Przejdź do zawartości

Portal:Biologia/Szablony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii


Edycja portalu biologicznego

Aby edytować stronę Portalu:Biologia skorzystaj z zebranych tu szablonów (podstron Portalu). Linki służące do edycji poszczególnych sekcji tej strony zostały zastąpione linkami do edycji podstron. Można też edytować je bezpośrednio:

Co i kiedy:

Przed wprowadzeniem zmian warto sprawdzić kiedy dokonano ostatniej aktualizacji.

  • Artykuł na medal, Dobry artykuł, Ilustracja na medal - raz na miesiąc, wstawiamy nowe jeśli są, jeśli brak - stare, cyklicznie.
  • Sylwetka badacza - raz na miesiąc.
  • Kącik botaniczny, Kącik zoologiczny, Człowiek i medycyna, Ciekawostki - raz na tydzień (np. w sobotę lub niedzielę)
  • Pory roku - przy zmianie pory roku.
  • Pomoc, WikiProjekty - na bieżąco
  • Parki narodowe, - na razie nie używany

Poprzednią zawartość szablonu archiwizujemy w jego dyskusji, tam też zgłaszamy i przygotowujemy propozycje kolejnych wersji.


Kotewka orzech wodny (Trapa natans L.) – gatunek rośliny jednorocznej należący do rodziny krwawnicowatych (Lythraceae). Rośnie w zbiornikach o spokojnej, stojącej lub wolno płynącej wodzie. Rodzimy w Starym Świecie, szeroko rozpowszechniony jest tylko w Azji. W Europie, w tym także w Polsce, należy do gatunków rzadko spotykanych. Został zawleczony do Ameryki Północnej. Nazwa pochodzi od kształtu owoców, zaopatrzonych w twarde wyrostki przypominające kotwice. Orzechy tego gatunku są jadalne, poza tym kotewka jest sadzona jako roślina ozdobna oraz wykorzystywana jako roślina lecznicza. Ciąg dalszy...


Albatros żółtodzioby – gatunek dużego ptaka morskiego z rodziny albatrosów. Po raz pierwszy albatrosa żółtodziobego opisał Johann Friedrich Gmelin w 1789 roku. Występuje w południowej części Oceanu Atlantyckiego, między Ameryką Południową a Afryką. Długość ciała wynosi 80 cm. Jasno ubarwiony z ciemnymi skrzydłami. Górna krawędź dzioba, będąca cechą charakterystyczną gatunku jest koloru żółtego. Gatunek wyglądem zbliżony do innych albatrosów z rodzaju Thalassarche. Żywi się głównie głowonogami, rybami i skorupiakami, a także padliną zwierząt morskich i odpadkami z łodzi rybackich. W okresie lęgowym składa jedno jajo w gnieździe naziemnym zbudowanym najczęściej z błota, torfu, piór i roślin. Oboje rodzice wysiadują na zmianę. Młode powracają do kolonii po 5 latach. Gatunek jest zagrożony wyginięciem. Jego liczebność wykazuje znaczny trend spadkowy. Ciąg dalszy...


Legwan zielony (Iguana iguana) - nadrzewna jaszczurka z rodziny legwanów, jeden z dwóch przedstawicieli rodzaju Iguana i największy z wszystkich legwanów.


  • W maju 2011 w kategoriach botanicznych polskiej Wikipedii znajdowało się 8100 artykułów. Zanotowały one rekordową miesięczną liczbę odwiedzin – 6 684 487.
  • Ostatnie hasła botaniczne na stronie głównej Wikipedii w rubryce ”czy wiesz”?
  • Warto przeczytać:
    • Rodzaj rdest (Polygonum) za sprawą badań molekularnych rozpoznany został jako kilka linii rozwojowych należących do dwóch różnych plemion. Współczesne bazy danych taksonomicznych wyróżniają w jego obrębie kilka drobnych rodzajów. W wąskim ujęciu do rodzaju rdest należy ze współczesnej flory polskiej tylko gatunek typowyrdest ptasi.
    • W 2009 roku opublikowano badania, dowodzące że rodzaj Microtea, dotychczas umieszczany w obrębie rodziny szkarłatkowatych (Phytolaccaceae) reprezentuje odrębną linię rozwojową wśród goździkowców i opisany został jako rodzina Microteaceae.
    • Odkryty w Polsce w 2009 koślaczek stożkowaty (Anacamptis pyramidalis) pozostawał przez ponad rok jedynym występującym obecnie w Polsce gatunkiem storczyka nie podlegającym ochronie gatunkowej. Po prostu nie ujęto w rozporządzeniu Ministra Środowiska gatunku uważanego za wymarły. Sytuację naprawiło zarządzenie Nr 20/2010 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2010 r. w sprawie wprowadzenia na terenie województwa zachodniopomorskiego ochrony gatunkowej koślaczka stożkowatego.


