Orioniści

Orioniści
	Dewiza: Instaurare omnia in Christo (Odnowić wszystko w Chrystusie)
Pełna nazwa	Małe Dzieło Boskiej Opatrzności
Nazwa łacińska	Parvum Opus Divinae Providentiae
Skrót zakonny	FDP
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Założyciel	ks. Alojzy Orione
Data założenia	1893
Przełożony	ks. Tarcísio Gregório Vieira FDP
Liczba członków	1023 (2006)
	Strona internetowa

Alojzy Orione – zewnętrzna ściana Domu Pomocy w Kole.

Orioniści, Małe Dzieło Boskiej Opatrzności, Parvum Opus Divinae Providentiae (Filii Divinae Providentiae, FDP) – katolickie zgromadzenie zakonne założone przez ks. Alojzego Orione w 1893 r. w Tortonie we Włoszech, z siedzibą władz generalnych w Rzymie.

Historia

Zgromadzenie zakonne orionistów zostało założone w 1893 r. w Tortonie we Włoszech, a erygowane formalnie w 1914 r.

Pierwsze placówki poza terytorium Włoch powstały w Ameryce Południowej w 1914 r. W Polsce została założona w 1923 r. w Zduńskiej Woli. W 1940 r. została utworzona samodzielna prowincja polska.

W 1915 r. powstało żeńskie zgromadzenie orionistek, czyli Zgromadzenie Małych Sióstr Misjonarek Miłosierdzia (Congregatio Parvarum Missionariarum a Misericordia – SMM). W Polsce zostało założone w 1932 r. Siedziba władz głównych sióstr orionistek znajduje się w Rzymie, a siedziba prowincji polskiej w Zalesiu Górnym.

W 1954 r. zgromadzenie orionistów zatwierdził papież Pius XII.

Orioniści maja ok. 1124 członków, a w tym 572 kapłanów, którzy są skupieni w 115 domach^[2].

Cele

Zgromadzenie ma na celu pracę wśród ubogich, bezdomnych i odtrąconych przez społeczeństwo. Prowadzi ono także działalność wychowawczą i misyjną.

„Kochać, modlić się, wychowywać sieroty i wyrzutki społeczeństwa do cnoty i pracy, cierpieć i poświęcać się z Chrystusem – to stanowi cel życia. Największym zatem przywilejem jest służba ubogim i odrzuconym” – ks. Alojzy Orione^[3].

Logo

Logo Orionistów to czerwony krzyż na białym tle, otoczony promieniami i napisem po łacinie „Instaurare omnia In Christo” (Odnowić wszystko w Chrystusie). Ks. Orione o motcie zawartym w logu powiedział, że: „To motto stało się naszą pieczęcią, ma być drukowane w nagłówku naszych pism i listów czerwonymi literami oraz na białych flagach, które mają ozdabiać i powiewać w domach Boskiej Opatrzności w dniach największych świąt”.

Święci i błogosławieni Rodziny Oriońskiej

Ks. Alojzy Orione (1872–1940) – niósł pomoc duchową i materialną potrzebującym i opuszczonym. Założyciel Małego Dzieła Boskiej Opatrzności, Sióstr Małych Misjonarek Miłosierdzia, a także Sióstr Sakramentek Niewidomych. Jego kanonizacja nastąpiła 16 maja 2004 r. W czasie mszy św. na placu św. Piotra Papież Jan Paweł II powiedział: „ten pokorny syn brukarza głosił, że tylko miłość zbawi świat".
Ks. Franciszek Drzewiecki (1908–1942) – kapłan zamordowany w obozie koncentracyjnym w Dachau 13 września 1942 r., w wieku 34 lat. Beatyfikowany przez Jana Pawła II w 1999 r.

Znani z Rodziny Oriońskiej

Ks. arcybiskup Bronisław Wacław Dąbrowski – sekretarz Konferencji Episkopatu Polski i jeden ze współpracowników prymasa Polski kardynała Stefana Wyszyńskiego, główny negocjator z władzami komunistycznymi Polski.

