Przejdź do zawartości

Pieniaki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pieniaki
Пеняки
Ilustracja
Kościół w Pieniakach
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

brodzki

Powierzchnia

1 642 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności
• gęstość


622
378,81 os./km²

Nr kierunkowy

380 3266

Kod pocztowy

80664

Położenie na mapie obwodu lwowskiego
Mapa konturowa obwodu lwowskiego, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pieniaki”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pieniaki”
Ziemia49°53′42″N 25°11′13″E/49,895000 25,186944

Pieniaki (ukr. Пеняки) – wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie brodzkim; do 1945[1] w Polsce, w województwie tarnopolskim, w powiecie brodzkim, siedziba gminy Pieniaki.

Pieniaki leżą nad Seretem, 22 km na południe od Brodów

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1866 w Pieniakach przebywał polski malarz Artur Grottger, 24 lipca wykonał rysunek przedstawiający trzech Sybiraków pracujących nad wyciosaniem krzyża[2].

We wsi swoją siedzibę miały parafie greckokatolicka i rzymskokatolicka. Kościół pw. Alfonsa Rodrigueza, ufundowany w XIX w. przez Anielę z Bielskich Miączyńską, został całkowicie zniszczony w czasie I wojny światowej. Od tej pory nabożeństwa odbywały się w kaplicy dworskiej[3].

W skład sołectwa Pieniaki wchodziły kolonia Hucisko Pieniackie, zamieszkałe wyłącznie przez Polaków, oraz leśniczówka Rąbana. W latach 1943–1944 nacjonaliści ukraińscy z OUNUPA oraz dywizji SS Galizien zamordowali na terenie sołectwa 159 Polaków, w tym ks. Józefa Pikotę i leśniczego Grzegorza Jerzego Żelaznego[4].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni

[edytuj | edytuj kod]

Zmarli

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).
  2. „Grottger. Wystawa w 150. rocznicę urodzin i 120. rocznicę śmierci artysty”, Muzeum Narodowe w Krakowie, Kraków 1988, s. 16.
  3. a b Beata Szykulska, Pieniaki [online], Bondi – wycena mienia zabużańskiego, wycena nieruchomości [dostęp 2023-03-26] (pol.).
  4. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 84–86, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  5. Przeszłość i zabytki województwa tarnopolskiego, 1926.
  6. Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich. T. VIII. Warszawa: 1880-1902, s. 88–89.
  7. Jerzy hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny: genealogia żyjących rodów polskich. Lwów, Warszawa, 1908, s. 613.
  8. Alfonsyna Alfonzyna hr. Miączyńska z Miączyna h. Suchekomnaty (ID: 5.396.313).
  9. Jerzy Hr. Dunin-Borkowski: Almanach błękitny: genealogia żyjących rodów polskich. Lwów, Warszawa, 1908, s. 208–209.
  10. Henryk Komański, Tamże.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]