Przejdź do zawartości

PWS-16

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
PWS-16/16 bis
Ilustracja
PWS-16
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Podlaska Wytwórnia Samolotów

Typ

samolot szkolno-treningowy

Konstrukcja

mieszana, kryta płótnem

Załoga

2 osoby

Historia
Data oblotu

19331934

Dane techniczne
Napęd

jeden 9-cylindrowy silnik Wright „Whirlwind J5b”

Moc

220 KM, 162 kW

Wymiary
Rozpiętość

9 m (skrzydła)

Długość

6,90–7 m

Wysokość

2,80–2,70 m

Powierzchnia nośna

25,00 m²

Masa
Własna

837–860 kg

Zapas paliwa

170 litrów

Osiągi
Prędkość maks.

190–206 km/h

Prędkość wznoszenia

4,3–4,5 m/s

Pułap

4500–4400 m

Zasięg

550 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
PWS-16: brak
PWS-16bis: 1 km Vickers wz. 33 kal. 7.7 mm, 2 wyrzutniki bomb o masie 12,5 kg.
Użytkownicy
Polska, Bułgaria, Hiszpania

PWS-16 – polski samolot szkolno-treningowy z okresu międzywojennego.

Historia samolotu

[edytuj | edytuj kod]

PWS-16 został skonstruowany przez inż. Augustyna Bobka-Zdaniewskiego jako ulepszona wersja samolotu PWS-14. Doświadczenia z PWS-14 pozwoliły sprecyzować wojsku wymagania w nowym samolocie. Część z nich została przystosowana do lotów odwróconych. Prototyp PWS-16 został oblatany w grudniu 1933 roku. W zimie 1933–1934 przeszedł próby w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa. W 1934 roku Podlaska Wytwórnia Samolotów dostarczyła 20 sztuk samolotu. Tego samego roku konstruktor PWS-16 dodał do samolotu karabin maszynowy wz. 33, zastosowano szerszą osłonę silnika, osłonę gaźnika, pogrubiono kadłub, zmieniono obrys usterzenia, przeniesiono zbiornik ze skrzydła w kadłub. Dużą zmianą było zmienienie podwozie na trójgoleniowe z amortyzatorami podpartymi do boków kadłuba. Samolot po tych zmianach otrzymał oznaczenie PWS-16 bis. Prototyp tego samolotu przeszedł próby w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa zimą 1934–1935. W latach 1935–1936 zbudowano 20 samolotów PWS-16 bis o numerach 59-22 do 59-40.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

PWS-16 były używane przede wszystkim w wojsku, do nauki strzelania i bombardowania. Gdy w 1937 roku do służby trafiły samoloty PWS-26, „szesnastki” przesunięto do zadań drugorzędnych, jak np. holowanie szybowców (trzy PWS-16 bis obsługiwały polską ekipę na Międzynarodowych Zawodach Szybowcowych w górach Rhön). Jeden PWS-16 bis był wykorzystywany przez zakłady PWS do lotów dyspozycyjnych. Po krótkim użytkowaniu przez Wojsko Polskie, 5 samolotów PWS-16 bis sprzedano do Bułgarii, a za pośrednictwem Portugalii 20 samolotów PWS-16 i PWS-16 bis zasiliło armię hiszpańską.

W wojnie obronnej używano „szesnastek” do celów łącznikowych. Jeden PWS-16 bis trafił do Samodzielnej Grupy Operacyjnej „Polesie”, która wykorzystała go w ostatniej bitwie kampanii wrześniowej, pod Kockiem. 4 października został on uszkodzony i porzucony.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]