Przejdź do zawartości

Piszon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Piszon – jedna z czterech odnóg rzeki wypływającej z biblijnego Raju (Księga Rodzaju 2:11)[1]. Pozostałe, czyli Tygrys i Eufrat, mają swoje odpowiedniki w istniejących w rzeczywistości rzekach. Piszonu, podobnie jak Gichonu, nie udało się odnieść do ziemskiej geografii. Pismo święte podaje, że Piszon opływał cały kraj Chawila, w której znajdowało się złoto a także wonna żywica i czerwony kamień[2].

Na temat położenia Piszonu istniało wiele teorii, bardziej lub mniej prawdopodobnych. Na przykład Peter Heyleyn w XVII wieku sugerował, że Piszon nie mógł być, zgodnie z rozpowszechnioną teorią, Gangesem, gdyż znajduje się on zbyt daleko od krain wymienianych przez Mojżesza. Według niego byłby południową odnogą Tygrysu, co sugerowałoby położenie Edenu w Mezopotamii. Piszon wraz z pozostałymi rzekami mógł być też symbolem niezwykłej urodzajności Edenu[3][4].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jean Delumeau, Historia Raju, Warszawa 1996.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Hugolin Langkammer, "Mały słownik biblijny", Wydawnictwo św. Antoniego, wydanie IV, ISBN 83-85880-00-3, str. 151
  2. Księga Rodzaju 2:11-12, Biblia Tysiąclecia, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań - Warszawa 1971, wydanie II, str. 23
  3. Biblia Tysiąclecia, przypis do wersetu 2:10, Wydawnictwo Pallottinum, Poznań - Warszawa 1971, wydanie II, str. 23
  4. Zenon Ziółkowski, "Najtrudniejsze stronice Biblii", Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1989, ISBN 83-211-1017-7, str. 139-140