Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności
Partia na rzecz Miłości Bliźniego, Wolności i Różnorodności (niderl. Partij voor Naastenliefde, Vrijheid & Diversiteit, w skrócie PNVD) – holenderska partia polityczna założona 31 maja 2006 roku przez Marthijna Uittenbogaarda. W roku 2010 partia została rozwiązana[1]. 7 sierpnia 2020, wznowiła działalność.
Program
[edytuj | edytuj kod]Niektóre propozycje PNVD:
- obniżenie wieku zgody z 16 do 12 lat, a w dalszym czasie całkowicie jego zniesienie.
- Występują przeciwko projektom delegalizacji zoofili, która zdaniem partii powinna być w pełni legalna, o ile nie wiąże się to z nadmiernym wyeksploatowaniem czy maltretowaniem zwierzęcia.
- PNVD domaga się również zmniejszenia wieku, w którym można występować w filmach pornograficznych oraz wykonywać zawód prostytutki, do 16 lat.
- Możliwość w pełni legalnego pojawiania się w miejscach publicznych nago.
- Program partii przewiduje możliwość legalizacji miękkich narkotyków dla osób od 12. roku życia, a od 16 lat również twardych.
Do dalszych postulatów partii należały: całkowity rozdział państwa od kościołów, zlikwidowanie instytucji małżeństwa, bezwzględny zakaz spożywania mięsa oraz darmowe przejazdy koleją.
Kontrowersje
[edytuj | edytuj kod]Mimo krótkiego czasu istnienia partia zdołała zdobyć duży rozgłos, także poza granicami kraju, w związku z protestami przeciwko rejestracji partii. Zgłoszony przez kilka ugrupowań nieakceptujących postulatów obniżenia wieku podjęcia współżycia oraz legalizacji narkotyków wniosek o delegalizację PNVD został 17 lipca 2006 odrzucony przez sąd najniższej instancji w Hadze. W uzasadnieniu napisano, iż prawo do tworzenia partii i wysuwania postulatów jest podstawowym prawem demokracji, zaś moralne wątpliwości nie mogą stanowić przesłanki do delegalizacji. Zdaniem aktywistów organizacji Soelaas, członkowie partii jedynie udają, że chcą walczyć o prawo dzieci do wolności, w rzeczywistości chodzi im o własny, zboczony interes.
Partię tworzyło jedynie trzech członków. Skarbnik partii, Ad van den Berg, był w 1987 roku skazany na grzywnę i wyrok pozbawienia wolności w zawieszeniu za molestowanie seksualne jedenastoletniego chłopca (sam den Berg nazywa siebie męczennikiem sprawy). Polityk nacjonalistycznej partii Nieuw Rechts, Michiel Smit, twierdzi, że członkowie PNVD powiązani są z pedofilską organizacją Martijn.
Zdaniem przedstawicieli PNVD ich partia miała liczyć na kilkadziesiąt tysięcy głosów holenderskich, a fakt, iż oficjalnie do partii należało tylko 3 osoby, jest związany z tym, iż taka ilość nieanonimowych osób jest niezbędna do formalnego założenia partii politycznej w Holandii. Według podawanych przez holenderską prasę danych, PNVD może liczyć na około 1000 głosów wyborców w całym kraju (szóstą część głosów niezbędnych do przekroczenia progu wyborczego).
Powstanie PNVD spowodowało ogólnonarodową debatę, w przypadku której uważani za bardzo liberalnych i "otwartych" Holendrzy wyraźnie opowiedzieli się przeciw PNVD (według badań przeprowadzonych przez organizacje jawnie krytykujące PNVD, 82% społeczeństwa holenderskiego oczekuje od obecnych władz, iż "zajmą się sprawą"[potrzebny przypis]).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Pedopartij ontbonden | nu.nl/politiek | Het laatste nieuws het eerst op nu.nl. [dostęp 2013-06-20]. (niderl.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Gazeta Wyborcza 30-05-2006 14:49
- artykuł Ofensywa pedofilów, Najwyższy Czas!, numer 30-31, sierpień 2006