Przejdź do zawartości

Phil Anderson

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phil Anderson
Ilustracja
Anderson podczas prologu Tour de France (1993)
Data i miejsce urodzenia

12 marca 1958
Londyn

Obywatelstwo

Australia

Informacje klubowe
Klub

zakończył karierę

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1980–1983 Peugeot-Esso-Michelin
1984–1987 Panasonic
1988–1990 TVM
1991–1994 Motorola

Phil Anderson, właściwie Phillip Grant Anderson (ur. 12 marca 1958 w Londynie) – były australijski kolarz szosowy, pierwszy Australijczyk, który zdobył maillot jaune podczas Tour de France.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Phil Anderson urodził się w Londynie, ale wyjechał z rodziną do Australii, będąc dzieckiem. Mieszkał w Melbourne, w 1975 r. ukończył Trinity Grammar School. Jego pierwszym klubem był Hawthorn Cycling Club. Przed ukończeniem dwudziestego roku życia, jako amator, wygrał w 1977 r. Tour of New Zealand. W 1979 r. wyjechał do Europy, gdzie wygrywając wyścigi amatorskie zwrócił na siebie uwagę drużyn profesjonalnych. Karierę zawodowca rozpoczął w 1980 r.

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]
Phil Anderson

Anderson rozpoczął zawodowe ściganie w barwach Peaguota. Już w 1981 r. udało mu się założyć (jako pierwszemu człowiekowi spoza Europy) maillot jaune. Sam zawodnik opowiada o tym w ten sposób:

To było w Pirenejach, mój pierwszy Tour de France. Nie miałem aspiracji aby zostać liderem, nic z tych rzeczy. Dostałem zadanie, miałem pilnować lidera, Francuza i mu pomagać. Na trasie zapomniałem jakie mam zadanie i po prostu jechałem z przodu z najlepszymi, pokonując z nimi kilka górskich szczytów. Potem podjechał do mnie mój dyrektor sportowy i zapytał co się stało z moim liderem, którego miałem pilnować. – Ojej, faktycznie, gdzie on jest? – zapytałem. Dyrektor odpowiedział, że został w drugiej grupie, jakieś 5–10 minut z tyłu. Powiedziałem mu: – Nie ma strachu, zaczekam na niego i mu pomogę. Ale on kazał mi zostać w czołówce, unikać kłopotów i postarać się dojechać z najlepszymi. Tak też zrobiłem, dotarłem do ostatniego wzniesienia na etapie z Bernardem Hinault i Lucienem van Impem, który nam odjechał na tym podjeździe na kilka minut. Ja miałem jednak spory zapas czasu z poprzednich etapów i w ten sposób zostałem liderem wyścigu. To była niespodzianka, nie spodziewałem się jej, wiedziałem że maillot jaune jest bardzo ważna i ma długą historię, ale dla mnie tamtego dnia najlepsze było to, że nie muszę prać swojej koszulki, tylko dostanę nową. Ale kiedy się ją nosi, jest się na najwyższym sportowym poziomie[1].

Żółtą koszulkę lidera założył ponownie, na 9 dni, w 1985 r. W 1982 r. zajął 5. miejsce w Tour de France, zdobywając równocześnie białą koszulkę lidera klasyfikacji młodzieżowej.

Najlepszy sezon w karierze Anderson odnotował w 1985 r. Wygrał Tour Méditerranéen, Volta a Catalunya, Critérium du Dauphiné Libéré, Tour de Suisse, zajął 5. miejsce w Tour de France oraz ukończył na drugim miejscu Gandawa-Wevelgem i Ronde van Vlaanderen. W następnych latach zajmował miejsca na podium w wyścigach klasycznych, m.in. Mediolan-Turyn, Liège-Bastogne-Liège czy Paryż-Tours. Jego ostatnim wielkim zwycięstwem był triumf na 10. etapie Tour de France w 1990 r. Karierę sportową zakończył w 1994 r.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Anderson był dwukrotnie żonaty. Z pierwszą żona związał się zaraz po rozpoczęciu profesjonalnej kariery, z drugą w 1994 r. Ich związek rozpadł się w 2005 r. Po zakończeniu kariery nabył farmę w Jamieson, gdzie mieszka do dziś.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Został uhonorowany Orderem Australii w 1987 r. za zasługi dla kolarstwa[2]. W 2000 r. otrzymał Australian Sports Medal, a rok później Centenary Medal, za zasługi oddane społeczeństwu poprzez kolarstwo[3].

Najważniejsze sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
  • 1984
    • 1. miejsce w Züri-Metzgete
    • 3. miejsce w Liège-Bastogne-Liège
    • 3. miejsce w wyścigu Super Prestige Pernod International

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]