Przejdź do zawartości

Popowice (województwo małopolskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Popowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowosądecki

Gmina

Stary Sącz

Liczba ludności (2022)

676[2]

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

33-340[3]

Tablice rejestracyjne

KNS

SIMC

0465911

Położenie na mapie gminy Stary Sącz
Mapa konturowa gminy Stary Sącz, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Popowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Popowice”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Popowice”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Popowice”
Ziemia49°32′31″N 20°39′56″E/49,541944 20,665556[1]

Popowicewieś (sołectwo) w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Stary Sącz.

Wieś duchowna położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego[4].

Komunikacja miejska: Do Popowic, podobnie jak do większości miejscowości gminy Stary Sącz dojeżdżają autobusy MPK Nowy Sącz. Tutaj jeździ linia 10[5].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Położona jest na pograniczu Beskidu Sądeckiego (pasmo Jaworzyny Krynickiej) i Kotliny Sądeckiej, na wysokości od 360 m n.p.m. do 574 m n.p.m., po lewej stronie Popradu wzdłuż potoku wypływającego spod góry Popowiec. Graniczy z miastem Stary Sącz (Cyganowice), Łazami Biegonickimi, Myślcem, Żeleźnikową (gmina Nawojowa), Barcicami Dolnymi i Barcicami Górnymi (Wdżary).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa wsi pochodzi od słowa pop czyli ksiądz. Popowice = poddani popa. Mogło też to być przezwisko świeckiego właściciela o przydomku Pop.

Z roku 1432 jest pierwsza wzmianka o Popowicach w dokumencie ksieni klasztoru klarysek - Anny Przyszowskiej. Wzmiankowana też w Księdze uposażeń diecezji krakowskiej Jana Długosza z ok. 1475 r. Wieś duchowna, własność klasztoru klarysek w Starym Sączu, położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie sądeckim województwa krakowskiego[6]. Od 1555 r. należały do parafii starosądeckiej. Od 1782 r. należała do austriackich dóbr państwowych (Komisariat Ekonomiczny Kameralnych Dóbr Starego Sącza). W czasach autonomii galicyjskiej razem z sąsiednim Myślcem tworzyła jedną gminę. W latach 80. XIX w. liczyła 39 domów i 297 mieszkańców w tym 5 Izraelitów. Następnie była gromadą gminy zbiorowej Stary Sącz. Od 1954 r. należała do GRN Stary Sącz-Wieś. W 1973 r. została sołectwem Miasta i Gminy Stary Sącz. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie nowosądeckim.

Wieś nie posiada herbu. W czasach galicyjskich władze gminne posługiwały się pieczęcią z wyobrażeniem postaci św. Jana Nepomucena.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • H. Barycz. Historia Starego Sącza, od czasów najdawniejszych do 1939 roku. Stary Sącz. 2007
  • F. Kiryk. Historia Starego Sącza 1939-1980. Kraków. 1995
  • E. Pawłowski. Nazwy miejscowości Sądecczyzny. Ossolineum. 1971
  • Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych ziem słowiańskich
  • M. Gumowski. Herby i pieczęcie wsi województwa krakowskiego. Małopolskie Studia Historyczne. R IV, zeszyt 1 (12). Kraków. 1961
  • Beskid Sądecki Mapy Turystyczne

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 108281
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 968 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 1, Mapy, plany, Warszawa 2008, [b.n.s]
  5. MPK Nowy Sącz. Linie podmiejscki
  6. Województwo krakowskie w drugiej połowie XVI wieku ; Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 2008, s. 103.