Przejdź do zawartości

Pasma Büngnera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pasma Büngnera (pasma Hankego-Bungnera, ang. bands of Büngner) – struktury mające znaczenie dla prawidłowego przebiegu właściwej regeneracji włókna nerwowego w przebiegu pierwotnego zwyrodnienia aksonalnego[1], kierując nowo powstałe aksony z powrotem do ich poprzedniego celu obwodowego[2].

Powstają w miejscu zwyrodniałego włókna nerwowego w wyniku proliferacji i następowemu łączeniu komórek Schwanna[1]. Na poziomie uszkodzenia aksonu występuje sprouting (odrastanie aksonów) – nowo powstałe aksonalne rozgałęzienia wnikają do pasm Bungnera, tworząc zgrupowania cienko zmielinizowanych włókien, które zastępują zwyrodniałe włókno[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b A. Bochenek, M.Reicher - Anatomia człowieka. Tom 4, PZWL, 2014, s. 11 978-83-200-4203-0
  2. Opóźnianie reakcji deacetylazy histonowej na uraz przyspiesza konwersję do naprawy komórek Schwanna i regeneracji nerwów | komunikacja przyrodnicza - Komunikacja - 2020 [online], Ulf sciences [dostęp 2020-05-31] (pol.).
  3. P.P. Liberski, W. Papierz, Neuropatologia Mossakowskiego, Wydawnictwo CZELEJ, 2005, s. 857 ISBN 83-89309-63-7