicja
[edytuj | edytuj kod]Niech będzie zmienną losową przyjmująca wartości dodatnie. Zmienna ta ma rozkład logarytmicznie normalny z parametrami i gdy zmienna losowa ma rozkład normalny z parametrami i Symbolicznie:
Funkcja gęstości zmiennej o rozkładzie wyraża się wzorem[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ A. N. Kolmogorov, Über das logarithmisch normale Verteilungsgesetz der Dimensionen der Teilchen bei Zerstückelung, Dok. Akad. Nauk SSSR, 31, no. 1 (1941), s. 99–101.
- ↑ Crow i Shimizu 1988 ↓, s. 2.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edwin L. Crow, Kunio Shimizu: Lognormal distributions. Theory and applications. New York: M. Dekker, 1988, seria: Statistics, textbooks and monographs, 88. ISBN 978-0-8247-7803-3. OCLC 949673344. (ang.).