Przejdź do zawartości

REC

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rec
ilustracja
Gatunek

horror

Data premiery

29 sierpnia 2007 r.
14 sierpnia 2008 r. (Polska)

Kraj produkcji

Hiszpania

Język

hiszpański

Czas trwania

78 minut

Reżyseria

Jaume Balagueró,
Paco Plaza

Scenariusz

Jaume Balagueró,
Paco Plaza,
Luis Berdejo

Zdjęcia

Pablo Rosso

Scenografia

Gemma Fauria

Kostiumy

Glòria Viguer

Montaż

David Gallart

Produkcja

Julio Fernández

Dystrybucja

Filmax,
Kino Świat (dystr. w Polsce)

Budżet

1 500 000 €

Kontynuacja

REC 2 (2009)

Strona internetowa

Rec (stylizowane [REC]) – hiszpański horror filmowy z 2007 roku, zrealizowany w formie found footage. W przypadku filmu [REC] media mówiły o fenomenie dotychczasowego kina grozy[1], spowodowanym spektakularnością, grozą i umiejętnie budowanym napięciem.

Powstał także sequel filmu – REC 2 (2009). W Hollywood natomiast podjęto się realizacji remake'u pt. Kwarantanna, który to miał swoją premierę 10 października 2008 roku w Stanach Zjednoczonych.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Barcelona. Dziennikarka Ángela Vidal wraz z kamerzystą Pablem realizują kolejny odcinek telewizyjnego dokumentalnego reality show pt. Kiedy śpisz. Tym razem jego bohaterami zostaje brygada strażaków. W remizie dziennikarka przekonuje się, że głównym zadaniem strażaków nocą jest spoczywanie na laurach. Po kilku nudnych ujęciach atmosfera się rozkręca – ratownicy dostają wezwanie do pewnej kamienicy, położonej w centrum miasta, z której dobiegają tajemnicze odgłosy.

Po przybyciu policjanci wyłamują drzwi do jednego z apartamentów, by dostać się do mieszkania, a wszystko sumiennie nagrywają i relacjonują Pablo i Ángela. Na miejscu rozhisteryzowana starsza kobieta atakuje niewinnego funkcjonariusza – gryzie go w kark. Wkrótce po sprowadzeniu zranionego na parter władze sanitarne oddzielają budynek od reszty świata i zabraniają zgromadzonym w nim ludziom opuszczać miejsca, w którym się znajdują, uważając, że wśród obecnych w kamienicy rozprzestrzenia się niebezpieczny wirus. Tymczasem sytuacja wewnątrz staje się coraz bardziej dramatyczna – jeden ze strażaków również ulega poważnemu wypadkowi – spada ze schodów, z wysokiego piętra. Wydarzeniom przyglądają się ze strachem zgromadzeni na dole mieszkańcy budynku. Następnie z góry zaczynają dobiegać podejrzane krzyki, na które reagują policjanci i wybierają się na piętro. Dźwięki dobiegają z mieszkania agresorki, pani Izquierdo, która tym razem w dzikim szale rusza z wrzaskiem w kierunku uwięzionych. W akcie samoobrony strzela do niej funkcjonariusz policyjny, który następnie wraz z ekipą telewizyjną poszukuje wyjścia z budynku – niestety bezskutecznie. Ángela przeprowadza wywiady z poszczególnymi mieszkańcami budynku, które filmuje Pablo. Od kilkuletniej Jennifer dowiaduje się o chorobie jej psa, Maksa, który trafił do weterynarza.

Budynek przy ulicy Rambla de Catalunya w Barcelonie, gdzie powstawały zdjęcia do filmu

Do kamienicy zostaje wpuszczony jeden z pracowników inspekcji sanitarnej, którego zadaniem jest między innymi zbadanie stanu poszkodowanego w apartamencie pani Izquierdo policjanta. W trakcie wykonywania polecenia policjant zaczyna zachowywać się w ten sam sposób, co Izquierdo – rzuca się na wolontariusza. Zgromadzeni w pobliżu więzią policjanta w jednym z pomieszczeń, by uniknąć ataku z jego strony. Mieszkańcy, grupa ratowników oraz Ángela i Pablo żądają od członka inspekcji sanitarnej, by wyjaśnił im, dlaczego zostali poddani kwarantannie. Informuje on ich o śmiertelnym wirusie, który rozprzestrzenia się w budynku i najprawdopodobniej przyczynia się do uczynienia z zainfekowanych krwiożerczych postaci. Podejrzenia wzbudza pies Jennifer. Inspektor informuje pozostałych uwięzionych, że w klinice weterynaryjnej pies zaczął zachowywać się agresywnie i został uśpiony. Spokojna dotąd Jennifer wymiotuje krwią na swoją matkę i ucieka na piętro. Jej matka rusza za nią w pogoń, lecz zostaje odciągnięta i przykuta kajdankami do poręczy schodów. W ciągu kolejnych minut filmu kolejni mieszkańcy zostają zainfekowani, a Ángela, Pablo i garstka ocalałych zostają zmuszeni do walki z nimi. Ostatecznie przy życiu pozostają jedynie dziennikarka i jej kamerzysta, z kolei zwłoki wcześniej wyeliminowanych zaczynają powracać do „życia” i gonić ich.

