Qemal Stafa
Qemal Stafa (1941) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przynależność polityczna | |
Odznaczenia | |
Qemal Stafa (ur. 20 marca 1920 w Elbasanie, zm. 5 maja 1942 w Tiranie) – albański działacz komunistyczny i eseista. W działalności artystycznej używał pseudonimu Brutus[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Uczył się w szkole jezuickiej w Szkodrze do 1933 roku[1], następnie uczęszczał do gimnazjum[2]. W wieku 14 lat opublikował swój pierwszy esej pod tytułem Nanë dla czasopisma dla dzieci o nazwie Vatra e Rinija; praca była również opublikowana częściowo w 1956 roku w czasopiśmie Zëri i Rinija oraz w całości dla Drity w 1961 roku[3].
Po śmierci ojca przeniósł się wraz z rodziną do Tirany w lipcu 1936 roku[4][5]; w latach 1936-1937 był kierownikiem działu literackiego w stowarzyszeniu uczniów szkół średnich Fryma e Re[6]. Wraz z Zefem Malą, Vasilem Shanto i Tukem Jakovą współzałożył w 1937 roku Komunistyczną Grupę Szkodry[7][5].
Po raz pierwszy został aresztowany latem 1938 roku[3][6][5]. 15 stycznia 1939 roku albańskie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych wydało zarządzenie o ponownym aresztowaniu Qemala Stafy za jego działalność komunistyczną; ten został zatrzymany dziewięć dni później[1] we własnym domu. Został przewieziony do jednej z placówek żandarmerii oraz umieszczony w małym pokoju[2]. W czasie trwających tydzień przesłuchań, prowadzonych przez zawodowego sierżanta oraz trzech żandarmów, był zakuty w kajdanki, bity i torturowany[2]. Na początku lutego został skazany za działalność komunistyczną na trzy lata pozbawienia wolności[1]; Stafa przyznał się do zarzucanych mu czynów[3][6]. 7 kwietnia uciekł z więzienia w trakcie zamieszek w zakładzie karnym[8][1]; podczas ucieczki został ranny[2][6].
1 października 1939 roku opublikował swój drugi esej dla Fashizmi – oficjalnego czasopisma wydawanego przez Albańską Partię Faszystowską[3][9][8].
Od września 1939 do 1941 roku studiował prawo na Uniwersytecie Florenckim[9][3]; przerwał naukę i wrócił do Albanii[1]. W listopadzie 1941 roku dołączył do Komunistycznej Partii Albanii, został najmłodszym członkiem 12-osobowego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Albanii, kilka tygodni później został wybrany na przewodniczącego Związku Młodzieży Pracy Albanii[potrzebny przypis].
5 maja 1942 roku został na przedmieściach Tirany otoczony przez 200 albańskich milicjantów i zastrzelony[8][10][1]. O zabójstwo podejrzewało się jednak albańskich komunistów, w tym nawet Envera Hodżę[2][3][5]. 12 maja Komunistyczna Partia Albanii przedstawiła własną wersję wydarzeń, według której Stafa eskortował swoich przyjaciół, sam miał przy sobie rewolwer, którym zabił dwóch milicjantów oraz dwóch innych ciężko zranił; miało mu się udać przedrzeć przez oblężenie, jednak zginął w wyniku postrzału o 9:35 rano[10].
Został pośmiertnie uhonorowany tytułem bohatera narodowego Albanii[6].
Książki
[edytuj | edytuj kod]- Qortimet e Vjeshtës. Shkrime letrare (1976; wydanie pośmiertne)
Upamiętnienia
[edytuj | edytuj kod]Imieniem Qemala Stafy nazywano w Albanii ulice, place, szkoły[1] oraz albański stadion narodowy, który został zlikwidowany w 2016 roku; w jego miejsce wybudowany nowy stadion Arena Kombëtare[11]. W nazwanym jego imieniem jednym z tirańskich placów znajdowało się również jego popiersie[1].
W kulturze
[edytuj | edytuj kod]Na cześć Qemala Stafy zostało napisane kilka piosenek: Trim i fortë me yll në ballë (1966), Po më pesë maj më dyzet e dy (1967), Luftë e madhe asaj dite o Qemal (1969), Pesë maj u vra Qemali (1970), Qemal Stafa (1977), Këngë për Qemal Stafën (1977), Erdh Qemali në Delvinë (1979), Përmes flakës ra Qemali (1980), Qemal Stafa oraz Krenari për mëmëdhenë[3]. Powstała również książka pod tytułem Qemal Stafa[6].
Po II wojnie światowej ustanowiono dzień 5 maja Dniem Męczenników[5][8][10][1].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Syn Sabrii oraz oficera Hasana, który w 1923 roku przeniósł się do Szkodry, gdzie został dyrektorem lokalnego Biura Rekrutacyjnego[4][5].
Miał rodzeństwo[5]. Jego narzeczoną była Drita Kosturi[9][3], a siostrzeńcem Veli Stafa[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Qemal Stafa. user.skynet.be. [dostęp 2016-03-05]. (alb.).
- ↑ a b c d e Ylli Polovina: Pushtimi, Komunizmi e çeli derën më 7 prill të 1939. shqiptarja.com, 2013-03-28. (alb.).
- ↑ a b c d e f g h Qemal Stafa si mit dhe hero. kohaislame.com, 2016-05-06. (alb.).
- ↑ a b Kostaq Xoxa: Të paktën 15 komunistë fajësonin Enverin për vrasjen e Qemalit. gazeta55.al, 2014-09-23. [dostęp 2015-06-20]. (alb.).
- ↑ a b c d e f g h "Dëshmoj unë, shoku i shkollës dhe burgut i Qemal Stafës". zemrashqiptare.net, 2008-08-26. (alb.).
- ↑ a b c d e f “Deklarata e Qemal Stafës në hetuesi: “Përse unë nuk jam komunist”. shkoder.net, 2014-12-04. (alb.).
- ↑ Zef Mala, mes lavdisë dhe persekutimit. ballikombetar.info. (alb.).
- ↑ a b c d Qemal Stafa, një hero i dyshimtë Çelo Hoxha (sta). radiandradi.com, 2013-07-03. (alb.).
- ↑ a b c Rishkrimi i Historise. gazetadielli.com, 2015-01-04. (alb.).
- ↑ a b c Vrasja e Qemal Stafës, fakte dhe dëshmi që si keni dëgjuar me parë. fjala.al, 2020-05-05. (alb.).
- ↑ Shemben 4 tribuna, lamtumirë stadiumi “Qemal Stafa” (FOTO). panorama.com.al, 2016-06-25. (alb.).
- Bohaterowie Albanii
- Politycy Komunistycznej Partii Albanii
- Albańscy publicyści
- Eseiści XX wieku
- Ludzie związani ze Szkodrą
- Ludzie związani z Tiraną
- Ofiary tortur
- Absolwenci i studenci Uniwersytetu Florenckiego
- Ludzie urodzeni w Elbasanie
- Pochówki w Albanii
- Urodzeni w 1920
- Zmarli w 1942
- Więźniowie w Albanii
- Ofiary zabójstw w Albanii