Pietro Fumasoni Biondi

Pietro Fumasoni Biondi

Kardynał prezbiter
Kraj działania	Włochy
Data i miejsce urodzenia	4 września 1872 Rzym
Data i miejsce śmierci	12 lipca 1960 Rzym
Miejsce pochówku	Campo Verano
Prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary
Okres sprawowania	1933–1960
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	17 kwietnia 1897
Nominacja biskupia	14 listopada 1916 tytularny arcybiskup Doclea
Sakra biskupia	10 grudnia 1916
Kreacja kardynalska	13 marca 1933 Pius XI
Kościół tytularny	Santa Croce in Gerusalemme

Sukcesja apostolska

Data konsekracji	10 grudnia 1916
Konsekrator	Domenico Serafini
Współkonsekratorzy	Amand-Théophile-Joseph Legrand Agostino Zampini
Konsekrowani biskupi James Edwin Cassidy 27 maja 1930 Filippo Bernardini 21 maja 1933 James Anthony Walsh 29 czerwca 1933 Paolo Marella 29 października 1933 Mario Zanin 7 stycznia 1934 Antonio Riberi 28 października 1934 Giovanni Panico 8 grudnia 1935 Ildebrando Antoniutti 29 czerwca 1936 Sylvester Patrick Mulligan 23 maja 1937 Leone Giacomo Ossola 17 października 1937 Johannes Theodor Suhr 15 stycznia 1939 Domenico Brizi 11 lutego 1945 Martin Lucas 29 października 1945 Francesco Costantino Mazzieri 13 lutego 1949 Pietro Sigismondi 8 stycznia 1950 Dominique Hoàng-van-Doàn 3 września 1950 John Boekenfoehr 3 maja 1953 Romolo Carboni 25 października 1953
Współkonsekrowani biskupi Roberto Vicentini 19 maja 1921 Henri Laurent Janssens 19 czerwca 1921 Filippo Cortesi 21 sierpnia 1921 Mario Giardini 8 grudnia 1921 Adriaan Smets 28 października 1922 Bernhard Adriaan Gijlswijk 8 grudnia 1923 Alessandro Fontana 21 stycznia 1923

Pietro Fumasoni Biondi (ur. 4 września 1872 w Rzymie, zm. 12 lipca 1960 tamże) – włoski duchowny katolicki, dyplomata i wysoki urzędnik Kurii Rzymskiej, kardynał.

Po ukończeniu rzymskiego seminarium przyjął święcenia kapłańskie 17 kwietnia 1897 z rąk Wikariusza Rzymu kardynała Lucida Parocchiego. W latach 1897–1916 był wykładowcą w Ateneum „De propaganda Fide”.

14 listopada 1916 otrzymał nominację biskupią na delegata apostolskiego do wsch. Indii. Sakry udzielił mu kardynał Domenico Serafini. W 1921 został sekretarzem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary, a rok później delegatem do USA. 13 marca 1933 otrzymał nominację kardynalską, a trzy dni później, po śmierci kardynała Willema van Rossuma, został prefektem Kongregacji Rozkrzewiania Wiary. Urząd ten piastował przez 27 lat, aż do śmierci. Brał udział w konklawe 1939 i 1958 roku. Wyświęcił na kapłanów przyszłych kardynałów Reginalda Delargey, Jamesa Knoxa i Maurice'a Otungę. Został pochowany na cmentarzu Campo Verano.

Bibliografia

• sylwetka w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy. www2.fiu.edu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-03)].
• Catholic-Hierarchy