Przejdź do zawartości

Puli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Puli
Ilustracja
Inne nazwy

Hungarian Puli

Kraj patronacki

Węgry

Kraj pochodzenia

Węgry[1]

Wymiary
Wysokość

39–45 cm, najlepiej 41–43 cm (pies)[1]
36–42 cm, najlepiej 38–40 cm (suka)[1]

Masa

13–15 kg (pies)[1]
10–13 kg (suka)[1]

Klasyfikacja
FCI

Grupa I, Sekcja 1
wzorzec nr 55

AKC

Herding

ANKC

Grupa 5 (Working Dogs)

CKC

Grupa 7 - Herding

KC(UK)

Pastoral

NZKC

Working

UKC

Herding

Wzorce rasy

Puli – jedna z ras psów, należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Nie podlega próbom pracy[1][2][3].

Rys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny pies pasterski pochodzący z Azji[1]. Wykorzystywany jako pies pasterski i stróżujący.

Wrażenie ogólne

[edytuj | edytuj kod]

Pies średniego wzrostu, żywy, ruchliwy, inteligentny, silnej budowy, suchej lecz dobrze umięśniony. Sylwetka kwadratowa. Poszczególne partie ciała trudno ocenić, ponieważ cały pies jest pokryty obfitym włosem-długim, falistym, ze skłonnością do filcowania. Wskutek narzucenia długiego ogona na lędźwie tułów wykazuje linię wznoszącą się do tyłu. Ten aktywny pies hodowany jest jako pies rodzinny lub pilnujący gospodarstwa.

Szata i umaszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Wzorzec rasy wyróżnia następujące odmiany umaszczenia:

  1. puli o maści białej, określonej jako perłowobiała bez żółtych nalotów,
  2. puli o maści czarnej, lub czarnej z nalotem rdzawym bądź szarym,
  3. oraz puli o maści płowej zwanej fako z wyraźną czarną maską, gdzie dopuszczalne jest niewielkie znaczenie białe na piersi (ok. 3 cm).

Sierść u tej rasy składa się z szorstkiego włosa okrywowego i delikatnego podszerstka. Długie i sznurowate włosy u puli muszą być rozdzielane ręcznie. Czesania grzebieniem i szczotkowania nie stosuje się, a splecione ze sobą włosy muszą być ze względów higienicznych regularnie myte. Szata jest sznurowata, podobnie jak u Komondora.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g Puli. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-03-03]. (pol.).
  2. Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012, s. 69. ISBN 978-83-7705-179-5.
  3. Systematyka ras FCI z uwzględnieniem polskiego nazewnictwa ras. Związek Kynologiczny w Polsce. [dostęp 2016-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-02)]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
  • Eva-Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, 1998, s. 107. ISBN 978-83-7073-122-9.