Do 1998 roku, przed ponownym podziałem administracyjnym, nazwa miejscowości brzmiała Raszowa Duża.
Przed II wojną światową miejscowość należała do terytorium III Rzeszy i nosiła nazwę Groß Reichen.
kościół parafialny pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny, z drugiej połowy XVIII w., XX w. Wnętrze kościoła Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Raszowej Świątynia najprawdopodobniej została zbudowana w XIV wieku w stylu barokowym na fundamentach innego obiektu sakralnego. W pobliżu kościoła od 1362 roku istniał już miejscowy cmentarz. W XVIII wieku ewangelicy dokonali gruntownej przebudowy świątyni (Kościół św. Marcina). Kościół znajduje się w środkowej części miejscowości w pobliżu fosy okalającej ruiny pałacu. W 1969 roku miał miejsce pożar, w którym spłonęła większa część wyposażenia świątyni. Zachowała się m.in. w zakrystii kuta w żelazie późnogotycka krata oraz prezbiterium z wnęką na sprzęty liturgiczne.
Cmentarz katolicki
W 2000 roku świątynię wpisano do rejestru zabytków pod numerem 46/A. Od tego też czasu rozpoczęto prace remontowe świątyni, odnowiono elewacje zewnętrzne, gzymsy, framugi oraz zamontowano instalację odgromową. W roku 2005 przeprowadzono remont iglicy i wieży kościelnej. Kościół parafialny pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny znajduje się w pobliskiej Raszówce.
Jesion rosnący w pobliżu kościoła
Cmentarz przykościelny, z XIV w., z osiemnastoma grobami polskimi i grobowcem rodziny Nowack.
Grobowiec niemieckiej rodziny Nowack
zespół pałacowy, z XVIII w., drugiej połowy XIX w.
park krajobrazowy
pałac (ruina) barokowy wzniesiony pod koniec XVII wieku (w roku 1688) dla Jerzego von Lüttichau, obiekt otoczony był fosą, do którego prowadziły trzy mosty (ze wschodu i zachodu oraz z mauzoleum rodowego). Na przełomie XIX i XX został przebudowany. Pod koniec II wojny światowej, w styczniu 1945, pałac został niemal doszczętnie zniszczony w wyniku bombardowań. Całkowitemu uszkodzeniu uległo również mauzoleum rodowe usytuowane w południowo-wschodniej części parku. Dziś pozostały tylko ruiny.
Inne zabytki:
jesion, rosnący blisko kościoła, którego wiek oceniany jest na przynajmniej 170 lat. Jesion ma obwód 520 cm na wysokości 1,6 m i 645 cm na wysokości 3,7 m. Całkowita wysokość jesionu 15,0 m. Tuż obok jesionu za ogrodzeniem kościoła rośnie świerk o obwodzie 220 cm i wysokości 29,0 m.
Krzyż na cmentarzu w Raszowej
Drugi cmentarz oddalany jest od świątyni o około 500 m, kierując się w stronę Pieszkowa. 7 maja 1988 został zamontowany tam krzyż o wysokości ponad 6 m, ofiarowany przez ówczesnego proboszcza ks. Kazmierza Pietrygę. Krzyż wykonali i zamontowali mieszkańcy Raszowej: prace spawalnicze prowadził Józef Pater, montaż wykonali m.in. potomkowie pierwszych osadników: Mikołaj Kuchciak, Jan Bobik, Józef Pater i Eugeniusz Sobuś.
Parafia pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny w Raszówce jest przynależna do dekanatu Lubin-Wschód, spośród 29 dekanatów znajdujących się w diecezji legnickiej.
Dekretem z 27 listopada 1981 Metropolita Wrocławski J.Em. Kardynał Henryk Gulbinowicz erygował Parafię pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny z siedzibą w Raszówce.
Kościół parafialny wraz z plebanią został zbudowany w latach 1980-1984 przy dużej pomocy mieszkańców wsi Raszówka i pobliskich miejscowości: Raszowa, Gorzelin, Lipiny, Karczowiska. 30 września 1984 świątynia została poświęcona przez J.Em. Księdza Kardynała Henryka Gulbinowicza. Budowniczym kościoła był ówczesny proboszcz Ks. Kazimierz Pietryga.
Widok Grobu Pańskiego w Kościele pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Marii Panny w Raszowej w 2009 r.Młodzież ze wsi Raszowa strzeże Grobu Pańskiego
Młodzież ze wsi Raszowa, przy udziale Ochotniczej Straży Pożarnej, strzeże każdego roku Grobu Pańskiego. Zwyczaj ten, jak w wielu miejscowościach w Polsce, jest kultywowany od dawna. Świątynię na czas adwentu przystrajają mieszkańcy. W Wielką Sobotę, zwykle w południe, w kościele odbywa się święcenie pokarmów. W drugi dzień świąt Wielkiej Nocy zwanym Lanym Poniedziałkiem w Raszowej mieszkańcy oblewają się wodą.
19 marca 1267 miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana w dokumencie papieża Klemensa IV potwierdzającym prawo klasztoru trzebnickiego do dziesięciny ze wsi Rasova[5][6].
W 1410 r. wieś została wymieniona w urbarzu trzebnickim i liczyła 16 łanów.
W 1418 r. Raszowa (Reichenaw) liczyła 341 mieszkańców wyznania ewangelickiego, 51 domów, pałac i kościół ewangelicki.
W 1554 r. Johann Teichmann został pierwszym protestanckim pastorem w dwóch kościołach: w Raszowej oraz pobliskich Miłoradzicach (Mühlrädlitz).
W 1649 r. wieś została zrównana z ziemią, wcześniej wieś wraz z dobrami ziemskimi uległa znacznym zniszczeniom w czasie wojny trzydziestoletniej.
W 1656 r. wieś liczy 227 mieszkańców, we wsi znajdują się: młyn, kuźnia i budynek szkolny.
W 1725 r. wieś należy do Johanna Georga von Lüttichau, pochowanego później w miejscowym kościele.
W 1772 r. wieś pozostaje w rękach pana Freyherr von Hock.
W 1913 r. wieś liczyła 238 mieszkańców.
W 1927 r. wieś ma 240 mieszkańców.
W 1936 r. na krańcu wsi, w kierunku Raszowej Małej, wzniesiono nowy budynek szkoły ewangelickiej, niedaleko wiatraka, usytuowanego na wzgórzu nazywanym Weinberg.
W 1939 roku wieś liczyła 72 gospodarstwa domowe, którą zamieszkiwało 258 mieszkańców.
↑Alphabetisches Verzechnis der Stadt und Langdgemeinden im Gau Niedershlesien mit den dazugehorigen Ortsteilen, Kolonien, Siedlungen usw. Kurt-Grauber-Verlag Wirtschaft Recht, Dresden 1939
↑Świątynie powiatu lubińskiego. Henryk Rusewicz, Lubin 2006
51°19′16″N 16°13′58″E/51,321111 16,232778_ID_595668.jpg)
