Pluton łącznikowy nr 12
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
por. rez. pil. Jan Kaleta |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
Odwód Naczelnego Wodza |
Pluton łącznikowy nr 12 – pododdział lotnictwa łącznikowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Pluton nie występował w organizacji pokojowej wojska. Był jednostką formowaną na podstawie planu mobilizacyjnego „W”, w I rzucie mobilizacji powszechnej. Jednostką mobilizującą był 6 Pułk Lotniczy we Lwowie[1][2].
Formowanie jednostki plutonu rozczęto 31 sierpnia 1939 roku, pierwszego dnia mobilizacji powszechnej, na lotnisku Skniłów[a]. Pododdział został zorganizowany według „etatu” L.3085/mob.org. – organizacja wojenna plutonu łącznikowego o stanie 14 żołnierzy, w tym 1 oficera, 6 podoficerów i 7 szeregowców[3]. Na wyposażeniu plutonu znajdowały się trzy samoloty szkolne RWD-8. Dowódcą plutonu był porucznik rezerwy pilot Jan Kaleta[4].
Zgodnie z przyjętym Ordre de Bataille lotnictwa i OPL pluton miał wejść w skład Odwodu Naczelnego Wodza[5].
W czasie kampanii wrześniowej pluton został oddany do dyspozycji dowódcy Brygady Bombowej[6]. Według niepotwierdzonych relacji jego piloci latali na korzyść X i VI dywizjonu bombowego[7].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jerzy Pawlak, Polskie eskadry ..., s. 249 podał, że pluton został sformowany w mobilizacji niejawnej w dniach 24-31 sierpnia 1939 r. na bazie eskadry treningowej 6 plot.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ..., s. 465.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 249.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ..., s. 1096. Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939, s. 600, 604.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 443.
- ↑ Adam Kurowski, Lotnictwo polskie w 1939 roku, s. 65.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 442.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 250.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski, Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978.
- Adam Kurowski, Lotnictwo polskie w 1939 roku, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1962.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, Warszawa 2010, ISBN 978-83-86100-83-5.