Parnica (kanał)
Środkowa i wschodnia część Parnicy (widok od strony zachodniej) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Początek | |
Akwen | |
współrzędne | |
Koniec | |
Akwen | |
współrzędne | |
Typ kanału | |
Położenie na mapie Szczecina | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego |
Parnica (hist. Parniz, niem. Parnitz) – ciek na terenie Szczecina łączący Odrę Zachodnią z Regalicą; europejski kod JCWP (jednolita część wód powierzchniowych) – PLRW60001719752. Parnica bywa określana jako: kanał[1], potok nizinny piaszczysty[2] lub rzeka[3]. Długość Parnicy wynosi ok. 6 km[4].
Bieg
[edytuj | edytuj kod]Parnica łączy się z Odrą Zachodnią poprzez wykopany w 1929 r. Przekop Parnicki[5] (pierwotne połączenie Odry Zachodniej i Parnicy zlokalizowane między Kępą Parnicką a Wyspą Zieloną, jest obecnie przegrodzone groblą komunikacyjną[6] łączącą obie wyspy).
Parnica płynie równoleżnikowo, rozdzielając położone po jej północnej stronie wyspy: Kępa Parnicka, Łasztownia, Ostrów Mieleński i Mieleńska Łąka od położonych po jej południowej stronie: Wyspy Puckiej i Zaleskich Łęgów. Oba brzegi Parnicy są silnie zindustrializowane i wykorzystywane gospodarczo przez port Szczecin oraz znajdujące się nad jej brzegami zakłady przemysłowe: Stocznię Remontową Pomerania, Elektrownię Szczecin, port naftowy PKN Orlen.
Mosty
[edytuj | edytuj kod]Parnica jest jednym z ważniejszych cieków Międzyodrza. Nad Parnicą rozpiętych jest sześć mostów:
- kolejowe:
- na szlaku Szczecin Główny – Szczecin Port Centralny
- bocznicy kolejowej Szczecin Port Centralny – (d. Dworzec Wrocławski) – port
- drogowe:
- Most Portowy w ciągu ul. Gdańskiej
- Most im. Jerzego Łabudy w ciągu jezdni zachodniej Trasy Zamkowej o długości 284,6 m
- most w ciągu jezdni wschodniej Trasy Zamkowej
- most na przedłużeniu ul. Hryniewieckiego w ciągu estakad łączących port z Trasą Zamkową
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Nazwę Parnica wprowadzono urzędowo rozporządzeniem w 1949 roku, zastępując poprzednią niemiecką nazwę Parnitz[7].
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych[8], Parnica ma najwyższą klasę żeglowną Vb.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 202, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Odry. Uchwała Rady Ministrów z dnia 22 lutego 2011 r. Plan gospodarowania wodami na obszarze dorzecza Odry.
- ↑ Tadeusz Białecki , Encyklopedia Szczecina (wydanie jubileuszowe), Szczecińskie Towarzystwo Kultury, 2015, ISBN 978-83-942725-0-0 .
- ↑ Elektroniczny słownik hydronimów Polski | Instytut Języka Polskiego PAN [online], eshp.ijp.pan.pl [dostęp 2021-08-28] .
- ↑ 53,408532°N 14,555227°E.
- ↑ 53,412863°N 14,551906°E.
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 11 lutego 1949 r. o przywróceniu i ustaleniu nazw miejscowości (M.P. z 1949 r. nr 17, poz. 225, s. 5).
- ↑ Dz. U. z 2002 r. Nr 77, poz. 695. [online]