Przejdź do zawartości

Richard Richardsson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Richard Richardsson
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1974
Undersåker

Klub

Åre SLK

Wzrost

180 cm

Debiut w PŚ

28.11 1996, Tignes
(12. miejsce - PSL)

Pierwsze punkty w PŚ

28.11 1996, Tignes
(12. miejsce - PSL)

Pierwsze podium w PŚ

5.03 1997, Grächen (3. miejsce - snowcross)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Igrzyska olimpijskie
srebro Salt Lake City 2002 PGS
Mistrzostwa świata
złoto Berchtesgaden 1999 PGS
Puchar Świata
2. miejsce
1997/1998
Puchar Świata (Slalom)
Mała Kryształowa Kula
1997/1998
Puchar Świata (PSL)
3. miejsce
2000/2001
Puchar Świata (Snowcross)
3. miejsce
1996/1997
Zakończenie kariery: 2006

Nils Olov Richard Richardsson (ur. 1 lutego 1974 w Undersåker) – szwedzki snowboardzista, wicemistrz olimpijski i mistrz świata.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W Pucharze Świata zadebiutował 28 listopada 1996 roku w Tignes, gdzie zajął 12. miejsce w slalomie równoległym (PSL). Tym samym już w swoim debiucie wywalczył pierwsze pucharowe punkty. Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 5 marca 1997 roku w Grächen, kończąc rywalizację w snowcrossie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Włoch Alex Voyat i Austriak Willi Wieser. Łącznie 21 razy stawał na podium zawodów PŚ, odnosząc przy tym cztery zwycięstwa: 20 listopada 1997 roku w Zell am See i 11 lutego 2001 roku w Berchtesgaden wygrywał w PSL, 18 lutego 2000 roku był najlepszy w gigancie równoległym (PGS), a 19 stycznia 2002 roku w Bardonecchii triumfował w gigancie. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1997/1998, kiedy to zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, a w klasyfikacji slalomu wywalczył Małą Kryształową Kulę. Rok wcześniej był trzeci w klasyfikacji snowboardcrossu, a w sezonie 2000/2001 zajął trzecie miejsce w klasyfikacji slalomu równoległego.

W 1999 roku wywalczył złoty medal w gigancie równoległym na mistrzostwach świata w Berchtesgaden. Pokonał tam dwóch Austriaków: Stefana Kaltschütza i Haralda Waldera. Był też między innymi czwarty w slalomie podczas mistrzostw świata w San Candido w 1997 roku, gdzie w walce o podium lepszy był Anton Pogue z USA. W 1998 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Nagano, gdzie zajął 24. miejsce w gigancie. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach w Salt Lake City wywalczył srebrny medal w gigancie równoległym, plasując się między Philippem Schochem ze Szwajcarii i Chrisem Klugiem z USA. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Turynie w 2006 roku, gdzie w tej samej konkurencji był dwunasty.

W 2006 roku zakończył karierę.

Jego ojciec, Per-Olov Richardsson, uprawiał narciarstwo alpejskie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
24. 8 lutego 1998 Japonia Nagano Gigant Kanada Ross Rebagliati
2. 15 lutego 2002 Stany Zjednoczone Salt Lake City Gigant równoległy Szwajcaria Philipp Schoch
12. 22 lutego 2006 Włochy Turyn Gigant równoległy Szwajcaria Philipp Schoch
Miejsce Dzień Rok Miejscowość Konkurencja Zwycięzca
4. 23 stycznia 1997 Włochy San Candido Slalom Niemcy Bernd Kroschewski
23. 25 stycznia 1997 Włochy San Candido Slalom równoległy Stany Zjednoczone Mike Jacoby
8. 26 stycznia 1997 Włochy San Candido Snowboardcross Austria Helmut Pramstaller
5. 13 stycznia 1999 Niemcy Berchtesgaden Gigant Niemcy Markus Ebner
1. 14 stycznia 1999 Niemcy Berchtesgaden Gigant równoległy
17. 15 stycznia 1999 Niemcy Berchtesgaden Slalom równoległy Francja Nicolas Huet
91. 22 stycznia 2001 Włochy Madonna di Campiglio Gigant Kanada Jasey-Jay Anderson
22. 24 stycznia 2001 Włochy Madonna di Campiglio Gigant równoległy Francja Nicolas Huet
10. 26 stycznia 2001 Włochy Madonna di Campiglio Slalom równoległy Szwajcaria Gilles Jaquet
12. 13 stycznia 2003 Austria Kreischberg Gigant równoległy Słowenia Dejan Košir
13. 14 stycznia 2003 Austria Kreischberg Slalom równoległy Austria Siegfried Grabner
13. 18 stycznia 2005 Kanada Whistler Gigant równoległy Kanada Jasey-Jay Anderson
21. 19 stycznia 2005 Kanada Whistler Slalom równoległy Kanada Jasey-Jay Anderson

Puchar Świata

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca na podium

[edytuj | edytuj kod]
  1. Szwajcaria Grächen5 marca 1997 (snowcross) – 3. miejsce
  2. Włochy Bardonecchia9 marca 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  3. Francja Morzine15 marca 1997 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  4. Austria Zell am See20 listopada 1997 (slalom równoległy) – 1. miejsce
  5. Austria Sölden30 listopada 1997 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  6. Francja Les Gets7 marca 1998 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  7. Włochy Sestriere29 listopada 1998 (gigant) – 3. miejsce
  8. Kanada Whistler10 grudnia 1998 (supergigant) – 3. miejsce
  9. Francja Morzine6 stycznia 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  10. Stany Zjednoczone Park City5 lutego 1999 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  11. Włochy Olang11 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  12. Włochy Sestriere30 listopada 1999 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  13. Francja Morzine9 stycznia 2000 (slalom równoległy) – 3. miejsce
  14. Japonia Sapporo18 lutego 2000 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  15. Włochy Livigno16 marca 2000 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  16. Kanada Whistler11 grudnia 2000 (gigant równoległy) – 3. miejsce
  17. Niemcy Berchtesgaden11 lutego 2001 (gigant równoległy) – 1. miejsce
  18. Finlandia Ruka14 marca 2001 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  19. Włochy Bardonecchia19 stycznia 2002 (gigant) – 1. miejsce
  20. Niemcy Berchtesgaden8 lutego 2004 (gigant równoległy) – 2. miejsce
  21. Korea Południowa Sungwoo25 lutego 2005 (slalom równoległy) – 2. miejsce
  • W sumie 4 zwycięstwa, 7 drugich i 10 trzecich miejsc.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]