Przejdź do zawartości

Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności (niderl. Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit, w skrócie PNVD) – holenderska partia polityczna założona 31 maja 2006 roku przez Marthijna Uittenbogaarda. W roku 2010 partia została rozwiązana[1]. 7 sierpnia 2020, wznowiła działalność.

Program

[edytuj | edytuj kod]

Niektóre propozycje PNVD:

  • obniżenie wieku zgody z 16 do 12 lat, a w dalszym czasie całkowicie jego zniesienie.
  • Występują przeciwko projektom delegalizacji zoofili, która zdaniem partii powinna być w pełni legalna, o ile nie wiąże się to z nadmiernym wyeksploatowaniem czy maltretowaniem zwierzęcia.
  • PNVD domaga się również zmniejszenia wieku, w którym można występować w filmach pornograficznych oraz wykonywać zawód prostytutki, do 16 lat.
  • Możliwość w pełni legalnego pojawiania się w miejscach publicznych nago.
  • Program partii przewiduje możliwość legalizacji miękkich narkotyków dla osób od 12. roku życia, a od 16 lat również twardych.

Do dalszych postulatów partii należały: całkowity rozdział państwa od kościołów, zlikwidowanie instytucji małżeństwa, bezwzględny zakaz spożywania mięsa oraz darmowe przejazdy koleją.

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

Mimo krótkiego czasu istnienia partia zdołała zdobyć duży rozgłos, także poza granicami kraju, w związku z protestami przeciwko rejestracji partii. Zgłoszony przez kilka ugrupowań nieakceptujących postulatów obniżenia wieku podjęcia współżycia oraz legalizacji narkotyków wniosek o delegalizację PNVD został 17 lipca 2006 odrzucony przez sąd najniższej instancji w Hadze. W uzasadnieniu napisano, iż prawo do tworzenia partii i wysuwania postulatów jest podstawowym prawem demokracji, zaś moralne wątpliwości nie mogą stanowić przesłanki do delegalizacji. Zdaniem aktywistów organizacji Soelaas, członkowie partii jedynie udają, że chcą walczyć o prawo dzieci do wolności, w rzeczywistości chodzi im o własny, zboczony interes.

Partię tworzyło jedynie trzech członków. Skarbnik partii, Ad van den Berg, był w 1987 roku skazany na grzywnę i wyrok pozbawienia wolności w zawieszeniu za molestowanie seksualne jedenastoletniego chłopca (sam den Berg nazywa siebie męczennikiem sprawy). Polityk nacjonalistycznej partii Nieuw Rechts, Michiel Smit, twierdzi, że członkowie PNVD powiązani są z pedofilską organizacją Martijn.

Zdaniem przedstawicieli PNVD ich partia miała liczyć na kilkadziesiąt tysięcy głosów holenderskich, a fakt, iż oficjalnie do partii należało tylko 3 osoby, jest związany z tym, iż taka ilość nieanonimowych osób jest niezbędna do formalnego założenia partii politycznej w Holandii. Według podawanych przez holenderską prasę danych, PNVD może liczyć na około 1000 głosów wyborców w całym kraju (szóstą część głosów niezbędnych do przekroczenia progu wyborczego).

Powstanie PNVD spowodowało ogólnonarodową debatę, w przypadku której uważani za bardzo liberalnych i "otwartych" Holendrzy wyraźnie opowiedzieli się przeciw PNVD (według badań przeprowadzonych przez organizacje jawnie krytykujące PNVD, 82% społeczeństwa holenderskiego oczekuje od obecnych władz, iż "zajmą się sprawą"[potrzebny przypis]).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]