Przejdź do zawartości

Przełączka pod Ptakiem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przełączka pod Ptakiem
Ilustracja
Widok na Krzyżne od doliny Pańszczycy. Przełączka pod Ptakiem oddziela od siebie Kopę nad Krzyżnem w centrum i Ptaka po jej prawej stronie
Państwo

 Polska

Wysokość

ok. 2105 m n.p.m.

Pasmo

Karpaty, Tatry Wysokie

Sąsiednie szczyty

Ptak, Kopa nad Krzyżnem

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, w centrum znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Ptakiem”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Przełączka pod Ptakiem”
Ziemia49°13′41,2″N 20°02′45,0″E/49,228111 20,045833

Przełączka pod Ptakiem (niem. Vogelscharte, Östliche Vogelscharte, słow. Štrbina pod Vtákom, węg. Keleti-Madár-csorba[1]) – znaczne obniżenie grzbietu Buczynowych Turni, położone w długiej wschodniej grani Świnicy w polskich Tatrach Wysokich na wysokości ok. 2105 m. Przełęcz oddziela od siebie turnię Ptak (2131 m) i Kopę nad Krzyżnem (2135 m). Jest obok Przełęczy Nowickiego najniższym obniżeniem tego fragmentu grani[2].

Z przełęczy w kierunku północnym schodzi szeroki, piarżysty żleb do Zadnich Usypów w dolinie Pańszczycy, z drugiej strony spod przełęczy do Doliny Roztoki opada prawa odnoga Żlebu pod Krzyżnem[3].

Od strony południowej, poniżej przełęczy, przebiega szlak turystyczny Orlej Perci. Przełęcz nie jest używana jako letnie połączenie sąsiadujących dolin, o wiele dogodniejsze jest sąsiednie Krzyżne. Inaczej jest w zimie, kiedy Przełączka pod Ptakiem znajduje się na najłatwiejszej drodze z doliny Pańszczycy na Krzyżne[2].

Drogi prowadzące na przełęcz były znane od dawna. Pobliska Kopa pod Krzyżnem i Krzyżne należały do terenów pasterskich. Pierwsze znane zimowe wejście od strony doliny Pańszczycy należy do Henryka Mogilnickiego, Witolda Henryka Paryskiego i Tadeusza Pawłowskiego (25 kwietnia 1930 r.)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2019-01-04] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Granacka Przełęcz – Wołoszyn, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992.
  3. Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03].
Widok ze Świstowej Czuby