Robert I Wspaniały
Książę Normandii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data urodzenia |
ok. 1000 |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Dzieci |
Robert I (ur. ok. 1000, zm. w 1035) – książę Normandii w latach 1028–1035, zwany „Wspaniałym” (fr. le Magnifique) ze względu na jego upodobanie do wytwornych strojów, innym jego przydomkiem był „Diabeł”. Był synem księcia Ryszarda II i Judyty, córki Konana I, księcia Bretanii.
Kiedy zmarł jego ojciec, następcą tronu został jego starszy brat Ryszard, podczas gdy on otrzymał tytuł hrabiego Hiémois. Kiedy Ryszard zmarł w tajemniczych okolicznościach kilka miesięcy później, istniało uzasadnione podejrzenie że Robert dopuścił się bratobójstwa, stąd jego drugi przydomek – Robert Diabeł (Robert le Diable). Robert wspomógł króla Francji Henryka I w walce przeciwko jego zbuntowanemu bratu i matce, w zamian za udzielone wsparcie otrzymał terytorium Vexin. Interweniował również w sprawie Flandrii, wsparł tam angielskiego króla Edwarda Wyznawcę, który w tym czasie przebywał na wygnaniu na dworze Roberta. Sponsorował i wspierał reformę monastyczną w Normandii.
Kiedy zapewnił sukcesję swemu nieślubnemu synowi Wilhelmowi, w 1035[1] roku wyruszył na pielgrzymkę do Jerozolimy. Zgodnie z Gesta Normannorum Ducum podróżował drogą przez Konstantynopol, dotarł do Jerozolimy, i zmarł w drodze powrotnej 2 lipca 1035 roku w Nicei (współczesny İznik w zachodniej Turcji). Niektóre źródła upatrują przyczynę jego śmierci w otruciu i datują ją na 1 lipca lub 3 lipca. Jego syn Wilhelm, w wieku około ośmiu lat został jego następcą.
Według kronikarza Wilhelma z Malmesbury, ok. 1086 r. Wilhelm wysłał poselstwo do Konstantynopola i Nicei, które miało za zadanie przywieźć zwłoki jego ojca. Ciało księcia ekshumowano i ruszono w drogę powrotną. W Apulii doszła do orszaku wieść o śmierci Wilhelma podczas oblężenia Rouen. Wówczas posłowie zadecydowali o pochowaniu Roberta na ziemi włoskiej.
Żony i potomstwo
[edytuj | edytuj kod]Robert Wspaniały nie miał żony, miał natomiast liczne kochanki. Jedną z nich była Herleva, córka Fulberta, garbarza z Falaise. Podobno książę poznał ją, kiedy na brzegu rzeki prała ubrania i tam ją zgwałcił, a następnie zabrał do siebie. Herleva urodziła księciu córkę i syna:
- Adelajdę (ok. 1026 – ok. 1090), żonę Enguerranda II de Ponthieu, Lamberta II z Lens i Odona II de Troyes
- Wilhelma (ok. 1027 – 9 września 1087), księcia Normandii i króla Anglii
Wywód przodków
[edytuj | edytuj kod]4. Ryszard I Nieustraszony | ||||||
2. Ryszard II Dobry | ||||||
5. Gunnor | ||||||
1. Robert I | ||||||
6. Conan I Krzywy | ||||||
3. Judyta z Bretanii | ||||||
7. Ermengarda Andegaweńska | ||||||
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Praca zbiorowa: Oxford - Wielka Historia Świata. Średniowiecze. Bizancjum - Wyprawy krzyżowe. T. 18. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2007, s. 183. ISBN 978-83-7425-698-8.