Ratusz w Belfaście

Ratusz w Belfaście

Belfast City Hall

nr rej. kat. A
Widok ogólny
Państwo	Wielka Brytania
Miejscowość	Belfast
Adres	Donegall Square N, Belfast BT1 5GS, Wielka Brytania
Typ budynku	ratusz miejski
Styl architektoniczny	eklektyzm
Architekt	Alfred Brumwell Thomas
Rozpoczęcie budowy	1896
Ukończenie budowy	1906
Zniszczono	1941
Odbudowano	1953
Położenie na mapie Belfastu Ratusz w Belfaście
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii Ratusz w Belfaście
Położenie na mapie Irlandii Północnej Ratusz w Belfaście
54°35′47,1232″N 5°55′46,0790″W

Ratusz w Belfaście (ang. Belfast City Hall) – ratusz miejski w Belfaście, stolicy Irlandii Północnej.

Pierwszy ratusz

Pierwszy, georgiański, ceglany ratusz o dwóch piętrach zbudowano na Donegall Square w latach 1783–1785, prawdopodobnie według projektu Rogera Mulhollanda (wcześniej znajdowały się tam XVII-wieczne ogrody Belfast Castle Gardens). Mieścił nie tylko biura, ale też m.in. pomieszczenia służące handlowi i eksportowi płótna. Został zburzony w 1896.

Drugi ratusz

W 1871 ukończono realizację drugiego ratusza przy Victoria Street. Budowla z czerwonej cegły i piaskowca była wynikiem konkursu architektonicznego z 1869 (w 1866 Thomas Turner zaproponował budowę ratusza na Donegall Square, wyprzedzając o pięćdziesiąt lat otwarcie kolejnej siedziby władz miejskich). Skromny, pozbawiony dekoracji wygląd budynku spotkał się z krytyką mieszkańców, w oczach których nie przystawał on do obiektu administracji publicznej.

Ratusz z przełomu wieków XIX i XX

Fasada główna

Istniejący ratusz przy Donegall Square został wybudowany w latach 1896–1906, w dobie wzrostu znaczenia miasta. Belfast uzyskał status city w 1888. Ponownie ogłoszono konkurs architektoniczny, w którym wystartowało co najmniej sześć osób oraz przedsiębiorstw (m.in. miejscowi Watt & Tulloch i William John Fennell). Wybrano projekt zaproponowany przez Alfreda Brumwella Thomasa z Londynu (nie był wówczas szerzej znany).

Kamień węgielny wmurowano 18 października 1898, a prace zakończono w październiku 1905. Budowę realizowało przedsiębiorstwo H & J Martin z Belfastu. W ceremonii otwarcia urządzonej 1 sierpnia 1906 uczestniczył lord namiestnik Irlandii John Hamilton-Gordon. Od 22 czerwca 1921 do września 1932 ratusz był wykorzystywany jako siedziba parlamentu Irlandii Północnej, przed budową gmachu w Stormont. Budowla została bezpośrednio uderzona w trakcie bombardowania Belfastu przez Niemców w kwietniu i maju 1941, a ucierpiała wówczas zwłaszcza Wielka Sala (w 1953 szkody naprawiono). Budynek został wpisany na listę obiektów zabytkowych w 1975 jako obiekt najwyższej kategorii A. Przez większą część konfliktu w Irlandii Północnej budynek był zamknięty dla osób postronnych, ponownie otwarty w 1991. Kapitalny remont zrealizowano w latach 2007–2009 za 11 milionów funtów.

Bliźniaczo wyglądający budynek wybudowano w Durbanie w Południowej Afryce.

Architektura

Sala Wielka

Thomas czerpał inspirację z wielu klasycznych i współczesnych sobie wzorców, zwłaszcza renesansu, baroku i klasycyzmu. Na monumentalny styl ratusza wpłynęły np. formy kopuł i fasad Bazyliki Świętego Piotra na Watykanie oraz katedry Świętego Pawła w Londynie. Koszt budowy wyniósł ponad 360.000 funtów, a wpływ na to miało m.in. zastosowanie drogich materiałów, m.in. włoskich marmurów i rzeźb autorstwa Fredericka Williama Pomeroya. Prace w marmurze zrealizowało londyńskie przedsiębiorstwo Famer & Brindley, tynkarskie George Rome & Co. z Glasgow, witraże Ward & Partners, a oświetlenie elektryczne Campbell Brothers. Statua z brązu wykonana przez Patricka MacDowella na głównym podeście wejściowym przedstawia Fredericka Richarda (1827–1853), zmarłego w młodości syna George′a Chichestera, markiza Donegall (stała ona wcześniej przed Royal Belfast Academical Institution). Belfast Newsletter napisał w 1906, że ratusz jest „wspaniałą budowlą, godną pod każdym względem rangi, jaką Belfast zajmuje wśród miast Imperium”.