Przejdź do zawartości

Podesta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Podesta (z wł. podestà [podeˈsta], potestà; władza) – w niektórych średniowiecznych włoskich republikach miejskich najwyższy urzędnik o uprawnieniach sądowniczych i wojskowych. Mianowany (dla zachowania bezstronności) spośród obcych książąt i rycerzy, niezwiązanych z miejscowymi ugrupowaniami. Urząd ustanowiony w XII wieku przez cesarza Fryderyka I Barbarossę.

Początkowo kadencja podesty trwała od sześciu do dwunastu miesięcy a wybierany był w większości przypadków mężczyzna pochodzący spoza miasta. Zakazane były małżeństwa podesty z obywatelkami miasta czy też przyjmowanie prezentów. Miało to zapewnić bezstronność w rozsądzaniu sporów[1].

Przetrwał do XVI wieku. W faszystowskich Włoszechburmistrz.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005, s. 169. ISBN 83-85719-89-X.