Przejdź do zawartości

Radostin Kisziszew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Radostin Kisziszew
Радостин Кишишев
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1974
Burgas

Pozycja

obrońca/pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Brighton & Hove Albion F.C.

Numer w klubie

25

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1991–1994 Czernomorec Burgas
1994–1997 Neftochimik Burgas
1997 Bursaspor
1997–2000 Liteks Łowecz
2000–2006 Charlton Athletic
2006–2007 Leeds United
2007 Leicester City
2008 Leeds United (wyp)
2008 Leicester City
2009–2010 Liteks Łowecz
od 2010 Brighton & Hove Albion F.C.
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1996–2009  Bułgaria 80 (0)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 12 kwietnia 2009.

Radostin Prodanow Kisziszew (ur. 30 lipca 1974 w Burgasie) – bułgarski piłkarz występujący na pozycji prawego obrońcy lub defensywnego pomocnika.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowankiem Czernomorca Burgas, a po jego spadku z I ligi w sezonie 1993–1994 przeniósł się do lokalnego rywala Neftochimiku Burgas. Z drużyną kierowaną przez prezesa Christo Portoczanowa najpierw zajął czwarte miejsce w ekstraklasie, a następnie - w rozgrywkach 1996–1997 - zdobył Puchar Ligi oraz wicemistrzostwo kraju. Po tym ostatnim sukcesie wyjechał do Turcji, ale szybko powrócił do Bułgarii, do Liteksu Łowecz. W barwach kolejnego klubu spoza grona żelaznych faworytów (Lewski Sofia i CSKA Sofia) ponownie osiągnął dobre wyniki, tym razem dwukrotnie wygrał rozgrywki ligowe.

Udane występy w lidze umożliwiły w 2000 roku transfer do Charltonu Athletic, gdzie występował przez kolejne sześć lat. W zespole prowadzonym przez Alana Curbishleya był podstawowym graczem (łącznie 179 meczów), często pełnił funkcje kapitana. Chociaż klub nie zaliczał się do faworytów Premiership (najwyższe miejsce - siódme w sezonie 20032004), to ani razu w tym okresie nie zanotował spadku z ligi. Kisziszew postanowił odejść po rundzie jesiennej 20062007, niedługo po tym jak do dymisji podał się Curbishley. Trafił do drugoligowego Leeds United, z którym jednak nie utrzymał się w Division 1.

Lata 20062008 to okres naprzemiennych występów bądź w barwach Leeds (rundy wiosenne sezonów 20062007 i 20072008) bądź w Leicester (rundy jesienne tych rozgrywek). W tym czasie Kisziszew nie tylko stracił miejsce w podstawowej jedenastce zespołów klubowych, ale także w reprezentacji.

W styczniu 2009 roku w wieku 35 lat powrócił po dziewięcioletniej nieobecności do Bułgarii. Został ściągnięty do Liteksu Łowecz przez Stanimira Stoiłowa. Pod wodzą jego następcy, Angeła Czerwenkowa, świętował trzeci w swojej karierze (i trzeci w historii Liteksu) tytuł mistrza Bułgarii.

Niedługo później podpisał kontrakt z występującym w angielskiej I lidze, Brighton & Hove Albion F.C.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Bułgarii zadebiutował na początku 1996 roku. Kilka miesięcy później znalazł się w kadrze na Euro 1996, na którym rozegrał dwa mecze (z trzech), zastępując na prawej obronie dotychczasowego pewniaka Emiła Kremenliewa. Również dwa lata później - na Mundialu 1998 - grał w pierwszej jedenastce. W 2003 roku, kiedy Bułgarzy mieli już zapewniony start w Euro 2004, niespodziewanie ogłosił zakończenie reprezentacyjnej kariery. Absencja trwała ponad rok. Powrócił do kadry za namową Christo Stoiczkowa. W drużynie walczącej o miejsce na Euro 2008 Kisziszew pełnił najczęściej funkcje defensywnego pomocnika. Po zakończeniu eliminacji nowy selekcjoner Płamen Markow postanowił zrezygnować z jego usług.

W ostatnim meczu w kadrze, z Albanią (1:1) w kwalifikacjach do mistrzostw Europy, strzelił bramkę samobójczą.

Jednak po raz kolejny Kisziszew w swoich deklaracjach o rezygnacji z występów w drużynie narodowej pozostał niekonsekwentny. Po zmianie selekcjonera, kiedy Markowa (któremu odmówił wyjazd na Euro 2004, i który następnie sam z niego zrezygnował) zastąpił trener Liteksu Stanimir Stoiłow, raz jeszcze powrócił do reprezentacji na spotkania eliminacji do Mundialu 2010 z Irlandią (1:1) i Cyprem (2:0).

W tym okresie strzelił także jedyną w swojej karierze bramkę dla reprezentacji: w wygranym 4:1 meczu z Czarnogórą w ramach kwalifikacji do mistrzostw (jesień 2009).

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
  • IV miejsce w lidze 1996, wicemistrzostwo Bułgarii 1997 oraz Puchar Ligi Bułgarskiej 1997 z Neftochimikiem Burgas
  • mistrzostwo Bułgarii 1998, 1999 i 2010 oraz Puchar Bułgarii 2009 oraz finał Pucharu Bułgarii 1999 z Liteksem Łowecz