Przejdź do zawartości

Petros Petridis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Petros Petridis
Imię i nazwisko

Petros Joanu Petridis

Data i miejsce urodzenia

23 lipca 1892
Niğde

Pochodzenie

greckie

Data i miejsce śmierci

17 sierpnia 1977
Ateny

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Petros Joanu Petridis, gr. Πέτρος Ιωάννου Πετρίδης (ur. 23 lipca 1892 w Niğde, zm. 17 sierpnia 1977 w Atenach[1][2]) – grecki kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kształcił się w amerykańskim Robert College w Konstantynopolu, gdzie jego nauczycielami byli Géza de Hegey (fortepian) i Italo Selvelli (harmonia)[1][2]. W 1911 roku wyjechał do Paryża, gdzie podjął studia prawnicze na Sorbonie[1]. W latach 1911–1914 studiował ponadto nauki polityczne w École libre des sciences politiques[1][2]. Pobierał prywatnie lekcje u Alberta Wolffa (1914) i Alberta Roussela (1919)[1][2]. W latach 1918–1919 był dyrektorem biura prasowego greckiej ambasady w Londynie[1]. Wykładał muzykę grecką w londyńskim King’s College (1918–1919) oraz język grecki na Sorbonie (1919–1921)[1]. Swoją pracę dzielił między Paryż i Ateny[1][2]. Współpracował z licznymi gazetami angielskimi, amerykańskimi i greckimi[2], m.in. „Musical Times” i „Christian Science Monitor”[1]. Był członkiem Académie des Beaux-Arts w Paryżu (1958) i Akademii Ateńskiej (1959)[1].

W swojej twórczości nawiązywał do greckiej muzyki ludowej i hymnodii bizantyńskiej, stosował skale modalne[1][2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory orkiestrowe

  • Kleftiki chori (1922)
  • 5 symfonii (I „Grecka” 1928–1929, II „Liryczna” 1941, III „Paryska” 1944–1946, IV „Dorycka” 1941–1943, V „Pastoralna” 1949–1951 zrewid. 1972–1973)
  • Concerto Grosso na instrumenty dęte i kotły (ok. 1929)
  • Suita grecka (1929–1930)
  • Dijenis Akritas (1933–1939)
  • Studies na małą orkiestrę (1934)
  • 2 koncerty fortepianowe (I 1934 zrewid. ok. 1948, II 1937)
  • Wizandini tisia (1934–1935)
  • Suita jońska (ok. 1935)
  • Koncert wiolonczelowy (1936)
  • Chorał i wariacje na temat Kirie ton dinameon na smyczki (1940)
  • Chorał i wariacje na temat Christos anesti na smyczki (1941–1943)
  • Largo na smyczki (1944)
  • Isagoji pentimi kie iroiki (1944)
  • Koncert skrzypcowy (1972)
  • Koncert na 2 fortepiany (1972)

Utwory kameralne

  • Trio fortepianowe (ok. 1933)
  • Kwartet smyczkowy (1951, niedokończony)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Ajos Pawlos na recytatora, solistów, chór i orkiestrę (1950)
  • Rekwiem ja ton aftorkratora na solistów, chór i orkiestrę (1952–1964)

Opera

  • Zefira (1923–1925, zrewid. 1958–1964)

Balet

  • O pramateftis (1941–1943)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 76–77. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2778. ISBN 0-02-865529-X.