Alexander von Humboldt
Alexander von Humboldt

Alexander von Humboldt (14 września 17696 maja 1859) - niemiecki przyrodnik i podróżnik; młodszy brat pruskiego ministra i językoznawcy Wilhelma Humboldta.

Zajmował się mniejszymi jednostkami fizycznogeograficznymi Ziemi. Opisał szczegółowo stepy, pustynie i lasy równikowe. Wg Humboldta celem fizycznogeograficznego opisu Ziemi powinno być poznanie jedności w mnogości, badanie ogólnych praw i wewnętrznego ich związku między zjawiskami tellurystycznymi; wprowadził pojęcia strefowości i piętrowości klimatycznej.


Park Narodowy Gór Stołowych, utworzony w 1993 r., jest jednym z 23 parków narodowych na terenie Polski. Jest on położony na terenie Sudetów Środkowych na płn.- zach. Ziemi Kłodzkiej, przy granicy polsko-czeskiej. Górami Stołowymi nazywana jest znajdująca się na terytorium Polski pd.- zach. część rozległej, piaskowcowej płyty wypełniającej nieckę śródsudecką, pomiędzy Karkonoszami, a Górami Bystrzyckimi i Orlickimi. Czeski jej fragment nosi nazwę Broumovska Vrchovina i również objęty jest ochroną.

Indiana Dunes National Lakeshore – Wydmy Indiany, park narodowy nad jeziorem Michigan, położony 80 km na południowy wschód od Chicago (Indiana) na wydmach jeziora Michigan, wzdłuż jego południowego brzegu, pomiędzy Michigan City na wschodzie i Gary na zachodzie. Powstał w w 1966 roku jako odpowiedź na nasilającą się industrializację okolic jeziora.

Park Narodowy Etosha – położony w Namibii – zajmuje powierzchnię 22270 km². Jest to jeden z największych parków narodowych na świecie. Został proklamowany jako rezerwat zwierzyny przez niemieckiego gubernatora von Lindenquist’a w 1907 roku.

Zobacz też


Aktualnie przypada okres fenologicznej jesieni. Liście drzew liściastych zmieniają kolory w wyniku przetransportowania w inne części rośliny soli mineralnych, aby je ostatecznie móc zrzucić. W jeziorach trwa cyrkulacja jesienna, dzięki której biogeny z warstw przydennych trafiają do strefy eufotycznej, gdzie mogą być wykorzystane przez jesienne pokolenia glonów.


Wilk grzywiasty w medycynie ludowej i demonologii obszarów, na których występuje, uważny jest za zwierzę "rzucające urok", być może w związku z faktem, że jego aktywność ogranicza się do ulubionej przez demony pory nocnej.


Żubr (Bison bonasus) - ssak łożyskowy z rodziny krętorogich, rzędu parzystokopytnych. Aktualnie populacja żubrów na świecie liczy ok. 3400 osobników, z czego 630 żyje w Polsce na terenie Puszczy Białowieskiej, Puszczy Boreckiej, Puszczy Piskiej, Puszczy Knyszyńskiej oraz w Bieszczadach.

