Patty Smyth
Smyth w kwietniu 2011 roku podczas imprezy Vanity Fair Tribeca Film Festival | |
Imię i nazwisko |
Patricia Smyth |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność |
od 1981 |
Wydawnictwo | |
Powiązania | |
Instrument | |
Fortepian, głos, gitara | |
Zespoły | |
Scandal | |
Strona internetowa |
Patricia Smyth (ur. 26 czerwca 1957 w Nowym Jorku) – amerykańska piosenkarka i autorka tekstów. Po raz pierwszy zwróciła na siebie uwagę całego kraju wraz z zespołem rockowym Scandal, a następnie zaczęła nagrywać i występować jako artystka solowa. Jej charakterystyczny głos i wizerunek nowej fali zyskały szerokie uznanie dzięki nagraniom wideo emitowanym w telewizji kablowej, takiej jak MTV[1][2][3]. Jej debiutancki solowy album Never Enough został dobrze przyjęty i wygenerował parę przebojów Top 100. We wczesnych latach 90. znalazła się w Top 10 z przebojowym singlem „Sometimes Love Just Ain’t Enough”, w duecie z Donem Henleyem z Eagles[1][4]. Wykonała i napisała wraz z Jamesem Ingramem piosenkę „Look What Love Has Done” do filmu Junior z 1994 roku[4]. Praca ta przyniosła jej nominację do nagrody Grammy w kategorii „Najlepsza piosenka napisana dla mediów wizualnych”, a także nominację do Oscara za najlepszą oryginalną piosenkę[4]. Smyth poślubiła emerytowanego tenisistę Johna McEnroe w 1997 roku.
Kariera muzyczna
[edytuj | edytuj kod]Z zespołem Scandal
[edytuj | edytuj kod]Po dorastaniu w Brooklynie[4], dzielnicy Gerritsen Beach, Smyth dołączyła do Scandal jako główna wokalistka w 1981 roku. W następnym roku zespół wydał debiutancką EP-kę o tym samym tytule[2]. Utwór „Goodbye to You” stał się najlepiej sprzedającym się albumem wytwórni Columbia Records[3][5]. W 1984 roku wydali Warrior[2]. Album promowany przez MTV Airplay osiągnął 17 miejsce na liście Billboard 200 w USA, a pierwsza piosenka z tego wydania, również zatytułowana „The Warrior”, znalazła się w pierwszej dziesiątce[1][2]. Jednak pomimo ich sukcesu, wewnętrzne konflikty w zespole doprowadziły wkrótce potem do ich rozpadu.
Kariera solowa
[edytuj | edytuj kod]Po rozpadzie Scandal Smyth została zaproszona przez swojego przyjaciela Eddiego Van Halena, aby dołączyć do zespołu Van Halen, aby zastąpić Davida Lee Rotha na stanowisku wokalisty[4]. Jednak odrzuciła ofertę, ponieważ była w ósmym miesiącu ciąży i „to nie był dla mnie odpowiedni czas” – mówi teraz. „Byłam nowojorczanką, nie chciałam mieszkać w Los Angeles ... a ci faceci byli pijani i cały czas walczyli”. W 1985 wystąpiła gościnnie na albumie The Hooters Nervous Night w piosence „Where Do the Children Go” jako wokalistka towarzysząca[4].
Smyth wydała swój pierwszy solowy album, Never Enough, w 1987 roku[1]. Zawierał on jej wersję piosenki Toma Waitsa „Downtown Train”[6][7], która za sprawą Roda Stewarta stała się hitem trzy lata później, oraz utwór tytułowy „Never Enough”[1], który był współtworzony z członkami The Hooters i oparty na piosence pod tym samym tytułem, którą członkowie The Hooters Eric Bazilian i Rob Hyman napisali dla swojego wcześniejszego zespołu Baby Grand[8]. W 1992 roku wydała kolejny solowy album, Patty Smyth, który wyprodukowany został przez Roya Bittana[4]. Na albumie znalazł się utwór, który potem stał się hitem przez duet z Donem Henleyem z Eagles, zatytułowanym „Sometimes Love Just Ain’t Enough”[4][9]. Piosenka zadebiutowała na drugim miejscu, później zdobywając sam szczyt listy Billboard Hot 100 i uzyskała status złotej płyty za sprzedaż 500 000 egzemplarzy[1][10]. Album, również ze złotym certyfikatem, zawierał dodatkowy hit z listy Top 40 w USA z „No Mistakes”[11], a także dał początek drobnemu przebojowi „I Should Be Laughing”[3]. Smyth wcześniej nagrywała z Henleyem kilka piosenek jako chórzystka na jego albumach Building the Perfect Beast[12] i The End of the Innocence[13].
