Przejdź do zawartości

Patricia Djaté-Taillard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Patricia Djaté-Taillard
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1971
Paryż

Wzrost

173 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Halowe mistrzostwa świata
srebro Paryż 1997 bieg na 1500 m
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Sztokholm 1996 bieg na 800 m

Patricia Djaté-Taillard, z domu Djaté (ur. 3 stycznia 1971 w Paryżu[1][2]) – francuska lekkoatletka, biegaczka średniodystansowa, srebrna medalistka halowych mistrzostw świata i halowa mistrzyni Europy, olimpijka.

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Zajęła 8. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach świata juniorów w 1988 w Greater Sudbury[3]. Odpadła w eliminacjach biegu na 800 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[4]. Zajęła 8. miejsce w finale tej konkurencji na mistrzostwach świata juniorów w 1990 w Płowdiwie[5].

Jako seniorka zajęła 4. miejsce w biegu na 800 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie[6]. Odpadła w eliminacjach tej konkurencji na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu[7], a na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach zajęła w niej 7. miejsce[8]. Odpadła w półfinale biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie[9]. Zajęła 4. miejsce w finale tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[10].

Zwyciężyła w biegu na 800 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie, wyprzedzając Stellę Jongmans z Holandii i Swietłanę Mastierkową z Rosji[11]. Zajęła 6. miejsce w finale tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie[1].

Zdobyła srebrny medal w biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu, przegrywając jedynie z Rosjanką Jekatieriną Podkopajewą, w wyprzedzając Polkę Lidię Chojecką (druga na mecie Amerykanka Mary Slaney została zdyskwalifikowana z powodu dopingu)[12]. Odpadła w półfinale na tym dystansie na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[13], a także w eliminacjach biegów na 800 metrów i na 1500 metrów na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[14]. Zajęła 5. miejsce w finale biegu na 1500 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 2000 w Gandawie[15].

Djaté-Taillard była mistrzynią Francji w biegu na 800 metrów w 1994 i 1999, wicemistrzynią na tym dystansie w 1992 i brązową medalistką w biegu na 400 metrów w 1995[16][17]. W hali była mistrzynią Francji w biegu na 800 metrów w latach 1994–1997 i 1999 oraz w biegu na 1500 metrów w 2000[18].

Była trzykrotną rekordzistką Francji w biegu na 800 metrów do czasu 1:56,53, uzyskanego 9 września 1995 w Monako oraz jednokrotną w biegu na 1500 metrów z wynikiem 4:02,26, osiągniętym 23 sierpnia 1996 w Brukseli[19].

Jest aktualną (październik 2021) rekordzistką Francji w biegu na 800 metrów ze wspomnianym wynikiem 1:56,53, a także w biegu na 1000 metrów z wynikiem 2:31,93 (25 sierpnia 1995 w Brukseli)[20].

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy życiowe Patricii Djaté-Taillard[2][21]:

  • bieg na 800 metrów – 1:56,53 (9 września 1995, Monako)
  • bieg na 800 metrów (hala) – 2:01,04 (19 lutego 1999, Gandawa)
  • bieg na 1000 metrów – 2:31,93 (25 sierpnia 1995, Bruksela)
  • bieg na 1000 metrów (hala) – 2:37,87 (28 lutego 1997, Eaubonne)
  • bieg na 1500 metrów – 4:02,26 (23 sierpnia 1996, Bruksela)
  • bieg na 1500 metrów (hala) – 4:06,16 (9 marca 1997, Paryż)
  • bieg na milę – 4:27,58 (16 lipca 1997, Nicea)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Patricia Djaté-Taillard [online], olympedia.org [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  2. ↑ a b Les Biographies: Patricia Taillard [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2021-03-30] (fr.).
  3. ↑ World Junior Championships 1988 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  4. ↑ European Junior Championships 1989 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-03-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-29] (ang.).
  5. ↑ World Junior Championships 1990 [online], wjah.co.uk [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  6. ↑ Gérard Dupuy, Jeux Méditerranéens [online], cdm.athle, 31 sierpnia 2021, s. 6 [dostęp 2021-10-12] (fr.).
  7. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 529 [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 592 [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  9. ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 131 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  10. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 268–269 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  11. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 536–537 [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  12. ↑ IAAF World Indoor Championships – Birmingham 2018, Statistics Handbook [online], IAAF, s. 135 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  13. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 275 [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  14. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 601–602 [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  15. ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 553–554 [dostęp 2021-03-30] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  16. ↑ French Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  17. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 28 października 2021, s. 60, 109, 133, 147, 170, 177, 227 [dostęp 2021-10-29] (fr.).
  18. ↑ French Indoor Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2021-03-30] (ang.).
  19. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 236 i 242. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  20. ↑ Records (Actuel) National Seniors Femmes [online], Fédération Française d’Athlétisme, 21 lipca 2021 [dostęp 2021-10-28] (fr.).
  21. ↑ Patricia Djaté-Taillard w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2021-03-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Halowe mistrzynie Europy w biegu na 800 metrów

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patricia_Djaté-Taillard&oldid=73001833”