Przejdź do zawartości

Ronald Shannon Jackson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ronald Shannon Jackson
Ilustracja
Ronald Shannon Jackson, 2011
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1940
Fort Worth

Data i miejsce śmierci

19 października 2013
Fort Worth

Instrumenty

perkusja

Gatunki

jazz, free funk, free jazz

Aktywność

od 1955

Strona internetowa

Ronald Shannon Jackson (ur. 12 stycznia 1940 w Fort Worth, zm. 19 października 2013 tamże) – amerykański perkusista jazzowy.

Styl gry Jacksona zawdzięcza równie wiele tradycji perkusji jazzowej, co muzyce orkiestr wojskowych. Jest on jedyną osobą, która nagrywała i występowała z trzema pionierami free jazzu: pianistą Cecilem Taylorem i saksofonistami Ornette Colemanem i Albertem Aylerem.

W 1979 Jackson założył swoją własną grupę The Decoding Society, grającą muzykę opisywaną jako free funk – mieszaninę funkowego rytmu i freejazzowej improwizacji. Wśród nagrań grupy wymienić należy Eye on You, Mandance, Street Priest, Barbeque Dog i When Colors Play. Swoje kariery u boku Jacksona rozpoczynali Vernon Reid (Living Colour) i Melvin Gibbs (Harriet Tubman, Rollins Band). Obydwaj nagrywali i koncertowali z Jacksonem.

Wraz z Sonnym Sharrockiem, Peterem Brötzmannem i Billem Laswellem, Jackson Jackson był członkiem kwartetu Last Exit. W 1987 był współzałożycielem grup Power Tools (z gitarzystą Billem Frisellem i basistą Melvinem Gibbsem) i SXL (z Laswellem, indyjskim skrzypkiem L. Shankarem, senegalskim perkusistą Aiybem Diengiem i koreańską grupą perkusyjną SamulNori); w 1988 wraz z Laswellem i japońskim saksofonistą Akira Sakata występował w trio Mooka. Nagrywał również z Charlesem Tylerem, Jamesem Blood Ulmerem (Jackson był pierwotnym muzykiem The Music Revelation Ensemble Ulmera), Billym Bangiem, Albertem Mangelsdorffem, Robinem Eubanksem, Byardem Lancasterem, Erikiem Personem i Jamesem Carterem.

Jackson jest uważany za jednego z najważniejszych perkusistów free jazzu, ze względu na umiejętność włączenia do gry zespołowej (w nagraniach jego zespołu Decoding Society) polirytmicznych struktur perkusyjnych i wykorzystania ich w jego kompozycjach[1].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]

Jako leader:

  • Eye on You (About Time, 1980)
  • Nasty (Moers, 1981)
  • Street Priest (Moers, 1981)
  • Mandance (Antilles, 1982)
  • Barbeque Dog (Antilles, 1983)
  • Montreux Jazz Festival (Knit Classics, 1983)
  • Pulse (Celluloid, 1984)
  • Decode Yourself (Island, 1985)
  • Taboo (Venture/Virgin, 1981-83)
  • Earned Dream (Knit Classics, 1984)
  • Live at Greenwich House (Knit Classics, 1986)
  • Live at the Caravan of Dreams (albo Beast in the Spider Bush, Caravan of Dreams, 1986)
  • When Colors Play (Caravan of Dreams, 1986)
  • Texas (Caravan of Dreams, 1987)
  • Red Warrior (Axiom, 1990)
  • Raven Roc (DIW, 1992)
  • Live in Warsaw (Knit Classics, 1994)
  • What Spirit Say (DIW, 1994)
  • Shannon's House (Koch, 1996)

(daty dotyczą nagrania, a nie wydania płyty)

z Last Exit

  • Köln (ITM, 1986)
  • Last Exit (Enemy, 1986)
  • The Noise of Trouble (Enemy, 1986) with guests Akira Sakata and Herbie Hancock
  • Cassette Recordings 87 (Celluloid, 1987)
  • Iron Path (Virgin, 1988)
  • Headfirst into the Flames: Live in Europe (Muworks, 1989)

z Mooko:

  • Japan Concerts (Celluloid, 1988)

z Music Revelation Ensemble:

  • No Wave (Moers, 1980)
  • Music Revelation Ensemble (DIW, 1988)

z Power Tools:

  • Strange Meeting (Antilles, 1987)

z SXL:

  • Live in Japan (Terrapin/Sony Japan, 1987)
  • Into the Outlands (Celluloid, 1987)

Jako sideman:

  • Albert Ayler: At Slug's Saloon, vols. 1&2 (ESP, 1966)
  • Albert Ayler: Holy Ghost: Rare and Unreleased Recordings (Revenant, 1962-70)
  • Ornette Coleman: Dancing in Your Head (A&M, 1973, 1975)
  • Ornette Coleman: Body Meta (Artists House, 1975)
  • Bill Laswell: Baseline (Elektra Musician, 1982)
  • Cecil Taylor: The Cecil Taylor Unit (New World, 1978)
  • Cecil Taylor: 3 Phasis (New World, 1978)
  • Cecil Taylor: One Too Many Salty Swift and Not Goodbye (hat Hut, 1978)
  • Charles Tyler: Charles Tyler Ensemble (ESP, 1966)
  • James Blood Ulmer: Are You Glad to Be in America? (Rough Trade, 1980)
  • James Blood Ulmer: America: Do You Remember the Love? (Blue Note, 1986)
  • John Zorn: Spillane (Nonesuch, 1986-87)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Joachim Ernst Berendt: Wszystko o jazzie. Od Nowego Orleanu do jazz-rocka. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1991, s. 371, 477. ISBN 83-224-0411-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ronald_Shannon_Jackson&oldid=68160207”