Przejście graniczne Terespol-Brześć (drogowe)
 Dojazd do przejścia granicznego od strony polskiej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Państwo | |
| Miejscowość | |
| Rodzaj przejścia |
drogowe |
| Rodzaj ruchu |
• osobowy |
Położenie na mapie Terespola  | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie Europy  | |
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
 52°04′21,0″N 23°39′13,5″E/52,072500 23,653750
| |
Przejście graniczne Terespol-Brześć – polsko-białoruskie drogowe przejście graniczne położone w województwie lubelskim, w powiecie bialskim, w gminie Terespol, w miejscowości Terespol.
Opis
[edytuj | edytuj kod]Przejście graniczne Terespol-Brześć[1]. Czynne jest przez całą dobę. Dopuszczony jest ruch osobowy[2] i towarowy pojazdami o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony[3] bez względu na ich obywatelstwo lub przynależność państwową[4] oraz mały ruch graniczny[5].
Do przejścia granicznego dochodzi od polskiej strony droga krajowa nr 2 (przed 1985 droga międzynarodowa E8[6]), a od białoruskiej droga lokalna.
Odprawa graniczna dokonywana jest na 18 pasach ruchu[7]:
- Wjazd do RP – 8 pasów ruchu:
- CD/CC/ PRIORYTY – ONE STOP – 1
- UE, EOG i CH – 1
- ALL PASSPORTS – 5
- AUTOKARY – 1
- Wyjazd z RP – 10 pasów ruchu:
- CD/CC/ PRIORYTY – 1
- UE, EOG i CH – 1
- ALL PASSPORTS – 7 (w tym Tax Free)
- AUTOKARY – 1.
Podmioty odpowiedzialne
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
Podmioty odpowiedzialne za dokonywanie kontroli osób, towarów i pojazdów przekraczających granicę:
- Kontrola graniczna: Placówka Straży Granicznej w Terespolu[a][7]
- Kontrola celna: Oddział Celny Drogowy w Terespolu (Izba Celna Biała Podlaska, Urząd Celny Biała Podlaska).
Administracja przejścia:
- Zespół Drogowego i Kolejowego Przejścia Granicznego w Terespolu, podległy Lubelskiemu Zarządowi Obsługi Przejść Granicznych w Chełmie – Wydział Zamiejscowy w Koroszczynie (stan zatrudnienia – 24 osoby ).
Powierzchnia terenu w zasięgu terytorialnym przejścia granicznego: 10,10 ha (w tym odcinek drogi krajowej nr 2 – od szlabanu wyjazdowego do granicy państwa).
Stanowiska odpraw, miejsca postojowe
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
Potokowa organizacja ruchu – kontrola graniczna i celna osób i pojazdów odbywa się na pasach odpraw:
- Wjazd do RP:
- Samochody osobowe – 8
- Autobusy – 2[b]
- Wjazd z RP:
- Samochody osobowe – 8
- Autobusy – 2[b].
Na płycie północnej (wjazdowej do RP) są dwa pasy, usytuowane przy osi przejścia.
Łączna liczba stanowisk kontrolerskich w pawilonach kontroli paszportowo–celnej przy pasach odpraw – 80 (po 40 dla obu służb).
Obiekty kubaturowe
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
- Budynek główny służb: granicznej i celnej (1 400,10 m²)[c]
- Pawilony kontroli paszportowo–celnej przy pasach odpraw, oba kierunki ruchu – 34 szt. (łącznie 602,20 m²)[c]
- Pawilony przy pasach manewrowych – 2 szt.(łącznie 26,92 m²)[c]
- Budynki kontroli szczegółowej pojazdów – 2 szt.(łącznie 2 022,34 m²)[c]
- Budynek kontroli specjalnej – wiata przejazdowa (46,80 m²)[c]
- Pawilony na rogatkach: wjazdowej i wyjazdowej – 2 szt. (łącznie 27,80 m²)[c]
- Pawilony sanitarne – 3 szt. (łącznie 208,07 m²)[c]
- Wiaty przy budynku głównym – 2 szt. (łącznie 750,46 m²)[c]
- Wiata łącząca budynek główny z wiatą nad pasami odpraw na płycie wjazdowej (143,51 m²)[c]
- Wiaty nad pasami odpraw – 3 szt. (łącznie 1 1985,00 m²)[c]
- Wiaty przy budynkach kontroli szczegółowej samochodów i autobusów – 4 szt. (łącznie 1 476,80 m²)[c]
- Wiaty na rogatkach: wjazdowej i wyjazdowej – 2 szt. (łącznie 1 065,00 m²)[c].