Następnie Smyth była współautorką piosenki „Look What Love Has Done” z 1994 roku, nominowanej do Grammy i Oscara po włączeniu jej do ścieżki dźwiękowej do filmu fabularnego Junior[4]. Kolejne zamówienia na ścieżkę dźwiękową zaowocowały napisaniem i skomponowaniem melodii przewodniej „Wish I Were You” do filmu fabularnego Armageddon z 1998 roku[4][9]. (Jej mąż, John McEnroe, stwierdził w swojej autobiografii[14], że do napisania piosenki zainspirowała ją jego własna próba kariery muzycznej; była zaskoczona jego ekscytacją muzyką, kiedy jej własne uczucia dotyczące przemysłu muzycznego były znacznie bardziej ambiwalentne.)
W 2015 roku, aby promować wydanie jej świątecznego albumu zatytułowanego Come on December[1][4][15], sfinansowała kampanię wspierającą Headstrong Project, a wszystkie pieniądze zebrane z zamówień jej albumu w przedsprzedaży trafiły do organizacji non-profit[16][17]. Album zawierał singiel „Broken”, a teledysk do tego singla został wydany tuż przed dniem weteranów i został nakręcony na podstawie rozdziału Veterans of Foreign Wars[18][19]. Album ukazał się 20 listopada 2015 roku.
9 października 2020 roku Patty ponownie powróciła do muzyki z nowym minialbumem I’s About Time[1][20][21]. Album zawarł 6 nowych oryginalnych piosenek oraz cover „Ode to Billie Joe” Bobbie Gentry oraz, wcześniej wydany na Never Enough, cover „Downtown Train” Toma Waitsa[4][7][15][22][23][24].
Ponowne zejście się zespołu Scandal
[edytuj | edytuj kod]W 2004 roku VH1 zwerbowało Smyth i pozostałych członków Scandal do odcinka Bands Reunited[4][15][17], co zaowocowało małą trasą koncertową na wschodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych w 2005 roku[17][21]. W następnym roku Columbia/Legacy wydała nową kompilację CD Scandal w ramach serii We Are the ’80s[25][26]. Kompilacja zawierała trzy niewydane utwory z sesji nagraniowych z 1982 roku („Grow So Wise”, „If You Love Me”, „I’m Here Tonight”) oraz „All My Life”, dostępne wcześniej na drugiej stronie „Goodbye to You”. W lipcu 2008 Billboard poinformował o zbliżającym się wydaniu nowej muzyki zespołu (z udziałem oryginalnych członków Keitha Macka i Benjy’ego Kinga)[26]. Swój pierwszy singiel wydany jako zespół („Hard for You to Love Me”, nazywany również „Make It Hard”) od ponad 24 lat, wydali 17 stycznia 2009 r. w Ridgefield w stanie Connecticut.
W 2017 roku piosenka Scandal „The Warrior” została użyta w serialu Netflixa, GLOW, jako piosenka przewodnia[17][23][27][28][29].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]W wieku 16 lat opuściła dom rodzinny[9].
Smyth ma córkę Ruby ze swoim pierwszym mężem Richardem Hellem[20][30]. Poznała Johna McEnroe w 1993 roku[20]; ich córka Anna urodziła się w 1995 r.[20], a para pobrała się w 1997 r. Od tego czasu mają kolejną córkę, Avę[31].
Smyth i McEnroe mieszkają w bliźniaku na Upper West Side na Manhattanie[4][32]. W czasie pandemii rezydowali w Malibu[4][20][22].
Ze względu na życie rodzinne i wychowanie 6 dzieci zdecydowała się na jakiś czas przerwać swoją karierę muzyczną[4][9][17]. Do decyzji przyczyniło się też uczucie, że nikt jej nie zna i nie docenia jako wokalistki i piosenkopisarki, mimo faktu, że jej piosenki plasowały się na czołowych pozycjach list przebojów[9].