Po emocjonującej ucieczce przed wszystkimi obecnie zarażonymi towarzyszami Ángela i Pablo trafiają do mieszkania na strychu, którego właściciel, według jednego z mieszkańców, rzadko w nim bywał. Tam dowiadują się, że mieszkający w nim doktor przez lata prowadził badania nad uprowadzoną dziewczynką, której przypisywano opętanie. Jest ona najprawdopodobniej pierwotnym nosicielem wirusa i ostatecznie w przerażającej postaci pojawia się na miejscu akcji. Ángela i Pablo kryją się w ciemnościach, a poczynania kreatury obserwują w ciszy dzięki noktowizorowi kamery. Przy próbie opuszczenia lokum zostają nakryci przez dziewczynę, która w efekcie zaczyna ich gonić. Dopada Pabla i morduje go, a kamera upada na podłogę. Ángela podnosi ją i zaczyna uciekać lecz przewraca się i upada. Zaczyna wić się po podłodze w jej poszukiwaniu lecz ta pozostaje niewidoczna. W pewnym momencie dziennikarka słyszy odgłosy kreatury – zostaje następnie zaciągnięta przez nią od tyłu, a kamera rejestruje jej ostatni krzyk.

Opinie

[edytuj | edytuj kod]

(...) Jaume Balaguero i Paco Plaza wykorzystali narzuconą przez siebie formułę w oryginalny i bardzo realistyczny sposób, dzięki czemu z miejsca zostawili konkurencję (w postaci takiego choćby „Cloverfielda”) daleko w tyle. A jednocześnie udało im się zrobić film na tyle krótki, by ta formuła nie zaczęła widza nużyć. Jak na horror nakręcony w modnej ostatnio konwencji „jeden świadek strasznych wydarzeń nagrywa wszystko swoją kamerą”, „[REC]” jest naprawdę dobry. (...) „[REC]” jest horrorem mocno kameralnym, jego akcja dzieje się właściwie w jednej kamienicy, na przestrzeni jednej nocy, a reakcje uczestników zdarzenia na zaistniałe sytuacje są wiarygodne. (...) Środki, jakich użyto do straszenia są dość mało subtelne i niezbyt wyszukane, ale na szczęście zdają egzamin (...)

Filmbox.pl, recenzent portalu[2]

(...) Parze hiszpańskich reżyserów udało się to, czego od jakiegoś czasu nie potrafią dokonać amerykańscy, ani nawet japońscy twórcy horrorów. „[Rec]” przyprawia o palpitacje serca. (...) Muszę jednak wyraźnie podkreślić, że fabuła „[Rec]” jest mało skomplikowana. Ot, zlepek motywów z horrorów i telewizyjnych newsów. (...)

Dominika Kaszuba, Kinomaniak.pl[3]

Sequele

[edytuj | edytuj kod]
 Osobne artykuły: REC 2, REC 3: GenezaREC 4: Apokalipsa.

Gdy jeszcze pod koniec 2007 roku sukces filmu przypieczętowywały nagrody i nominacje, w Hiszpanii zapowiedziano realizację sequela. Wkrótce pojawił się teaserowy poster kontynuacji[4]. Zdjęcia do filmu rozpoczęły się 10 listopada 2008 w Barcelonie. Ekipa filmowa liczyła sobie większość twórców pierwszej części RECa, wśród nich reżyserów i scenarzystów, Jaumego Balagueró i Paco Plaza. Zaplanowano, że film ma kontynuować wątek z pierwowzoru, a akcja ma przenieść się o godzinę do przodu od sceny finałowej. Światowa premiera filmu odbyła się 2 września, natomiast polska − 6 listopada 2009 roku. Rolę główną powtórzyła Manuela Velasco, a w produkcję zaangażowano również Pepa Molina oraz Jonathana Mellora[5].

W 2012 wydany został film REC 3: Geneza, a dwa lata później − REC 4: Apokalipsa.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
  • Silver Scream Award w kategorii najlepszy film
  • CEC Award (2 nominacje – najlepszy montaż i najlepszy nowy artystaManuela Velasco)
  • Best European/North – South American Film (najlepszy film, II miejsce) i Fantasia Ground-Breaker Award (najlepszy film, II miejsce) podczas Fant-Asia Film Festival
  • Audience Jury Award (najlepszy film) i International Fantasy Film Award (najlepszy film) podczas Fantasporto
  • 2 nagrody (najlepszy montaż, najlepsza nowa aktorka) i nominacja (najlepsze efekty specjalne) do nagrody Goya
  • Audience Award (najlepszy film), Special Jury Prize (najlepszy film, wspólnie z Teeth) i Youth Jury Grand Prize (najlepszy film) podczas Gérardmer Film Festival
  • Newcomer Award podczas Spanish Actors Union (rola Manueli Velasco)
  • Nagroda Specjalna podczas Turia Awards (najlepszy film)
  • Nagrody w kategoriach najlepszy film, najlepsza aktorka (Manuela Velasco), najlepszy reżyser podczas Sitges – Catalonian International Film Festival

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Recenzja filmu [REC] autorstwa Tomasza Lady, Tele Tydzień – dział Nowości DVD (str. 27), nr 4, wyd. 19 stycznia 2009 r.
  2. „Barcelona Zombie Project” – rec. filmu REC na portalu Filmbox.pl, dostęp 2009-04-20.
  3. REC – rec. na portalu Kinomaniak.pl, dostęp 2009-04-20.
  4. Exclusiva: Teaser poster de REC 2, aullidos.com, dostęp 2010-08-09. (hiszp.)
  5. REC 2 w bazie IMDb (ang.) według Internet Movie Database (IMDb), dostęp 2009-03-12. (ang.)