Os24
Os24-10 i tender 27D24-10 w Muzeum Kolejnictwa w Warszawie | |
Producent | |
---|---|
Lata budowy |
1925–1927 |
Układ osi |
2'D |
Wymiary | |
Masa pustego parowozu |
82,4 t |
Masa służbowa |
91 t |
Długość |
12 672 mm |
Długość z tendrem |
20 730 mm |
Wysokość |
4 650 mm |
Rozstaw osi skrajnych |
9 540 mm |
Średnica kół napędnych |
1 750 mm |
Średnica kół tocznych |
1 034 mm |
Napęd | |
Trakcja |
parowa |
Typ tendra |
27D24 |
Ciśnienie w kotle |
14 at |
Powierzchnia przegrzewacza |
75,5 m² |
Powierzchnia rusztu |
4,55 m² |
Średnica cylindra |
615 mm |
Skok tłoka |
650 mm |
Parametry eksploatacyjne | |
Maksymalna siła pociągowa |
14750 kg |
Prędkość konstrukcyjna |
90 km/h |
Os24 – polski parowóz, produkowany w zakładach Fablok w latach 1925–1927. Wzorowany był na austriackich parowozach typu 570, oznaczonych po I wojnie światowej jako typ 113.
W Polsce produkowany w latach 1924–1927 w Fabloku w liczbie 60 sztuk. Pierwszy egzemplarz przekazany został do eksploatacji w grudniu 1925 roku. Parowóz był niezbyt udany, zamówiony do prowadzenia pociągów pospiesznych w dyrekcjach: warszawskiej, krakowskiej, radomskiej i stanisławowskiej. Szybko został przeznaczony do obsługi pociągów osobowych z prędkością około 60 km/h. Przy prowadzeniu pociągów pospiesznych zdarzały się przypadki pęknięcia osi przy przechodzeniu łuków z dużą prędkością, w ruchu osobowym był za ciężki i za silny. W stosunku do pierwowzoru polskie egzemplarze posiadały szereg udoskonaleń, często eksperymentalnych.
W Muzeum Kolejnictwa w Warszawie znajduje się parowóz Os24-10, nr fabryczny 147, wyprodukowany w 1926 roku.