Media
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
- Zasilanie elektroenergetyczne: własna stacja transformatorowa, zasilana dwiema niezależnymi liniami kablowymi średniego napięcia 15 kV oraz agregat prądotwórczy i UPS
- Sieć telefoniczna: łączność telefoniczna (wewnętrzna i zewnętrzna) zapewniona jest dla wszystkich służb i pozostałych użytkowników pomieszczeń na przejściu granicznym
- Straż Graniczna posiada dodatkowo łączność radiową
- Sieci teletechniczne: CCTV, OCR, SBP, SKD, SMM, SSP, SSWiN, SWOC, WLAN
- Gospodarka wodno–ściekowa: przejście jest zaopatrywane w wodę z sieci wodociągu gminnego, a ścieki sanitarne są odprowadzane do gminnej oczyszczalni ścieków
- Ogrzewanie i zaopatrzenie w ciepłą wodę: ogrzewanie i ciepła woda z własnej kotłowni olejowej, a w części obiektów elektryczne ogrzewanie i podgrzewanie wody.
Elementy infrastruktury należące do przejścia granicznego
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
- Parkingi – 2 (łącznie 190 miejsc postojowych dla samochodów osobowych)
- Stacjonarne monitory promieniowania typu bramkowego – 2 zestawy
- Zapory drogowe (szlabany) – 57 szt.
- Maszt antenowy.
Infrastruktura usługowa
[edytuj | edytuj kod]- Stan z 6 czerwca 2014[8]
- Izolatka/pomieszczenie do udzielenia choremu pierwszej pomocy (powierzchnia użytkowa – 8,73 m²)
- Parking dla podróżnych (107 miejsc dla samochodów osobowych)
- Kantor wymiany walut
- 6 automatów z napojami
- 3 toalety publiczne (łącznie 25 kabin i 10 pisuarów).
Przejścia graniczne polsko-radzieckie
[edytuj | edytuj kod].jpg)
W okresie istnienia Związku Radzieckiego funkcjonowało w tym miejscu drogowe przejście graniczne Terespol, będące jednym z dwóch[9] na całej polsko-radzieckiej granicy. Dopuszczony był ruch osobowy i towarowy. Czynne było przez cały rok w godz. 7.00–21.00 (lata 60. XX w.)[10]. Od 1972 czynne już od 1 maja do 30 października całą dobę, od 31 października do 30 kwietnia w godz. 7.00–21.00[11], a od 20 lutego 1979 codziennie przez całą dobę. Dopuszczony był ruch osobowy i towarowy[12]. Od 24 stycznia 1986[13] rozszerzono o uproszczony ruch graniczny na podstawie przepustek[14]. Kontrolę graniczną osób, towarów oraz pociągów wykonywała Graniczna Placówka Kontrolna Terespol.
W październiku 1945[e] na granicy polsko-radzieckiej, w ramach tworzących się Wojsk Ochrony Pogranicza utworzono Przejściowy Punkt Kontrolny Terespol (PPK Terespol) – drogowy III kategorii[15], przy szosie Biała Podlaska–Brześć–Kobryń[16].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]- Przejście graniczne Terespol-Brześć (drogowe)
-
(marzec 2011) -
(maj 2015) -
(maj 2015)
_border_checkpoint.jpg)
- Stemple kontroli granicznej
-
Polski stempel (PRL) -
Białoruski stempel
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poprzednio kontrolę graniczną wykonywała: Graniczna Placówka Kontrolna Straży Granicznej w Terespolu.
- ↑ a b Drugi pas ruchu autobusów jest oznakowany podwójnie, tzn. oprócz autobusów można na nim dokonywać także odpraw samochodów osobowych, zarówno na kierunku wjazdowym, jak i wyjazdowym.
- ↑ a b c d e f g h i j k l W nawiasach powierzchnia użytkowa.
