Przejdź do zawartości

Peloroplites

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Peloroplites
Carpenter, Bartlett, Bird & Barrick, 2008
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Infragromada

archozauromorfy

Nadrząd

dinozaury

Rząd

dinozaury ptasiomiedniczne

Podrząd

tyreofory

Infrarząd

ankylozaury

Rodzina

nodozaury

Rodzaj

Peloroplites

Gatunki

Peloroplites cedrimontanus

Peloroplitesrodzaj ankylozaura z rodziny nodozaurów (Nodosauridae). Żył we wczesnej kredzie na terenie dzisiejszej Ameryki Północnej. Jego szczątki odkryto w datowanych na apt i alb (116–109 mln lat temu) osadach formacji Cedar Mountain w stanie Utah w Stanach Zjednoczonych. Peloroplites został opisany w oparciu (CEUM 26331) o niekompletną czaszkę i liczne kości szkieletu pozaczaszkowego pochodzące z tego samego stanowiska. Egzemplarze te zostały desygnowane na paratypy. Rodzaj obejmuje jeden gatunekPeloroplites cedrimontanus – opisany przez Kennetha Carpentera i współpracowników w 2008[1].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Peloroplites, mierząc około 5–5,5 m długości, osiągał rozmiary zbliżone do zauropelty i był jednym z największych nodozaurów. Żył w okresie, gdy u ankylozaurów przejawiała się tendencja do zwiększania rozmiarów. Czaszka mierzyła około 56 cm długości i była szeroka na 35,5 cm na wysokości oczu. Nie miała zębów dziobowych, jedynie niewielkie rogowe zgrubienia. Górna część czaszki była tylko lekko wypukła. Jedyny zachowany ząb policzkowy był duży i kształtem przypominał zęby prikonodona, innego nodozauryda żyjącego w tym samym czasie. Zachowała się tylna połówka masywnie zbudowanej żuchwy[1].

Zachowały się kości każdej części ciała z wyjątkiem kończyn tylnych. Podobnie jak u sylwizaura sześć połączonych kręgów wspierało kość miedniczną. Kości biodrowe zdają się rozszerzać o 55°, podczas gdy dla innych nodozaurów wartość ta wynosi 30–40° – może to być jednak anomalia w zapisie kopalnym. W przeciwieństwie do innych przedstawicieli Nodosauridae kość łokciowa była długa i prosta, a kość skokowa nie była połączona z piszczelą[1].

Paleobiologia i paleoekologia

[edytuj | edytuj kod]

Peloroplites został odnaleziony w mułowcach, na stanowisku z którego pochodzą również skamieniałości żółwi, pterozaurów, czterech osobników nieopisanego jeszcze brachiozauryda, bazalnego ankylozauryda Cedarpelta oraz ornitopodów z grupy iguanodontów. Ankylozaury zaczęły zwiększać swoje rozmiary na granicy aptu i albu; zarówno Cedarpelta jak i Peloroplites są podobnej wielkości co Sauropelta – żyjący w tym samym czasie nodozauryd z formacji Cloverly na terenie dzisiejszych stanów Montana i Wyoming. Wiele izolowanych kości ze starszych pokładów formacji Cedar Mountain, przypisywanych zauropelcie, może w rzeczywistości należeć do przedstawicieli rodzaju Peloroplites[1].

Ankylozaury były czworonożnymi zwierzętami, żywiącymi się nisko rosnącą roślinnością[2]. Duże zęby i masywne szczęki sugerują, że Peloroplites żywił się twardszymi roślinami niż jakikolwiek inny ankylozaur[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e Kenneth Carpenter, Jeff Bartlett, John Bird, Reese Barrick. Ankylosaurs from the Price River Quarries, Cedar Mountain Formation (Lower Cretaceous), east-central Utah. „Journal of Vertebrate Paleontology”. 28 (4), s. 1089–1101, 2008. (ang.). 
  2. Matthew K. Vickaryous, Teresa Maryańska, David B. Weishampel: Ankylosauria. W: David B. Weishampel, Peter Dodson, Halszka Osmólska (red.): The Dinosauria. Wyd. drugie. Berkeley: University of California Press, 2004, s. 363–392. ISBN 0-520-24209-2.