Przejdź do zawartości

Przetacznik rolny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przetacznik rolny
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

jasnotowce

Rodzina

babkowate

Rodzaj

przetacznik

Gatunek

przetacznik rolny

Nazwa systematyczna
Veronica agrestis L.
Sp. Pl.: 13 (1753)[3]

Przetacznik rolny (Veronica agrestis L.) – gatunek rośliny należący do rodziny babkowatych (Plantaginaceae). Występuje w niemal całej Europie z wyjątkiem północy (brak go w Islandii i północnej Rosji) i rejonu Kaukazu, poza tym w basenie Morza Śródziemnego (północno-zachodnia Afryka i Bliski Wschód)[3]. Na Wyspach Brytyjskich uznawany jest za gatunek introdukowany. Występuje zawleczony także w Ameryce Północnej, w południowej Afryce i południowej Azji[3]. W Polsce rozpowszechniony[4][5], choć lokalnie rzadszy, np. na zachodzie i w północno-wschodniej części kraju[5]. Rośnie zwykle na polach uprawnych[4].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina zielna o łodydze rozgałęzionej, rozesłanej lub leżącej u nasady i podnoszącej się na szczycie, długości do 30 cm. Łodyga jest na przekroju obła, cienka, zielona lub purpurowo nabiegła, owłosiona. Włoski odstające i przylegające, pojedyncze, kilkukomórkowe i gruczołowe, często skupione po dwóch stronach łodygi w sposób mniej lub bardziej widoczny[4].
Liście
U nasady pędu naprzeciwległe, wyżej skrętoległe. Ogonkowe, przy czym ogonek jest krótszy od blaszki, zwłaszcza górne liście mają ogonek ponad 5 razy krótszy od jej długości. Dolne liście są większe, osiągają do 2,5 cm długości, ale zwykle są krótsze, zawsze krótsze są liście górne. Blaszka ma kształt jajowaty lub okrągławy w przypadku dolnych liści i bardziej wydłużony, do eliptycznego u górnych. Dolnej liście mają nasadę sercowatą, a górne klinowatą. Brzeg blaszki jest grubo karbowany (czasem głęboko) lub piłkowany, z ząbkiem szczytowym zaokrąglonym[4].
Kwiaty
Wyrastają pojedynczo w pachwinach liści na całej długości pędu. Szypułka jest pokryta włoskami przylegającymi i dłuższymi odstającymi, osiąga 5–20 mm długości i w czasie owocowania jest odgięta. Kielich tworzą cztery wąskojajowate do eliptycznych działki, na szczycie tępe, powiększające się w czasie owocowania i wówczas osiągające do 5–6 mm (rzadko nawet do 9 mm) długości. Działki zwykle nie stykają się, są odchylone, zwłaszcza po wąskich bokach torebki w czasie owocowania. Korona czteropłatkowa, niemal kółkowa, o średnicy 6–8 mm, biaława z niebieskimi żyłkami, czasem z górnym płatkiem niebieskawym, rzadko cała nieco różowawa. Pręciki dwa, krótsze od płatków. Szyjka słupka o długości 1–1,5 mm[4].
Owoce
Torebki z głębokim i ostrym wycięciem na szczycie, na krawędziach zaokrąglone, o długości 3,5–6 mm i szerokości 4,5–7 mm, pokryte odstającymi włoskami gruczołowatymi. Zawierają ok. 10 jajowatych nasion o długości ok. 1,6 mm[4].
Gatunki podobne
Przetacznik ćmy V. opaca i przetacznik lśniący V. polita. Różnią się zawsze niebieskimi koronami (przynajmniej górnym płatkiem), poza długimi włoskami gruczołowymi torebki pokryte są gęstym omszeniem (zwłaszcza wyraźnym na młodych owocach). V. polita ma w torebkach ponad 15 nasion i działki u tego gatunku zwykle zachodzą na siebie brzegami[4].

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Kwitnie zwykle od kwietnia do października[4].

Liczba chromosomów 2n = 2x = 14, 28[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2022-03-24] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-03-24] (ang.).
  3. a b c d Veronica agrestis L.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-03-24].
  4. a b c d e f g h i Tadeusz Tacik, Helena Trzcińska-Tacikowa: Veronica L. Przetacznik. W: Flora polska. Rośliny naczyniowe Polski i Ziem Ościennych. T. X. Bogumił Pawłowski (red.). Warszawa, Kraków: PAN, PWN, 1963, s. 315-316.
  5. a b Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 574, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.