Pałac w Pryozernem
49°24′54″N 24°28′04″E/49,415000 24,467778 Pałac w Pryozernem, 2009 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku |
pałac |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | |
| Inwestor |
Wilhelmina z Głogowskich hr. Rey[1] |
| Rozpoczęcie budowy |
1880 r. |
| Ukończenie budowy |
1882 r. |
| Pierwszy właściciel |
Wilhelmina z Głogowskich hr. Rey |
| Kolejni właściciele |
Ludwik Rey (1896-1940)[2] |
Położenie na mapie obwodu iwanofrankiwskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°24′54″N 24°28′04″E/49,415000 24,467778
| |
Pałac w Pryozernem[a] – pałac wybudowany w latach 1880-82 r. przez Wilhelminę z Głogowskich hr. Rey[3][4] (1846-1907) we wsi Pryozerne (d. Psary).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Oryginalny, klasyczny zespół pałacowy z kolumnadą portyku powstał w drugiej połowie XVIII w. W 1880 roku stary pałac został rozebrany, a nowy murowany na fundamentach starszego zaczęła budować Wilhelmina z Głogowskich hr. Rey[4]. Projektantem pałacu w stylu eklektycznym był słynny lwowski architekt Julian Zachariewicz[5]. Budowa zakończona została w 1882 roku. Po II wojnie światowej, w czasach ZSRR pałac mieścił gorzelnię, biura sowchozu[6], był wykorzystywany na potrzeby prywatnych gospodarstw domowych a później szpitala psychiatrycznego. W 1955 roku zamieszkali w pałacu studenci ze szkoły[7] weterynaryjnej z Rohatyna. W niepodległej Ukrainie w latach 1996–2004 był użytkowany przez klasztor Cerkwi Patriarchatu Kijowskiego. Pałac planowano również adaptować na Międzynarodowe Centrum Współpracy i Dialogu[6]. W latach 60. XX w. pałac był udostępniony zwiedzającym, w sprzedaży były bilety wstępu, ale w 1970 roku obiekt zamknięto[8]. Brama do pałacu została wybudowana w 1822 roku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wilma Wilhelmina Anna Głogowska z Głogowca h. Grzymała
- ↑ Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Podole, s. 402
- ↑ Żonę dra Stanisława hr. Reya (1833-73), za:Przewodnik krajoznawczo-historyczny po Ukrainie Zachodniej. Podole, s. 402
- ↑ a b Filip Sulimierski, Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski: Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. IX. Warszawa: 1880-1902, s. 247.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 160-167, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ a b Pałac. medea.hist.uj.edu.pl. s. 16. [dostęp 6.10.13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-06)].
- ↑ (Nie) jedyna taka wieś. www.nasze-psary.net. s. 16. [dostęp 6.10.13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-07)].
- ↑ Podaje przewodnik - mapa Rohatyn, Tarnopol, wyd. Nasz Świat
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ W profesjonalnej monografii pt. Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej autorstwa Romana Aftanazego, opublikowanej w latach 1991–1997 występuje Pałac Psarach, również w Przewodniku krajoznawczo - historyczny po Ukrainie zachodniej. Podole, autor Grzegorz Rąkowski na stronie 402 określa obiekt jako Pałac Psarach
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Psary (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 247.
- Pałac w Pryozernem
- PROJEKT: Międzynarodowe Centrum Współpracy i Dialogu. projektpsary.region-rabka.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-26)].