Ostronóg nektarowy

Ostronóg nektarowy
	Tarsipes rostratus
	Gervais & J. Verreaux, 1842
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	ssaki niższe
Nadrząd	torbacze
Rząd	dwuprzodozębowce
Podrząd	workolotkokształtne
Nadrodzina	pałankowate
Rodzina	Tarsipedidae; Gervais & J. Verreaux, 1842
Rodzaj	Tarsipes; Gervais & J. Verreaux, 1842
Gatunek	ostronóg nektarowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ostronóg nektarowy^[3] (Tarsipes rostratus) – gatunek ssaka, jedynego przedstawiciela rodziny ostronogowatych^[3] (Tarsipedidae) i rodzaju ostronóg^[3] (Tarsipes). Jeden z nielicznych ssaków odżywiający się nektarem i pyłkiem kwiatowym.

Taksonomia

Najprawdopodobniej Tarsipedidae oddzieliły się od innych torbaczy 39 milionów lat temu, we wczesnym etapie ewolucji^[4]. Dane molekularne (hybrydyzacja DNA i mitochondrialne RNA) sugerują, że najbliższymi krewnymi Tarsipedidae są Petaurus breviceps, inne gatunki z rodzaju Petaurus i Pseudocheirinae^[4].

Morfologia

Długość ciała samic 7–9 cm, samców 6,5–8,5 cm, długość ogona dla obu płci 7–10,5 cm; masa ciała samic 8–20 g, samców 7–10 g^[4]. Bardzo małe zwierzę nadrzewne, przypominające mysz, które zamieszkuje południowo-zachodnią Australię. Ostronóg żywi się pyłkiem i nektarem kwiatowym (najczęściej kwiatów banksji), ma specjalnie do tego celu przystosowany pyszczek i język zakończony szczoteczką, przypominający język kolibra i wysuwający się na 2,5 cm.

Ogon nieowłosiony, chwytny. Głowa i tułów barwy brunatnej, wzdłuż grzbietu aż do nasady ogona 3 prawie czarne pasy. Spód ciała żółtawy lub biały. Kończyny bladordzawe, stopy białe.

Ekologia

Rozmnażanie: zimą, ciąża trwa 21-28 dni, 2-3 młode w miocie (samica ma 4 sutki)

Pożywienie: pyłek i nektar, od czasu do czasu małe owady

Inne: młode opuszczają torbę lęgową po 4 tygodniach.

Przypisy

↑ Tarsipes rostratus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Tarsipes rostratus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ ^a ^b ^c W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 14. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c R. Wooller: Family Tarsipedidae (Honey Possum). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 566–573. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

Bibliografia

Russell, E.M. & Renfree, M.B. (1989). ‘Tarsipedidae’ pp. 769 – 782. W:. Fauna of Australia. Volume 1B: Mammalia. D.W. Walton & B. Richardson (format pdf) (en)
Mały słownik zoologiczny: ssaki. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1978.

[itis-1] Tarsipes rostratus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Tarsipes rostratus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Cichocki&inni-3] W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 14. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[Wooller-4] R. Wooller: Family Tarsipedidae (Honey Possum). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 566–573. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]