RD-253
 Sześć silników RD-275M pierwszego stopnia rakiety Proton M | |
| Kraj pochodzenia | |
|---|---|
| Projektant |
Walentin Głuszko (projekt) |
| Wykorzystanie |
1. stopień rakiet Proton |
| Materiały napędowe | |
| Pierwszy lot |
1965 |
| Osiągi | |
| Siła ciągu na poziomie morza |
1470-1670 kN |
| Siła ciągu w próżni |
1630-1830 kN |
| Impuls właściwy na poz. morza |
285 s |
| Impuls właściwy w próżni |
316 s |
| Parametry | |
| Komory spalania |
1 |
| Ciśnienie w komorze |
150-169 bar |
| Wymiary | |
| Długość |
3 m |
| Średnica |
1,5 m |
| Masa |
1260 kg |
RD-253 (ros. РД-253, Раке́тный Дви́гатель 253) – silnik rakietowy produkowany przez ZSRR / Rosję, zaprojektowany przez zespół kierowany przez W. Głuszkę. Wykorzystywany w rakietach Proton[1].
Wersje[2]
[edytuj | edytuj kod]- RD-253 (numer w indeksie GRAU: 14D13) – wariant bazowy, wykorzystywany w rakietach UR-500 i Proton K,
- RD-254 (numer w indeksie GRAU: nieznany) – wariant eksperymentalny, nigdy nie użyty,
- RD-256 (numer w indeksie GRAU: nieznany) – wariant eksperymentalny, nigdy nie użyty,
- RD-275 (numer w indeksie GRAU: 14D14) – zmodyfikowana wersja, ciąg o 7,7% wyższy niż w RD-253, używany w rakiecie Proton M,
- RD-275M (numer w indeksie GRAU: 14D14M) – modyfikacja RD-275, w użyciu od 2007, używany w rakiecie Proton M.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ RD-253. [w:] Engines [on-line]. NPO Energomasz. [dostęp 2012-08-10]. (ang.).
- ↑ ЖРД РД-253 (11Д43) и РД-275 (14Д14). lpre.de. [dostęp 2012-08-10]. (ros.).