Robert Kupiecki
Robert Kupiecki (2024) | |
Data i miejsce urodzenia |
5 września 1967 |
---|---|
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych | |
Okres |
od 2024 |
Podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej | |
Okres |
od 2012 |
Ambasador RP w Stanach Zjednoczonych | |
Okres |
od 2008 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Robert Ryszard Kupiecki (ur. 5 września 1967 w Warszawie[1]) – polski politolog, nauczyciel akademicki, dyplomata i urzędnik państwowy, ambasador tytularny, doktor habilitowany nauk humanistycznych, profesor uczelni na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2008–2012 ambasador RP w Stanach Zjednoczonych, w latach 2012–2015 podsekretarz stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej, od 2024 podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Absolwent Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego (1991)[2] oraz Krajowej Szkoły Administracji Publicznej (1994)[3]. Stopień naukowy doktora uzyskał w 1998 na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW (na podstawie rozprawy pt. NATO a operacje pokojowe: studium sojuszu w transformacji, której promotorem był Roman Kuźniar). W 2011 w Instytucie Studiów Politycznych PAN otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk politycznych na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy zatytułowanej Siła i solidarność. Strategia NATO 1949–1989[4]. W 1993 przebywał na stażu naukowym w LBJ School of Public Affairs na Uniwersytecie Teksańskim w Austin. W latach 1996–1997 był stypendystą w Genewskim Centrum Polityki Bezpieczeństwa.
Po ukończeniu studiów pracował w Instytucie Historii PAN oraz w redakcji „Wiadomości Historycznych”. W 1994 został urzędnikiem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie zajmował się dyplomacją wielostronną i problematyką bezpieczeństwa międzynarodowego. Był m.in. naczelnikiem wydziału i wicedyrektorem departamentu, następnie zastępcą stałego przedstawiciela RP przy NATO (1999–2004) oraz dyrektorem Departamentu Polityki Bezpieczeństwa MSZ (2004–2008). Przez 15 lat wchodził w skład zespołu redakcyjnego „Rocznika Strategicznego”. Wieloletni członek redakcji kwartalnika „Sprawy Międzynarodowe”. Był też członkiem międzynarodowego komitetu naukowego kwartalnika „Security and Defence Quarterly ”.
Od kwietnia 2008[5][6][7] do lipca 2012[8] sprawował urząd ambasadora RP w USA (z akredytacją również we Wspólnocie Bahamów oraz jako stały obserwator przy Organizacji Państw Amerykańskich). 22 sierpnia 2012 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej. Zajmował je do listopada 2015, następnie ambasador tytularny w MSZ. W trakcie pełnienia funkcji wiceministra został wpisany na listę nazwisk osobistości z państw Unii Europejskiej objętych rosyjskimi sankcjami wizowymi, którą sporządzono w odpowiedzi na unijne sankcje nałożone po wybuchu kryzysu krymskiego[9].
W latach 2012–2017 był profesorem na Wydziale Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej i następnie tożsamego wydziału Akademii Sztuki Wojennej. W 2017 został profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego (następnie profesorem uczelni). Autor i współautor monografii naukowych oraz artykułów poświęconych historii najnowszej i stosunkom międzynarodowym oraz zagadnieniom bezpieczeństwa.
10 stycznia 2024 objął stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych[1][10], powierzono mu sprawy dotyczące polityki bezpieczeństwa oraz współpracy ze Stanami Zjednoczonymi i Kanadą[11].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Barbary i Ryszarda[1]. Żonaty z Małgorzatą Kupiecką[12], ojciec dwójki dzieci[2]. Posługuje się językiem angielskim oraz rosyjskim[2].
Odznaczenia i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (za wybitne zasługi w służbie zagranicznej, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i działalności dyplomatycznej, 2012)[13][14]
- Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
- Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2005)[15]
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej V klasy (Estonia, 2008)[16]
- Krzyż Oficerski Orderu Gwiazdy Rumunii (2019)[17][18]
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Natchnienie milionów. Kult Józefa Stalina w Polsce 1944–1956, Warszawa 1992, ISBN 83-02-05132-2.
- Na zakręcie historii. Poznań 1956 (współautor z Jerzym Eislerem), Warszawa 1992, ISBN 83-02-04953-0.
- Świat i Polska 1939–1992 (współautor z Jerzym Eislerem i Melanią Sobańską-Bondaruk), Warszawa 1993, ISBN 83-85-25229-0.
- Polityka zagraniczna Polski 1918–1994 (współautor z Krzysztofem Szczepanikiem), Warszawa 1995, ISBN 83-85838-37-6.
- Historia polityczna świata 1945–1995. Kalendarium (współautor z Markiem Deszczyńskim i Tomaszem Moszczyńskim), Warszawa 1996, ISBN 83-902522-0-1.
- NATO a operacje pokojowe. Studium sojuszu w transformacji, Warszawa-Toruń 1998, ISBN 83-7174-281-9.
- Od Londynu do Waszyngtonu. NATO w latach dziewięćdziesiątych, Warszawa 1998, ISBN 83-87545-09-0.
