Rerik (osada słowiańska)
Rerik – wczesnosłowiańska handlowa osada Obodrytów, położona prawdopodobnie na brzegach Morza Bałtyckiego[1]. Jej dokładna lokalizacja była przez długi czas przedmiotem sporów. Wskazywano m.in. Lubekę, Oldenburg in Holstein, zamek Mecklenburg i Alt-Gaarz na półwyspie Fischland-Darß-Zingst. Począwszy od roku 1990 uznaje się (bazując na badaniach naukowców z Uniwersytetu w Kilonii i ośrodka archeologicznego landu Meklemburgia-Pomorze Przednie, którzy prowadzili wykopaliska[2] w latach 1995−1999), że Rerik leżał na wschodnim brzegu Zatoki Wismarskiej. Niektórzy utożsamiają Rerik z Mechlinem, czasem ze Starogardem Wagryjskim.[1]
W IX wieku Obodryci sprzymierzyli się z cesarzem Karolem Wielkim, który używał portu w Reriku jako części szlaku handlowego położonego poza zasięgiem duńskiej i saksońskiej kontroli.
Nadmorski targ Rerik jest wspominany przez roczniki frankońskie w 808-809 r.[1]
Osada została w roku 808 najechana i zniszczona przez króla wikinga Godfreda w ramach konfliktu pomiędzy Duńczykami i państwem Franków. Na rozkaz króla zgładzony został wtedy książę obodrycki Drożko (choć inne źródła podają, że zginął on rok później, właśnie w Reriku, co może sugerować, że osada nie została całkowicie zniszczona). Po zniszczeniu Reriku, Godfred przeniósł osadników do Hedeby.[1]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Lech Leciejewicz, Mały Słownik Kultury Dawnych Słowian, wyd. I, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972, s. 327 (pol.).
- ↑ The animal bones from the early medieval trading centre of Groß Strömkendorf (Reric). uni-kiel.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-12-20)]. (ang.)