Plastrowanie dynamiczne
Plastrowanie dynamiczne (inaczej Kinesio Taping) – metoda terapeutyczna polegająca na oklejaniu wybranych fragmentów ciała plastrami o specjalnej strukturze, jest jedną z metod plastrowania. Została opracowana i spopularyzowana na początku lat osiemdziesiątych przez Japończyka Dr Kenzo Kase. Wykorzystuje się w niej specjalnie wytworzony plaster – Kinesio Tex Gold. Jest to plaster nieograniczający ruchów, rozciągający się tylko na długość, o ciężarze i grubości zbliżonych do parametrów skóry. Jest odporny na działanie wody i nie powoduje uczuleń dzięki specjalnemu klejowi, którym jest nasączony z jednej strony. Kolory aplikacji nie mają żadnych dodatkowych działań[1].
Skuteczność
[edytuj | edytuj kod]Badania nad skutecznością plastrowania dynamicznego są prowadzone od momentu stworzenia tej metody.
Opublikowany został jeden przypadek zastosowania plastrowania dynamicznego przy dotkliwych bólach w dolnej partii pleców. Autorzy podkreślają stosowanie tej metody jako metody pomocniczej, przy czym w publikacji nie ma wzmianki o podstawowym leczeniu, któremu pacjent był poddany. Jest to również publikacja oparta o obserwację pojedynczego przypadku, brak w niej jakiejkolwiek grupy kontrolnej. Z tych powodów publikacja ta nie spełnia żadnych wymagań randomizowanych badań kontrolnych, a więc jest bezwartościowa z punktu widzenia medycyny opartej na faktach[2].
Plastrowanie dynamiczne ma również zastosowanie przy wzmacnianiu mięśni czworogłowych uda podczas ćwiczeń izokinetycznych[3]. Opis trzech przypadków przygotowany przez polskich lekarzy wskazuje, że w leczeniu paliatywnym metoda plastrowania dynamicznego przynosi korzystne rezultaty[4]. Jedno z badań wykazało poprawę w zakresie ruchów i bólu przy kontuzjach barku, jednak bez poprawy u młodych pacjentów z bólem ramienia[5].
Autorzy przeglądu systematycznego opublikowanego w 2014 roku w Journal of Psychophysiology wskazują na brak skuteczności tej metody w redukcji bólu pleców, bólu barków, bólów dolnego odcinka kręgosłupa. Jednocześnie plastrowanie dynamiczne miało taką samą skuteczność jako naklejenie plastrów w przypadkowy sposób (placebo), a jakość metodologii dotychczasowych badań była średnia (6,1 na 10 punktów w skali PEDro)[6]. W innym, opublikowanym w 2015 roku w British Journal of Sports Medicine, wskazano, że plastrowanie dynamiczne nie ma większej skuteczności w leczeniu przewlekłych bólów mięśniowo-szkieletowych[7]. Kontrowersje dotyczące stosowania tej metody pojawiają się również w serwisach popularnonaukowych[8][9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zbigniew Śliwiński i inni, Dynamiczne plastrowanie : podręcznik = Kinesiology taping, 2014.
- ↑ G. Hwang-Bo, J.H. Lee. Effects of kinesio taping in a physical therapist with acute low back pain due to patient handling: a case report. „International Journal of Occupational and Environmental Health”. 24 (3), s. 320–323, 2011. DOI: 10.2478/s13382-011-0029-8.
- ↑ I. Vithoulka i inni, The effects of Kinesio-Taping® on quadriceps strength during isokinetic exercise in healthy non athlete women, „Isokinetics and Exercise Science”, DOI: 10.3233/IES-2010-0352.
- ↑ Anna Pyszora, Agnieszka Wójcik, Małgorzata Krajnik. Are soft tissue therapies and Kinesio Taping useful for symptom management in palliative care? Three case reports. „Polska Medycyna Paliatywna”. 9 (3), 2010.
- ↑ Mark D. Thelen, Paul D. Stoneman, James A. Dauber. The Clinical Efficacy of Kinesio Tape for Shoulder Pain: A Randomized, Double-Blinded, Clinical Trial. „Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy”. 38 (7). DOI: 10.2519/jospt.2008.2791.
- ↑
Patrícia do Carmo Silva Parreira, Lucíola da Cunha Menezes Costa, Luiz Carlos Hespanhol Junior, Alexandre Dias Lopes i inni. Current evidence does not support the use of Kinesio Taping in clinical practice: a systematic review. „Journal of Physiotherapy”. 60 (1), s. 31–39, 2014. DOI: 10.1016/j.jphys.2013.12.008.
- ↑ Edwin Choon Wyn Lim, Mathew Guo Xiang Tay. Kinesio taping in musculoskeletal pain and disability that lasts for more than 4 weeks: is it time to peel off the tape and throw it out with the sweat? A systematic review with meta-analysis focused on pain and also methods of tape application. „British Journal of Sports Medicine”. 49, s. 1558–1566, 2015. DOI: 10.1136/bjsports-2014-094151.
- ↑ Kevin Loria: Here’s why Olympic athletes keep wearing that weird body tape. ScienceAlert. [dostęp 2016-08-20]. (ang.).
- ↑ Ian Graber-Stiehl: Why does pseudoscience win at the Olympics? Michael Phelps’ „cupping” is just the latest quackery to hit the games. 2016-08-17. [dostęp 2016-08-20]. (ang.).
