Przejdź do zawartości

Poklat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Poklat

Poklat (Poklatta, Poklatte, Leliwa odmienny)kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Leliwa.

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym półksiężyc z twarzą (okiem w prawo) srebrny, nad którym gwiazda złota. Klejnot: nad hełmem bez korony samo godło. Labry błękitne podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki

[edytuj | edytuj kod]

Herb przytaczany jedynie przez Nowego Siebmachera.

Rodzina Poklat

[edytuj | edytuj kod]

Niemal zupełnie nieznana drobna rodzina szlachecka. Nazwisko ich ma pochodzić od słowa pokład. Pierwsza wzmianka w 1552 (Laurentius Potlaht w Parszczycach), kolejne z 1582 (Pocklatken), 1605, 1618, 1621 (Poklatten w Bargędzinie). Dział należący do rodziny w Parszczycach przejęli Krokowscy w 1572, zaś w Bargędzinie Wejherowie herbu Skarzyna przed 1638. Rodzina wygasła w XVII wieku. Według herbarza Ledebura (Adelslexikon der preussichen Monarchie von...), rodzina ta jest identyczna z rodziną Podlaskich. Informacja ta ma swoje źródło na mapie Pomorza Lubinusa, gdzie herby obu rodów są identyczne. Obie rodziny używały w rzeczywistości innych choć podobnych herbów.

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Poklat (Pocklatk, Pocklatt, Pocklatten, Poklath, Poklatt, Poklatta, Poklatte, Poklatten, Potlaht, być może także Potlatken, Pottlacke).

Identycznego herbu używała rodzina Piotroch.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.