- NATO u progu XXI wieku, Warszawa 2000, ISBN 83-87545-51-1.
- Siła i solidarność. Strategia NATO 1949–1989, Warszawa 2009, ISBN 978-83-89607-59-1.
- Organizacja Traktatu Półnoatlantyckiego, Warszawa 2016, ISBN 978-83-65427-03-8.
- Stosunki NATO-Federacja Rosyjska w świetle dokumentów (współautor z Markiem Menkiszakiem), Warszawa 2018, ISBN 978-83-64895-98-2.
- NATO w polskiej perspektywie 1989–2019, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66213-09-8.
- Poland and NATO after the Cold War, Warszawa 2019, ISBN 978-83-66213-06-7.
- Okiem stratega i dyplomaty. Stosunki polsko-amerykańskie po 1918 roku, Warszawa 2019, ISBN 978-83-65390-73-8.
- Through the Eyes of a Strategist and Diplomat. The Polish-American Relations post-1918, Warszawa 2019, ISBN 978-83-65390-80-6.
- Documents Talk. NATO-Russia Relations after the Cold War (współautor z Markiem Menkiszakiem), Warszawa 2020, ISBN 978-83-66091-60-3.
- Dezinformacja międzynarodowa. Pojęcie, rozpoznanie, przeciwdziałanie (współautor z Filipem Bryjką i Tomaszem Chłoniem), Warszawa 2022, ISBN 978-83-66-849-48-8.
- Disinformation, Narratives and Memory Politics in Russia and Belarus (współautor z Agnieszką Legucką), Londyn 2022, ISBN 978-1-032-25110-3.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Dane osoby pełniącej funkcje publiczne, Biuletyn Informacji Publicznej Instytutu Pamięci Narodowej [zarchiwizowane 2024-01-22] .
- ↑ a b c Podsekretarz Stanu: Robert Kupiecki, mon.gov.pl [zarchiwizowane 2014-07-01] .
- ↑ Album KSAP. XX lat Krajowej Szkoły Administracji Publicznej, Warszawa: Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, 2010, s. 43, ISBN 978-83-61713-56-2 [dostęp 2023-12-07] .
- ↑ Dr hab. Robert Ryszard Kupiecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-12-07] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 listopada 2007 r. nr 110-75-2007 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 1, poz. 5).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 kwietnia 2008 r. nr 110-4-2008 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2008 r. nr 40, poz. 351).
- ↑ Diplomatic Representation for Poland [online], state.gov, 28 września 2012 [dostęp 2023-12-07] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12 września 2012 r. nr 110-73-2012 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2013 r. poz. 81).
- ↑ Aż 18 Polaków na rosyjskiej „czarnej liście” ludzi objętych sankcjami [online], newsweek.pl, 30 maja 2015 [dostęp 2023-12-20] .
- ↑ Nowi wiceministrowie spraw zagranicznych, gov.pl, 10 stycznia 2024 [zarchiwizowane 2024-01-10] .
- ↑ Robert Kupiecki, gov.pl [zarchiwizowane 2024-01-22] .
- ↑ Pakistan-Portugal [online], state.gov, 15 stycznia 2011 [dostęp 2023-12-07] (ang.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 21 sierpnia 2012 r. o nadaniu orderu (M.P. z 2012 r. poz. 986).
- ↑ Odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej, prezydent.pl, 16 listopada 2012 [zarchiwizowane 2012-12-21] .
- ↑ Apdovanotų asmenų duomenų bazė, prezidente.lt [zarchiwizowane 2011-11-24] (lit.).
- ↑ Eesti Vabariigi teenetemärgid, president.ee [zarchiwizowane 2018-12-18] (est.).
- ↑ 100-lecie stosunków dyplomatycznych Polski i Rumunii, prezydent.pl, 1 października 2019 [zarchiwizowane 2019-10-03] .
- ↑ Ordinul naţional „Steaua României” [online], presidency.ro [dostęp 2020-01-24] (rum.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Podsekretarz Stanu: Robert Kupiecki, mon.gov.pl [zarchiwizowane 2014-07-01] .
- Dr hab. Robert Ryszard Kupiecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2023-12-07] .
- Absolwenci Krajowej Szkoły Administracji Publicznej
- Absolwenci Wydziału Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego
- Ambasadorowie III Rzeczypospolitej w Stanach Zjednoczonych
- Ludzie związani z Waszyngtonem
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Srebrnym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Odznaczeni Złotym Medalem „Za zasługi dla obronności kraju”
- Polacy odznaczeni Orderem Gwiazdy Rumunii
- Polacy odznaczeni Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej
- Polacy odznaczeni Orderem „Za Zasługi dla Litwy”
- Polscy politolodzy
- Przedstawiciele dyplomatyczni Polski przy NATO
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (III Rzeczpospolita)
- Wiceministrowie obrony narodowej III Rzeczypospolitej
- Wiceministrowie spraw zagranicznych III Rzeczypospolitej
- Wykładowcy Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego
- Wykładowcy Akademii Obrony Narodowej
- Wykładowcy Akademii Sztuki Wojennej
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Urodzeni w 1967