Robert Helenius

Robert Helenius
Pseudonim	The Nordic Nightmare
Data i miejsce urodzenia	2 stycznia 1984 ; Sztokholm
Obywatelstwo	Finlandia
Wzrost	200 cm
Styl walki	praworęczny
Kategoria wagowa	ciężka
	Bilans walk zawodowych
Liczba walk	37
Zwycięstwa	32
Przez nokauty	20
Porażki	5
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Finlandia
	Mistrzostwa Europy
	↑ Bilans walk aktualny na 12 sierpnia 2023. ;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Helenius (ur. 2 stycznia 1984 w Sztokholmie) – fiński bokser wagi ciężkiej, były mistrz Europy federacji EBU.

Kariera amatorska

Robert Helenius stoczył 144 amatorskie pojedynki, z których 105 wygrał, 38 przegrał i 1 zremisował. Był trzykrotnym mistrzem Finlandii w wadze superciężkiej (2003-2005). Największym jego sukcesem było zdobycie w 2006 roku w Płowdiwie wicemistrzostwa Europy w kategorii superciężkiej^[1].

Kariera zawodowa

Po mistrzostwach Europy wyjechał do Niemiec, gdzie walczył w tamtejszej Bundeslidze. Nie zdołał się zakwalifikować na igrzyska olimpijskie w Pekinie, zakończył więc amatorską karierę i podpisał profesjonalny kontrakt z grupą promotorską Wilfrieda Sauerlanda. Jako zawodowiec zadebiutował 17 maja 2008 w Bayreuth, gdy w pierwszej rundzie pokonał Niemca Gene Pukalla przez techniczny nokaut.

7 listopada 2009 stoczył przeciwko Tarasowi Bidence swój dziesiąty zawodowy pojedynek. Walka została przerwana przez lekarza między trzecią a czwartą rundą z powodu rozcięcia nad okiem Ukraińca^[2]^[3].

30 stycznia 2010 Helenius pokonał byłego mistrza świata federacji WBO Lamona Brewstera przez techniczny nokaut w ósmej rundzie^[4]^[5].

21 sierpnia 2010, wygrywając w szóstej rundzie przez techniczny nokaut z Francuzem Gregorym Tonym, zdobył w Erfurcie mistrzostwo Unii Europejskiej federacji EBU w wadze ciężkiej^[6]^[7]. 27 listopada 2010 obronił tytuł, zwyciężając przez techniczny nokaut w drugiej rundzie ze Szwedem Atillą Levinem. Ponadto zdobył interkontynentalne mistrzostwo WBO^[8]^[9].

2 kwietnia 2011 pokonał w dziewiątej rundzie przez nokaut Samuela Petera, broniąc interkontynentalny pas WBO oraz zdobywając wakujący tytuł mistrza interkontynentalnego WBA^[10]^[11].

27 sierpnia 2011 pokonał przez techniczny nokaut, w dziewiątej rundzie, byłego mistrza WBO Siarhieja Lachowicza^[12].

3 grudnia 2011 pokonał po kontrowersyjnym werdykcie Derecka Chisorę, stawką pojedynku był wakujący pas EBU w wadze ciężkiej^[13]^[14]. W połowie stycznia 2012 zrezygnował z tytułu i poddał się operacji kontuzjowanego barku, co wyłączyło go z treningów do połowy roku.

23 marca 2013 w Magdeburgu pokonał jednogłośnie na punkty Anglika Michaela Sprotta.

21 marca 2015 w Tallinnie pokonał przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie Węgra Andrása Csomora (11-4-1, 9 KO) w sześciorundowym pojedynku^[15]

2 kwietnia 2016 roku w Helsinkach przegrał swój pierwszy pojedynek w karierze, ulegając przed czasem w szóstej rundzie byłemu pretendentowi do tytułu mistrza świata Johannowi Duhaupasowi (33-3, 21 KO)^[16].

28 października 2017 roku zmierzył się w Cardiff w walce o pas WBC Silver wagi ciężkiej z Dillianem Whyte’em (21-1, 16 KO). Przegrał ten pojedynek jednogłośnie na punkty (109-119, 109-119, 110-118)^[17].

7 marca 2020 roku w Barclays Centre w Nowym Jorku nieoczekiwanie pokonał przez TKO w 4. rundzie faworyzowanego Adama Kownackiego (20-1, 15 KO)^[18]. 10 października 2021 w rewanżu Helenius ponownie pokonał Adama Kownackiego^[19].