Domy prowincji polskiej

Warszawa – Dyrekcja Prowincjalna;
Zduńska Wola (zał. 1923 r.) – Dom Misyjny;
Zduńska Wola (zał. 1948 r.) – Parafia św. Antoniego;
Henryków (zał. 1994 r.) – Schronisko dla bezdomnych im. bł. ks. Franciszka Drzewieckiego, duszpasterstwo w kaplicy publicznej;
Międzybrodzie Bialskie (zał. 1968 r.) – Dom Rekolekcyjno-Wypoczynkowy;
Izbica Kujawska (zał. 1972 r.) – Dom Pomocy Społecznej im. ks. Karola Sterpii dla niepełnosprawnych intelektualnie; Nowicjat Zgromadzenia; Kaplica pw. Św. Józefa;
Kalisz (zał. 1934 r.) – Specjalny Ośrodek Wychowawczy im. św. Alojzego Orione, Warsztat Terapii Zajęciowej, Dom Studenta, duszpasterstwo w kaplicy publicznej M. B. Częstochowskiej, Postulat Księży Orionistów;
Kalisz (zał. 1952 r.) – Parafia Opatrzności Bożej;
Łaźniew (zał. 1950 r.) – Wyższe Seminarium Duchowne Księży Orionistów, Parafia św. Antoniego, Zakład Opiekuńczo-Leczniczy im. ks. abpa. B. W. Dąbrowskiego, Ośrodek dla bezdomnych;
Rokitno (zał. 1986 r.) – Parafia Najświętszej Marii Panny;
Malbork (zał. 1957 r.) – Parafia św. Jana Chrzciciela;
Malbork – Parafia Zesłania Ducha Świętego;
Warszawa (zał. 1953 r.) – Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy im. ks. Franciszka Toporskiego, Szkoła Podstawowa, Niepubliczne Gimnazjum, duszpasterstwo w kaplicy publicznej Św. Antoniego, duszpasterstwo szpitalne;
Warszawa (zał. 1954 r.) – Parafia św. Alojzego Orione, duszpasterstwo w szpitalu;
Włocławek (zał. 1931 r.) – Parafia Najświętszego Serca Jezusowego, Zespół Szkół Ekonomiczno-Menadżerskich;
Wołomin (zał. 1958 r.) – Parafia św. Józefa Robotnika;
Wołomin (zał. 1994 r.) – Hospicjum Opatrzności Bożej;
Czarna (zał. 1991 r.) – Schronisko dla bezdomnych Don Orione, Duszpasterstwo w kaplicy publicznej;
Brańszczyk (zał. 1995 r.) – Dom Emeryta pw. św. Alojzego Orione, Dom Rekolekcyjny dla Starszych i Niepełnosprawnych;
Lublin (zał. 1977 r.) – Ośrodek dla studiujących orionistów.
Zduńska Wola (zał. 1923 r.) – Dom Misyjny Księdza Orione

Placówki księży orionistów na świecie

Księża orioniści posiadają swoje placówki w następujących krajach: Albania, Benin, Filipiny, Madagaskar, Ukraina, Francja, Meksyk, Urugwaj, Argentyna, Hiszpania, Mozambik, Białoruś, Indie, Paragwaj, Wenezuela, Brazylia, Irlandia, Rumunia, Włochy, Burkina Faso, Jordania, Szwajcaria, Wybrzeże Kości Słoniowej, Chile, Kenia, Togo, Stany Zjednoczone, Republika Zielonego Przylądka, Wielka Brytania Polscy misjonarze pracują na: Białorusi, Madagaskarze, w Kenii, USA i Włoszech.

^{[potrzebny przypis]}

Fundacja Księdza Orione Czyńmy Dobro

Fundacja Księdza Orione Czyńmy Dobro (zał. 2007 r.) – działa na rzecz: dzieci, młodzieży, osób niepełnosprawnych oraz zagrożonych wykluczeniem społecznym i wykluczonym społecznie. Fundacja powstała z natchnienia słowami św. Alojzego Orione, który wzywał: „Czyńcie dobro zawsze, czyńcie dobro wszystkim, zła nigdy i nikomu”. Fundacja prowadzi ponad 40 projektów specjalnych, ratując życie, lecząc oraz głosząc Dobra Nowinę najuboższym, wyrzuconym na margines społeczny, chorym, bezdomnym i sierotom. Prowadzi również projekty misyjne.

Przypisy

↑ P. Tarcísio Gregório Vieira. Don Onione. [dostęp 2019-05-07]. (wł.).
↑ dane z 2000 r. – Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2004, t. 20, s. 11-12, ISBN 83-01-13357-0 t. 1-30, ISBN 83-01-13443-7 t. 5
↑ Alojzy Orione, W imię Boskiej Opatrzności. Najpiękniejsze stronice, Apostolicum, Ząbki 1998, ISBN 83-7031-146-6

Bibliografia

Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2004, t. 20, s. 11-12, ISBN 83-01-13357-0 t. 1-30, ISBN 83-01-13443-7 t. 5

Linki zewnętrzne

Polska oficjalna strona Orionistów
Oficjalna strona Orionistów (wł.)
Oficjalna strona Orionistów. santo.donorione.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-02-13)]. (wł.).
Oficjalna strona Wyższego Seminarium Duchownego Księży Orionistów. wsd.donorione.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-11-21)].
Biografie orionistów
Zgromadzenie Małych Sióstr Misjonarek Miłosierdzia (pol.)
Oficjalna strona Fundacji Księdza Orione Czyńmy Dobro

[tgv-1] P. Tarcísio Gregório Vieira. Don Onione. [dostęp 2019-05-07]. (wł.).

[2] z 2000 r. – Wielka Encyklopedia PWN, Warszawa 2004, t. 20, s. 11-12, ISBN 83-01-13357-0 t. 1-30, ISBN 83-01-13443-7 t. 5

[3] Alojzy Orione, W imię Boskiej Opatrzności. Najpiękniejsze stronice, Apostolicum, Ząbki 1998, ISBN 83-7031-146-6

[1]

[2]

[3]