- ↑ ... Elementem służby granicznej jest jeden lub więcej uzbrojonych żołnierzy WOP wyznaczonych do ochrony granicy państwowej. Elementami służby granicznej są: patrol graniczny, podsłuch, obserwacja, dozór, posterunek graniczny, zasadzka, patrol pogotowia. Element służby składający się z dwóch lub więcej żołnierzy posiada wyznaczonego rozkazem dowódcę, któremu podlegają pozostali żołnierze (Rozdział V, Obowiązki żołnierza WOP, Obowiązki żołnierzy wchodzących w skład elementów służby granicznej, pkt 76) → Regulamin Służby Granicznej Część I – Zasady Ogólne, t. WOP 1/67, Warszawa: Ministerstwo Obrony Narodowej Szefostwo Wojsk Ochrony Pogranicza, 1968, s. 24, 25–26 (pol.).
- ↑ Rozkaz nr 0304/Org. ND WP z 28.10.1945 dot. sformowania przejściowych punktów kontrolnych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 10 marca 2003 r. w sprawie zatwierdzenia Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzonej w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 519).
- ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi w sprawie przejÊç granicznych,sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
- ↑ Obwieszczenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych, rodzaju ruchu dozwolonego przez te przejścia oraz czasu ich otwarcia (M.P. z 2012 r. poz. 898).
- ↑ Umowa między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białoruś w sprawie przejść granicznych, sporządzona w Warszawie dnia 24 kwietnia 1992 roku (M.P. z 2003 r. nr 37, poz. 518).
- ↑ Ustawa z dnia 20 maja 2010 r. o ratyfikacji Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Białorusi o zasadach małego ruchu granicznego, podpisanej w Warszawie dnia 12 lutego 2010 roku (Dz.U. z 2010 r. nr 122, poz. 823).
- ↑ Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979. ISBN 83-7000-017-7.
- ↑ a b Placówka Straży Granicznej w Terespolu. [w:] Nadbużański Oddział SG [on-line]. nadbużański.strazgraniczna.pl. [dostęp 2021-11-18]. (pol.).
- ↑ a b c d e f Drogowe Przejście Graniczne Terespol-Brześć. [w:] Biuletyn Informacji Publicznej Lubelski Zarząd Obsługi Przejść Granicznych [on-line]. lzopg.bip.mbnet.pl, 2014-06-06. [dostęp 2021-11-26]. (pol.).
- ↑ Drogowe przejścia graniczne. W: Samochodowy atlas Polski 1:500 000. Wyd. V. Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1979, s. 152. ISBN 83-7000-017-7.
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 3 stycznia 1962 r. w sprawie ogłoszenia przejść granicznych lądowych przeznaczonych dla ruchu granicznego, rodzajów ruchu granicznego przez te przejścia oraz przez przejścia graniczne morskie i lotnicze, jak również w sprawie czasu otwarcia przejść granicznych. (M.P. z 1962 r. nr 8, poz. 26).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 6 sierpnia 1975 r. w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego. (M.P. z 1975 r. nr 26, poz. 161).
- ↑ Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 20 lutego 1979 r. zmieniające zarządzenie w sprawie przejść granicznych przeznaczonych dla ruchu granicznego. (M.P. z 1979 r. nr 7, poz. 52).
- ↑ Oświadczenie Rządowe z dnia 31 maja 1986 r. w sprawie wejścia w życie Porozumienia między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisanego w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 115).
- ↑ Porozumienie między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich o uproszczonym trybie przekraczania granicy państwowej przez obywateli zamieszkałych w miejscowościach przygranicznych, podpisane w Moskwie dnia 14 maja 1985 roku (Dz.U. z 1986 r. nr 24, poz. 114).
- ↑ Grzegorz Zaremba. Przyczyny reorganizacji WOP w latach 1946–1948. „Biuletyn Centralnego Ośrodka Szkolenia”. 3/08, s. 99, 2008. Centralny Ośrodek Szkolenia Straży Granicznej w Koszalinie. (pol.).
- ↑ Grzegorz Zaremba. Wschodnia Granica Polski i jej Ochrona przez Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1945–1991. „Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych”. VIII–IX, zeszyt 1, 2012–2013, s. 283–297, 2013. Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski. [dostęp 2021-12-28]. (pol.).