Statystyki

Nr	Wynik	Rekord	Przeciwnik	Rozstrzygnięcie	Runda, czas	Data	Miejsce	Uwagi
37	Porażka	32-5	Anthony Joshua	KO	7 (12), 1:27	12 sierpnia 2023	O2 Arena, Londyn	Main Event
36	Wygrana	32-4	Mika Mielonen	TKO	3 (12) 1:51	5 sierpnia 2023	Olavinlinna, Savonlinna	Main Event
35	Porażka	31-4	Deontay Wilder	KO	1 (12)	15 października 2022	Barclays Center, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
34	Wygrana	31-3	Adam Kownacki	TKO	6 (12) 2:38	9 października 2021	T-Mobile Arena, Las Vegas, Stany Zjednoczone
33	Wygrana	30–3	Adam Kownacki	TKO	4 (12), 1:08	7 marca 2020	Barclays Center, Nowy Jork, Stany Zjednoczone
32	Wygrana	29–3	Mateus Roberto Osorio	TKO	2 (8), 2:02	30 listopada 2019	Vaba Lava, Narwa, Estonia
31	Porażka	28–3	Gerald Washington	KO	8 (10), 2:32	13 lipca 2019	Minneapolis Armory, Minneapolis, Stany Zjednoczone
30	Wygrana	28–2	Erkan Teper	KO	8 (12), 3:00	29 października 2018	Ritter-Sport-Stadion, Waldenbuch, Niemcy
29	Wygrana	27–2	Juryj Bychaucou	UD	6	11 sierpnia 2018	Olavinlinna, Savonlinna, Finlandia
28	Wygrana	26–2	Juryj Bychauceu	SD	8	17 marca 2018	Rakvere Spordikeskus, Rakvere, Estonia
27	Porażka	25–2	Dillian Whyte	UD	12	28 października 2017	Principality Stadium, Cardiff, Walia, Wielka Brytania
26	Wygrana	25–1	Jewgienij Orłow	RTD	6 (10), 3:00	17 czerwca 2017	Kalev, Tallinn, Estonia
25	Wygrana	24–1	Gonzalo Basile	TKO	1 (12), 0:48	17 grudnia 2016	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
24	Wygrana	23–1	Konstantin Airich	KO	1 (8), 0:49	10 września 2016	Baltichallen, Maarianhamina, Finlandia
23	Porażka	22–1	Johann Duhaupas	KO	6 (12), 3:08	2 kwietnia 2016	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
22	Wygrana	22–0	Franz Rill	UD	12	19 grudnia 2015	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
21	Wygrana	21–0	Beka Lobjanidze	KO	3 (8), 0:47	13 czerwca 2015	Vaasa Arena, Vaasa, Finlandia
20	Wygrana	20–0	András Csomor	TKO	1 (6), 1:02	21 marca 2015	Tondiraba Ice Hall, Tallinn, Estonia
19	Wygrana	19–0	Michael Sprott	UD	10	23 marca 2013	GETEC Arena, Magdeburg, Niemcy
18	Wygrana	18–0	Sherman Williams	UD	10	10 listopada 2012	Ice Hall, Helsinki, Finlandia
17	Wygrana	17–0	Dereck Chisora	SD	12	3 grudnia 2011	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
16	Wygrana	16–0	Siarhiej Lachowicz	TKO	9 (12), 0:19	27 sierpnia 2011	Messehalle, Erfurt, Niemcy
15	Wygrana	15–0	Samuel Peter	KO	9 (12), 1:50	2 kwietnia 2011	Gerry Weber Stadion, Halle, Niemcy
14	Wygrana	14–0	Attila Levin	TKO	2 (12), 1:20	27 listopada 2010	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
13	Wygrana	13–0	Gregory Tony	TKO	6 (12), 0:39	21 sierpnia 2010	Messehalle, Erfurt, Niemcy
12	Wygrana	12–0	Gbenga Oloukun	UD	8	26 marca 2010	Töölön Kisahalli, Helsinki, Finlandia
11	Wygrana	11–0	Lamon Brewster	TKO	8 (10), 2:31	30 stycznia 2010	Jahnsportforum, Neubrandenburg, Niemcy
10	Wygrana	10–0	Taras Bidenko	RTD	3 (8), 3:00	7 listopada 2009	Arena Nürnberger Versicherung, Norymberga, Niemcy
9	Wygrana	9–0	Serdar Uysal	KO	6 (8), 2:37	29 sierpnia 2009	Gerry Weber Stadion, Halle, Niemcy
8	Wygrana	8–0	Scott Gammer	KO	6 (8), 1:52	30 maja 2009	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
7	Wygrana	7–0	Özcan Çetinkaya	TKO	2 (8), 1:36	9 maja 2009	JAKO Arena, Bamberg, Niemcy
6	Wygrana	6–0	Enrico Garmendia	TKO	1 (6), 2:13	28 lutego 2009	Jahnsportforum, Neubrandenburg, Niemcy
5	Wygrana	5–0	Remigijus Ziausys	UD	6	28 listopada 2008	Hartwall Arena, Helsinki, Finlandia
4	Wygrana	4–0	Nikola Vujasinovic	UD	4	8 listopada 2008	JAKO Arena, Bamberg, Niemcy
3	Wygrana	3–0	Engin Solmaz	UD	4	5 września 2008	Nöjesfabriken, Karlstad, Szwecja
2	Wygrana	2–0	David Vicena	UD	4	7 czerwca 2008	Mellringehallen, Örebro, Szwecja
1	Wygrana	1–0	Gene Pukall	TKO	1 (4), 2:41	17 maja 2008	Oberfrankenhalle, Bayreuth, Niemcy