25 czerwca 2019 roku magazyn The New York Times umieścił Patty Smyth na liście setek artystów, których materiał został podobno zniszczony w pożarze Universal Studios w 2008 roku[33].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]Albumy
[edytuj | edytuj kod]- Never Enough (1987) – nr 66 U.S.[34]
- Patty Smyth (1992) – nr 47 U.S.[35], nr. 94 AUS
- Greatest Hits – Featuring Scandal (1998)
- Come on December (2015)
- It’s About Time (2020) – nr 56 U.S.[36]
Single
[edytuj | edytuj kod]Year | Single | Peak chart positions | Album | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
US[37] | US Main | US AC | AUS | UK[38] | CAN | CAN AC | |||
1987 | „Never Enough” | 61 | 4 | – | – | – | – | – | Never Enough |
„Downtown Train” | 95 | 40 | – | – | – | – | – | ||
„Isn’t It Enough” | – | 26 | – | – | – | – | – | ||
1992 | „Sometimes Love Just Ain’t Enough” (z Donem Henleyem) | 2[10] | – | 1 | 5 | 22 | 1 | 2 | Patty Smyth |
„No Mistakes” (nie uznane wokale Dona Henleya) | 33 | – | 4 | – | – | – | – | ||
1993 | „I Should Be Laughing” | 86 | – | – | – | – | – | – | |
„Shine” | – | – | – | – | – | – | – | ||
1994 | „Look What Love Has Done” | 106 | – | 23 | – | – | – | – | – |
2015 | „Broken” | – | – | – | – | – | – | – | Come on December |
2020 | „Drive” | – | – | – | – | – | – | – | It’s About Time |
„–” oznacza wydania, które nie znalazły się na listach |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h Patty Smyth | Biography & History [online], AllMusic [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b c d Brian Kachejian , Why Scandal’s Goodbye To You Was A Perfect Rock and Roll Moment [online], ClassicRockHistory.com, 4 czerwca 2020 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b c Patty Smyth & Scandal (Closed December 21, 2007) | New York City | reviews, cast and info | TheaterMania [online], theatermania.com [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Bio [online], Patty Smyth [dostęp 2021-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-15] (ang.).
- ↑ Patty Smyth and Scandal to perform Live at Mount Airy Casino Resort [online], Mount Airy Casino Resort [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Patty Smyth – Never Enough (1987, CD). [dostęp 2021-03-11].
- ↑ a b Patty Smyth Sings Tom Waits « American Songwriter [online], American Songwriter, 25 września 2020 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Baby Grand (3) [online], Discogs [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b c d e CrypticRock, Interview – Patty Smyth [online], Cryptic Rock, 10 stycznia 2018 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ Don Henley – Building The Perfect Beast (1984, Target, CD). [dostęp 2021-03-11].
- ↑ Don Henley – The End Of The Innocence (1989, Vinyl). [dostęp 2021-03-11].
- ↑ James Kaplan , You cannot be serious, wyd. Berkley trade pbk. ed, New York: Berkley Books, 2003, ISBN 0-425-19008-0, OCLC 52726631 [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ a b c It’s About Time – Patty Smyth | Songs, Reviews, Credits | AllMusic. [dostęp 2021-03-11].
- ↑ Patty Smyth: Come on December on PledgeMusic [online], web.archive.org, 2 sierpnia 2017 [dostęp 2021-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-02] .
- ↑ a b c d e Patty Smyth On Turning Down Van Halen, Getting Patti Smith’s Mail, And Releasing Her First New Music In 28 Years [online], Stereogum, 23 lipca 2020 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Patty Smyth Releases 'Broken,' New Song, for Veteran’s Day [online], PEOPLE.com [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Facebook [online], facebook.com [dostęp 2024-04-25] (pol.).
- ↑ a b c d e Patty Smyth and John McEnroe Open Up About Their 23-Year Marriage [online], PEOPLE.com [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b Edna Gundersen , Patty Smyth Returns With Her First Album in 28 Years [online], AARP [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b After Almost 30 Years, Patty Smyth Returns With New Album ‘It’s About Time’ [online], NPR.org [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ a b Patty Smyth Releases Cover of Tom Waits’ Downtown Train, Final Preview From First New Album in 28 Years It’s About Time (October 9/BMG) [online], Shore Fire Media [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ It’s About Time – Amazon [online], amazon.com [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ We Are the ’80s – Amazon [online], amazon.com [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ a b Patty Smyth, Scandal To Reunite, Record [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ S1E1 – GLOW (Pilot) List of Songs | WhatSong. [dostęp 2021-03-11].
- ↑ Ani Bundel , Your Guide To All The Songs Featured In ‘GLOW’ Season 1 [online], Elite Daily [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Music from GLOW S1E01 [online], Tunefind [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Facebook i inni, THE CRADLE MELLOWS PATTY SMYTH, Los Angeles Times, 22 marca 1987 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Patty Smyth and John McEnroe Still Rockin’ [online], PEOPLE.com [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ John McEnroe: From Homes in Queens to a Central Park Duplex, „Wall Street Journal”, 14 lutego 2017, ISSN 0099-9660 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Jody Rosen , Here Are Hundreds More Artists Whose Tapes Were Destroyed in the UMG Fire (Published 2019), „The New York Times”, 25 czerwca 2019, ISSN 0362-4331 [dostęp 2021-03-11] (ang.).
- ↑ Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ Patty Smyth [online], Billboard [dostęp 2021-03-11] .
- ↑ British hit singles & albums., wyd. 19th ed, London: Guinness World Records, 2006, ISBN 1-904994-10-5, OCLC 64098209 [dostęp 2021-03-11] .