Przejdź do zawartości

Phaeoclavulina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Phaeoclavulina
Ilustracja
Koralówka zielonawa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

siatkoblaszkowce

Rodzina

siatkoblaszkowate

Rodzaj

Phaeoclavulina

Nazwa systematyczna
Phaeoclavulina Brinkmann
Jber. Westfäl. Prov.-Vereins 25: 197 (1897)
Typ nomenklatoryczny

Phaeoclavulina macrospora Brinkmann 1897

Phaeoclavulina Brinkmann – rodzaj grzybów z rodziny siatkoblaszkowatych (Gomphaceae)[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Grzyby klawarioidalne, saprotrofy, dawniej zaliczane do rodzaju Ramaria, później włączone do odrębnego rodzaju. Rodzaje te mają podobną budowę morfologiczną, różnią się obecnością lub brakiem sprzążek na strzępkach i ornamentacją zarodników. Zarodniki Phaeoclavulina są kolczaste, brodawkowate, nieco grzbieciste lub siatkowate, owocniki mają kształt wachlarzowaty, lejkowaty lub koralowaty[2].

Systematyka i nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum

Gomphaceae, Gomphales, Phallomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Synonimy

Chloroneuron Murrill 1911, Chlorophyllum Murrill 1910[3].

Gatunki występujące w Polsce

Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[5]. Wykaz gatunków i nazwy polskie według Władysława Wojewody[6] i innych[4].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-07-01] (ang.).
  2. Ammanee Maneevun, Jolyon Dodgson, Niwat Sanoamurang, Phaeoclavulina and Ramaria (Gomphaceae, Gomphales) from Nam Nao National Park, Thailand, „Tropical Natural History”, 12 (2), 5 listopada 2023, s. 147–164.
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-07-01] (ang.).
  4. a b c Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-10-09] (pol.).
  5. Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2013-03-05] (ang.).
  6. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 579–583, ISBN 83-89648-09-1.