Przylgowiec honduraski

Przylgowiec honduraski
	Thyroptera discifera
	(Lichtenstein & Peters, 1855)
	; Kolonia przylgawców honduraskich
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	nietoperze
Podrząd	mroczkokształtne
Nadrodzina	Noctilionoidea
Rodzina	przylgowcowate
Rodzaj	przylgowiec
Gatunek	przylgowiec honduraski
Synonimy
	Hyonycteris discifera Lichtenstein & Peters, 1855; Thyroptera discifera major G.S. Miller, 1931; Thyroptera discifera abdita Wilson, 1976;
	Hyonycteris discifera Lichtenstein & Peters, 1855; Thyroptera discifera major G.S. Miller, 1931; Thyroptera discifera abdita Wilson, 1976;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przylgowiec honduraski^[6] (Thyroptera discifera) – gatunek ssaka z rodziny przylgowcowatych (Thyropteridae).

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego nazwali w 1855 roku niemieccy zoolodzy Martin Lichtenstein i Wilhelm Peters nadając mu nazwę Hyonycteris discifera^[2]. Holotyp pochodził z Puerto Cabello, w Carabobo, w Wenezueli^[7].

Thyroptera discifera najbliżej spokrewniony jest z T. tricolor^[8]. Uznany wcześniej podgatunek abdita z Ameryki Środkowej nie jest uważany za ważny^[9]^[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten gatunek za monotypowy^[8].

Etymologia

Thyroptera: gr. θυρεος thureos „duża, podłużna tarcza”, od θυρα thura „drzwi”; -πτερος -pteros „-skrzydły”, od πτερον pteron „skrzydło”^[10].
discifera: łac. discus „dysk, płyta”^[11]; -fera „-noszący”, od ferre nosić, dźwigać^[12].

Zasięg występowania

Przylgowiec honduraski występuje w rozproszone populacjach w Ameryce Środkowej, w tym w południowej Nikaragui, północno-wschodniej i południowo-wschodniej Kostaryce oraz środkowej Panamie i w Ameryce Południowej od wschodniej i południowej Kolumbii po północną i środkowo-zachodnią Brazylię, wschodnie Peru i północną Boliwię^[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) około 41–47 mm, długość ogona 27–35 mm, długość ucha 13,5–14 mm, długość tylnej stopy 5,5–7 mm, długość przedramienia 32,2–34,2 mm; brak danych dotyczących masy ciała^[9]. Kariotyp wynosi 2n = 32 i FN = 38^[9].

Ekologia

Tryb życia

Ten mały, owadożerny nietoperz ma równie wydatne czoło jak furiakowate; przyczyna takiej budowy głowy również w tym przypadku nie jest znana. Za pomocą przyssawek nietoperz ten może wspinać się po gładkich, nawet szklanych powierzchniach. Jedna przylga może się przyssać tak mocno, że utrzyma cały ciężar ciała nietoperza. Siłę przyssania regulują specjalne mięśnie przedramienia. Przylgowce honduraskie mając niezwykły zwyczaj spania w młodych, jeszcze zwiniętych liściach roślin, takich jak np. banany. W jednym liściu może spać wiele nietoperzy naraz. Niemal codziennie muszą one szukać innych liści do spania, ponieważ ich legowisko z dnia poprzedniego jest już zazwyczaj rozwinięte.

Rozmnażanie

Rozród tych nietoperzy nie jest związany z żadną porą roku, a samce i samice prawdopodobnie nie rozłączają się na czas porodu. Na ogół samica rodzi 1 młode i nosi je ze sobą do chwili, gdy ciężar jego ciała przekroczy połowę ciała matki.

Przypisy

↑ Thyroptera discifera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b M.H.C. Lichtenstein & W.C.H. Peters. Über Hyonycteris, eine neue Gattung von Flederthieren aus Puerto Cabello. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl.Preuss.Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1854, s. 336, 1854. (niem.).
↑ G.S. Miller. Two new South American bats. „Journal of Mammalogy”. 12 (4), s. 411, 1931. DOI: 10.2307/1373771. (ang.).
↑ D.E. Wilson. The subspecies of Thyroptera discifera (Lichtenstein and Peters). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 89, s. 307, 1976. (ang.).
↑ S. Solari & T.S.S.& T. Villada-Cadavid S. Solari & T.S.S.& T., Thyroptera discifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-02] (ang.).
↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 110. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thyroptera discifera. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-02].
↑ ^a ^b ^c ^d C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 158. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
↑ ^a ^b ^c T. Lee: Family Thyropteridae (Disk-winged Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 422–423. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 679, 1904. (ang.).
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 73.
↑ Jaeger 1944 ↓, s. 89.

Bibliografia

Edmund C.E.C. Jaeger Edmund C.E.C., Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
Ilustrowana Encyklopedia Zwierząt - Warszawa 1997 - Dr Philip Whitfield

[itis-1] Thyroptera discifera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[lich&pet-2] M.H.C. Lichtenstein & W.C.H. Peters. Über Hyonycteris, eine neue Gattung von Flederthieren aus Puerto Cabello. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl.Preuss.Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1854, s. 336, 1854. (niem.).

[mill-3] G.S. Miller. Two new South American bats. „Journal of Mammalogy”. 12 (4), s. 411, 1931. DOI: 10.2307/1373771. (ang.).

[wil-4] D.E. Wilson. The subspecies of Thyroptera discifera (Lichtenstein and Peters). „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 89, s. 307, 1976. (ang.).

[iucn-5] S. Solari & T.S.S.& T. Villada-Cadavid S. Solari & T.S.S.& T., Thyroptera discifera, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2021-3 [dostęp 2022-07-02] (ang.).

[miiz-6] Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 110. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[msw-7] D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Thyroptera discifera. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2022-07-02].

[icmw-8] C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 158. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).

[hmw-9] T. Lee: Family Thyropteridae (Disk-winged Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 422–423. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).

[pal-10] T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 679, 1904. (ang.).

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=103_73]-11] Jaeger 1944 ↓, s. 73.

[CITEREFJaeger1944[https://babel.hathitrust.org/cgi/pt?id=mdp.39015072139499;view=1up;seq=119_89]-12] Jaeger 1944 ↓, s. 89.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]