Porąbek
dawna wieś w granicach miasta Bierunia | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Miasto | |
W granicach Bierunia |
2 kwietnia 1991 |
Tablice rejestracyjne |
SBL |
Położenie na mapie Bierunia | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego | |
50°04′22″N 19°09′53″E/50,072917 19,164750 |
Porąbek (niem. Porombek[1]) – dawna wieś w granicach miasta Bierunia. Leży we wschodniej części miasta, wzdłuż ulicy Porąbek.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Porąbek to dawna wieś. W końcu XIX wieku liczył 173 mieszkańców, zamieszkujących 215 mórg obszaru; razem z kolonią Boesdorf stanowił gminę[2]. W II RP Porąbek stanowił dawniej obszar dworski w powiecie pszczyńskim, od 1922 w woj. śląskim[3]. 1 października 1924 zniesiono obszary dworskie na obszarze województwa śląskiego, w związku z czym Porąbek podzielono i włączono do gmin jednostkowych Ściernie i Nowy Bieruń[4].
W latach 1945–1954 wszedł w skład zbiorowej gminy Bieruń Nowy. W latach 1954–1972 należał do gromady Bieruń Nowy. W latach 1973–1975 w gminie Bieruń Stary (obejmującej 4 sołectwa: Bijasowice, Czarnuchowice, Nowy Bieruń i Ściernie)[5][6]. Od 27 maja 1975 r. do 1 kwietnia 1991 dzielnica Tychów[7][8]. Od 2 kwietnia 1991 r dzielnica usamodzielnionego Bierunia[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Porąbek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 813 .
- ↑ Porąbek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 813 .
- ↑ Dz.U.Śl. 1922 nr 13 poz. 43
- ↑ Dz.U. Śl. 1924 Nr 13 poz. 53
- ↑ Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 87
- ↑ Dz.U. 1975 nr 15 poz. 8
- ↑ a b Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Porąbek, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 813 .