Przejdź do zawartości

Rozalia z Palermo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święta
Rozalia z Palermo
Rosalia Sinibaldi
dziewica
Ilustracja
Św. Rozalia, Antoon van Dyck
Data i miejsce urodzenia

ok. 1130
Sycylia

Data i miejsce śmierci

1165 lub 1170
Monte Pellegrino

Czczona przez

Kościół katolicki

Kanonizacja

1630(zatwierdzenie kultu)
przez Urbana VIII

Wspomnienie

4 września

Atrybuty

czaszka, wieniec z róż, grota, w której mieszkała

Patronka

Palermo

Szczególne miejsca kultu

Palermo

Tradycyjne przedstawienie świętej Rozalii

Rozalia z Palermo, wł. Rosalia di Palermo, również Rozalia Sycylijska (ur. ok. 1130 na Sycylii, zm. 1165 lub 1170 na górze Monte Pellegrino) – pustelnica[1], dziewica i święta Kościoła katolickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Śmierć świętej Rozalii na obrazie Františka Tkadlíka

Rozalia była córką księcia Sinibalda, służącego królowi Normanów Rogerowi II. Kiedy próbowano wydać ją za mąż, uciekła do groty na pobliskiej górze i zaczęła wieść tam życie pustelnicy. Na ścianie groty wyryła napis: „Ja, Rozalia, córka Sinibalda, postanowiłam żyć w tej grocie dla miłości mego Pana, Jezusa Chrystusa”. Po pewnym czasie przeniosła się w okolice Monte Pellegrino koło Palermo.

Święta Rozalia w chwale Nieba, Pietro Novelli
Kult św. Rozalii w Polsce - kapliczka słupowa w Sławkowie, (woj. śląskie), od 1630 pod wezwaniem św. Rozalii. Tablica wotywna wykonana w tym samym roku, po ustaniu klęski zarazy.

Od 1642 roku jest patronką Palermo. Zastąpiła m.in. św. Oliwę. Jest również orędowniczką chroniącą od zarazy.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 4 września.

Atrybutami świętej są: czaszka, wieniec z róż i grota, w której mieszkała.

Legenda

[edytuj | edytuj kod]
Święta Rozalia wstawiająca się za miastem Palermo w czasie epidemii (Vincenzo La Barbera - Muzeum Diecezjalne w Palermo)

W 1624 roku, podczas zarazy nękającej Palermo i okolicę, zdarzył się cud. Święta Rozalia ukazała się pewnej kobiecie i powiedziała, gdzie należy szukać jej relikwii. Kazała przenieść je do Palermo i przejść z nimi w uroczystej procesji przez miasto. W opisanej grocie znaleziono kości kobiety. Po wykonaniu polecenia Rozalii zaraza zakończyła się. Od tego momentu rozpoczął się kult Rozalii. Do Martyrologium Rzymskiego wpisał ją papież Urban VIII w 1630 roku.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wincenty Zaleski SDB: Święci na każdy dzień. Wyd. IV. Warszawa: Wydawnictwo Salezjańskie, 2008, s. 764-766. ISBN 978-83-7201-353-8.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]