Przejdź do zawartości

Pół żartem, pół serio

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pół żartem, pół serio
Some Like It Hot
Ilustracja
Gatunek

komedia
kryminał
musical
romans

Rok produkcji

1959

Data premiery

29 marca 1959

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

120 min

Reżyseria

Billy Wilder

Scenariusz

Billy Wilder
I.A.L. Diamond

Główne role

Marilyn Monroe
Tony Curtis
Jack Lemmon

Muzyka

Adolph Deutsch

Zdjęcia

Charles Lang

Scenografia

Ted Haworth
Edward G. Boyle

Kostiumy

Orry-Kelly

Montaż

Arthur P. Schmidt

Wytwórnia

Ashton Productions
The Mirisch Corporation

Dystrybucja

United Artists

Budżet

2 883 848 USD

Scena z filmu

Pół żartem, pół serio (ang. Some Like It Hot) – amerykański film komediowy z 1959 w reżyserii i według scenariusza Billy’ego Wildera na podstawie scenariusza Roberta Thoerena i Michaela Logana do filmu Fanfare d’amour (1935), którego jest remakiem[1].

W 1989 roku film został jednym z pierwszych 25 filmów wprowadzonych do Narodowego Rejestru Filmowego Stanów Zjednoczonych jako „znaczących kulturowo, historycznie bądź estetycznie”[2].

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

W 1929 w Stanach Zjednoczonych panuje prohibicja, lecz mimo to istnieją nieoficjalnie lokale oferujące alkohol. W jednym z nich, ukrytym w zakładzie pogrzebowym w Chicago, pracują muzycy: Joe – saksofonista i Jerry – basista. W wyniku akcji policji obaj tracą pracę na dzień przed wypłatą. Z powodu braku środków do życia przyjmują pierwszą ofertę pracy. Przy odbiorze auta z warsztatu są przypadkowymi świadkami mafijnych porachunków (jedna grupa gangsterów rozstrzeliwuje drugą). Sądząc, że gangsterzy będą przeszukiwać wszystkie męskie zespoły muzyczne, przyjmują pracę w żeńskiej orkiestrze i w stosownych, kobiecych przebraniach jadą na Florydę jako Josephine (Joe) i Daphne (Jerry). Podczas podróży z orkiestrą Jerry zaprzyjaźnia się z piosenkarką polskiego pochodzenia Sugar Kane Kowalczyk, a Joe dowiedziawszy się, że Sugar poszukuje na męża milionera, po przybyciu na Florydę przebiera się za jednego z nich korzystając z ubrań skradzionych kierownikowi orkiestry, Beinstockowi. Jerry w swym przebraniu przyciąga uwagę Fieldinga III, której jednak nie odwzajemnia, a Joe przebrany za milionera podrywa Sugar na plaży, zapraszając ją następnie na statek Fieldinga. Fielding oświadcza się Daphne. Do hotelu Plaza przyjeżdża również mafia, z którą muzycy mają porachunki. Wśród gangsterów dochodzi do strzelaniny, w której giną bandyci ścigający Joego i Jerry’ego.

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]
Zwiastun filmu (ang.)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Remake z zaskoczenia, czyli "Pół żartem pół serio". [dostęp 2024-08-09].
  2. Chris Hicks: REGISTRY LETS NEGLECTED `SUNRISE' SHINE IN SPOTLIGHT AT LAST, FAN SAYS. Deseret News, 1989-09-24. [dostęp 2023-11-11]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]