Puchar Ukrainy w futsalu mężczyzn
2018/2019 | |
Państwo | |
---|---|
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | |
Data założenia |
1992 |
Założyciel |
Wydział Futsalu |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn |
16 |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca |
SKIF-Siłeks Kijów (1992/93) |
Obecny zwycięzca |
Prodexim Chersoń (2020/21) |
Najwięcej zwycięstw |
Enerhija Lwów (5) |
Strona internetowa |
Puchar Ukrainy w futsalu (ukr. Кубок України з футзалу) – cykliczne rozgrywki futsalowe o charakterze pucharu krajowego na Ukrainie. Zmagania organizowane co sezon przez Stowarzyszenie Futsalu Ukrainy (AFU), a wcześniej przez Ukraiński Związek Piłki Nożnej (FFU) i przeznaczone są dla krajowych klubów futsalowych. Zdobywca tytułu otrzymuje prawo gry w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharów oraz Superpucharze Ukrainy.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza edycja rozgrywek o Puchar Ukraińskiej SRR w piłce nożnej startowała w 1990. Wtedy Ukraina znajdowała się jako republika radziecka w składzie ZSRR. W pierwszym turnieju zwyciężył Mechanizator Dniepropetrowsk, który w finale wygrał 8:1 z DChTI Dniepropetrowsk.
Dopiero rok po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę zostały organizowane pierwsze oficjalne rozgrywki o Puchar kraju. 14-18 czerwca 1993 roku rozegrano pierwszy finał Pucharu Ukrainy z udziałem ośmiu drużyn. W meczu finałowym SKIF-Siłeks Kijów pokonał klub Nadija Zaporoże w serii rzutów karnych 5:4 (2:2 w regulaminowym czasie gry)[1].
Zwycięzcy i finaliści
[edytuj | edytuj kod]Puchar Ukraińskiej SRR (1990)
[edytuj | edytuj kod]- Nieoficjalne
|
Puchar Ukrainy
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalne
|
Uwagi:
- wytłuszczono nazwy zespołów, które w tym samym roku wywalczyły mistrzostwo i Puchar kraju,
- kursywą oznaczone zespoły, które w meczu finałowym nie występowały w najwyższej klasie rozgrywkowej.
skreślonorozgrywki nieoficjalne.
Statystyki
[edytuj | edytuj kod]Klasyfikacja według klubów
[edytuj | edytuj kod]W dotychczasowej historii oficjalnych rozgrywek o Puchar Ukrainy na podium oficjalnie stawało w sumie 23 drużyny. Liderem klasyfikacji jest Enerhija Lwów, która zdobyła 5 Pucharów.
Stan na 31 maja 2021. Uwaga: z wyjątkiem rozgrywek o Puchar Ukraińskiej SRR.
Lp. | Klub | Zdobywca | Finalista | Zwycięskie sezony |
---|---|---|---|---|
1. | Enerhija Lwów | 5 | 1 | 2010/11, 2011/12, 2012/13, 2013/14, 2017/18 |
2. | Szachtar Donieck (Ukrspław) | 3 | 3 | 2002/03, 2003/04, 2005/06 |
3. | Interkas Kijów | 3 | 2 | 1999/00, 2000/01, 2004/05 |
Łokomotyw Charków | 3 | 2 | 2008/09, 2015/16, 2016/17 | |
5. | Łokomotyw Odessa | 2 | 1 | 1996/97, 1997/98 |
Urahan Iwano-Frankiwsk | 2 | 1 | 2018/19, 2019/20 | |
7. | Mechanizator Dniepropetrowsk | 2 | 0 | 1994/95, 1995/96 |
8. | DSS Zaporoże | 1 | 2 | 2001/02 |
Jenakijeweć Jenakijewe | 1 | 2 | 2006/07 | |
10. | TWD Lwów | 1 | 1 | 2007/08 |
Prodexim Chersoń | 1 | 1 | 2020/21 | |
12. | SKIF-Siłeks Kijów | 1 | 0 | 1992/93 |
Nika Dniepropetrowsk | 1 | 0 | 1993/94 | |
Winner Ford Uniwersytet Zaporoże | 1 | 0 | 1998/99 | |
Tajm Lwów | 1 | 0 | 2009/10 | |
Manzana Kijów | 1 | 0 | 2014/15 | |
17. | HIT Kijów | 0 | 5 | |
18. | Zaporiżkoks Zaporoże (Nadija) | 0 | 3 | |
19. | Hirnyk Krasnohoriwka | 0 | 1 | |
Korpija Kijów | 0 | 1 | ||
Uniwer-Łoko Charków | 0 | 1 | ||
Kardynał Równe | 0 | 1 |
Klasyfikacja według miast
[edytuj | edytuj kod]Siedziby klubów: Stan na 31 maja 2021.
Miasto | Liczba tytułów | Kluby |
---|---|---|
Lwów | 7 | Enerhija Lwów (5), TWD Lwów (1), Tajm Lwów (1) |
Kijów | 5 | Interkas Kijów (3), SKIF-Siłeks Kijów (1), Manzana Kijów (1) |
Charków | 3 | Łokomotyw Charków (3) |
Dniepr | Mechanizator Dniepropetrowsk (2), Nika Dniepropetrowsk (1) | |
Donieck | Szachtar Donieck (3) | |
Iwano-Frankiwsk | 1 | Urahan Iwano-Frankiwsk (2) |
Odessa | Łokomotyw Odessa (2) | |
Zaporoże | DSS Zaporoże (1), Winner Ford Uniwersytet Zaporoże (1) | |
Chersoń | 1 | Prodexim Chersoń (1) |
Jenakijewe | Jenakijeweć Jenakijewe (1) |
Najlepsi strzelcy
[edytuj | edytuj kod]Stan na 16.03.2018[3]
Poz. | Futsalista | Liczba goli |
---|---|---|
1. | Ihor Moskwyczow | 109 |
2. | Witalij Bruńko | 64 |
3. | Ołeksandr Kosenko | 63 |
4. | Maksym Pawłenko | 58 |
Ołeh Mirosznyk | 58 | |
6. | Ramis Mansurow | 56 |
7. | Heorhij Melnikow | 53 |
8. | Ołeksandr Jacenko | 50 |
9. | Wałentyn Cwełych | 47 |
10. | Wałerij Łehczanow | 46 |
Najwięcej występów w Pucharze Ukrainy
[edytuj | edytuj kod]Stan na 16.03.2018
Poz. | Futsalista | Liczba meczów |
---|---|---|
1. | Maksym Pawłenko | 90 |
2. | Ołeh Szust | 88 |
3. | Heorhij Melnikow | 86 |
4. | Wasyl Suchomlinow | 82 |
5. | Wałerij Zamiatin | 81 |
6. | Ołeh Mirosznyk | 80 |
7. | Ramis Mansurow | 79 |
8. | Ołeh Bezuhły | 78 |
Serhij Czeporniuk | 78 | |
Witalij Jatło | 78 |
Inne rekordy
[edytuj | edytuj kod]- Najwięcej bramek w meczu
- Łokomotyw Odessa — Kołos Chlibodariwka 22:0, 1/8 finału Pucharu, 19 grudnia 1996 roku[4].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Страницы истории футзала в Украине (Владимир Братусь) - proza.ru
- ↑ Z powody inwazji Rosji na Ukrainę rozgrywki nie zostały zakończone.
- ↑ Кубок України з футзалу 2017/2018 (ФФУ) - Інформаційно-статистична база ФФУ. [dostęp 2019-05-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-10)].
- ↑ Футзал. Кубок Украины: интересные цифры и факты - iSport.ua