  • żubr nizinny (Bison bonasus bonasus) - przed I wojną światową zamieszkiwał w stanie dzikim jedynie Puszczę Białowieską. W wyniku działań wojennych i kłusownictwa do 1918 nie dotrwał żaden osobnik tej populacji. Odtworzono ją dzięki osobnikom trzymanym w niewoli.
  • żubr kaukaski (górski) (Bison bonasus caucasicus) - mniejszy od żubra nizinnego. Zamieszkiwał niegdyś Kaukaz. Ostatni osobnik padł w 1925. Obecnie trwają prace nad odtworzeniem podgatunku na podstawie żyjących mieszańców z żubrem nizinnym. Do podgatunku zalicza się osobniki fenotypowo odpowiadające cechom żubra górskiego.
  • Bison bonasus hungarorum - żył na terenie południowych Karpat i Siedmiogrodu. Wymarł około 1790 roku.
  • żubr stepowy (Bison bonasus priscus) - występował licznie na terenie Europy w dwóch falach: pół miliona lat temu oraz około 150-100 tysięcy lat temu. Mógł mieć około dwóch metrów wysokości i trzech metrów długości. Miał długie rogi, niemal dwa razy dłuższe niż żubr nizinny.
  • Bison bonasus schoetensacki - zbliżony wielkością do żubra nizinnego i podobnie jak on preferował środowisko leśne. Pojawił się około miliona lat temu i wyginął około 150-100 tys. lat temu.


Pierwszy zapis sygnału EEG, sporządzony w 1929 roku przez Hansa Bergera

Elektroencefalografia (EEG) - nieinwazyjna metoda diagnostyczna służąca do badania bioelektrycznej czynności mózgu. Badanie polega na odpowiednim rozmieszczeniu na powierzchni skóry czaszki elektrod, które rejestrują zmiany potencjału (odprowadzenia jednobiegunowe) lub różnice w potencjale różnych części mózgu (odprowadzenie dwubiegunowe) i po odpowiednim ich wzmocnieniu tworzą z nich zapis - elektroencefalogram. Jeśli elektrody umieści się bezpośrednio na korze mózgu (np. podczas operacji) badanie nosi nazwę elektrokortykografii (ECoG).

W standardowym badaniu umieszcza się 19 z 10 - 20 zalecanych przez Międzynarodową Federację EEG:

  • osiem elektrod nad każdą półkulą
  • trzy elektrody w linii pośrodkowej


Są one oznaczane:

  • siedem elektrod na korą płatów czołowych: Fp1, Fp2, F3, F4, F7, F8, Fz
  • trzy elektrody na granicy płatów ciemieniowych i czołowych: C3, C4, Cz
  • trzy elektrody nad płatami ciemieniowymi: P3, P4, Pz
  • cztery elektrody nad płatami skroniowymi: T3, T4, T5, T6
  • dwie elektrody nad płatami potylicznymi: O1, O2


Oraz dwie elektrody obojętne przymocowane do płatka ucha: A1, A2


Zalecenia i szablony dotyczące haseł biologicznych:
Wybrane dyscypliny naukowe z zakresu biologii:

anatomia - antropologia fizyczna - biochemia - biofizyka - bioinformatyka - biomatematyka - biotechnologia - botanika - cytologia - ekologia - etologia - ewolucjonizm - filogenetykafitopatologia - fizjologia - genetyka - hydrobiologia - mikrobiologiapaleontologia - systematyka - zoologia


Kategoria:Biologia

Anatomia, Biochemia, Biolodzy, Biologia komórki, Biologia molekularna, Botanika, Ekologia, Ewolucja, Fizjologia, Genetyka, Immunologia, Kynologia, Mikrobiologia, Ochrona przyrody, Rolnictwo, Zoologia


Jeśli chcesz opisać takson rośliny

zrób to wg wzoru Wikipedia:Standardy artykułów/roślina.

Opisując poszczególne taksony posługuj się szablonami umieszczonymi tutaj.

Identyfikacja gatunków

  • Tutaj można zgłosić zdjęcia umieszczone na Commons, z których identyfikacją mamy problem lub jesteśmy jej niepewni. Na tej stronie można też oczywiście pomóc w identyfikacji gatunku.

Edytowanie portalu

Aby edytować stronę główną wikiportalu edytuj szablony na stronie: Portal:Biologia/Szablony


WikiProjekty związane z biologią:


Materiały biologiczne dostępne na stronach Wikibooks:

 
 

Dokument historyczny dostępny w Wikiźródłach: